HAPPY NEW YEAR voor alle lezers van deze blog !
Govrien
Oldenburger
zaterdag 31 december 2016
For all the followers of this blog I wish you a Happy and Healthy 2017
HAPPY NEW YEAR voor alle lezers van deze blog !
Aan Martin Schulz, President van het Europees Parlement. Spanje : Stop de slachtpartijen en verminkingen
Misselijkmakende beelden, middeleeuwse praktijken.... teken de petitie graag en delen:
vrijdag 30 december 2016
Wildlife SOS: Top 16 Rescues of 2016.. ......video en 5 foto's om blij van te worden
We’re thrilled to inform you all that Mohan, chained and abused for the past 50 years of his life, has finally been rescued by Wildlife SOS and is on his way to our Elephant Conservation and Care Center in Mathura. He has been loaded on the truck safely and is being accompanied by 9 team members which includes the Wildlife SOS expert paramedics and rescuers.
We will have more details to share as Mohan covers the journey of over 500 kms to reach ECCC, so stay tuned and keep checking on Facebook and on this blog as we post updates!
Please consider donating to help us give Mohan the care and treatment he so deserves. Thank you!
UPDATE – 22nd Sept’16, 12:00am IST: At the stroke of midnight India time, Mohan entered the Wildlife SOS Animal Ambulance. He’s now settled in and now making his way toward his new home at the ECCC! Mohan is seen here in the ambulance with a sleepy but satisfied Wildlife SOS rescue crew
.
www.wildlifesos.org
UPDATE – 22nd Sept’16, 5:30 am IST: The team found a field to get some fresh fodder for Mohan and load onto the truck. Chopping and loading fodder for a huge tusker ain’t no piece of cake! So much hard-work early in the morning. Phew!
UPDATE – 22nd Sept’16, 7am IST: The Ambulance has reached Etawah and it’s breakfast time for Mohan AND the rescue crew!
UPDATE – 22nd Sept’16, 10:30am IST : Catch our tusker, munching on his favorite bananas on the way. Someone’s got a biig appetite!
UPDATE – 22nd Sept’16, 2 pm IST: The Elephant Ambulance is now just a few kilometers away from the Elephant Conservation and Care Center. Gear up!!
donderdag 29 december 2016
De zwaar verwaarloosde Mila leed aan puppyschurft en zat opgesloten in een kleine bench
Inspecteur bezoekt hond bij nieuwe eigenaren
Hond Mila was nog maar anderhalf jaar oud, toen ze door inspecteur Jolanda bij haar eigenaresse werd weggehaald. Ze was verwaarloosd en kampte met een hardnekkige vorm van puppyschurft. Na een lange periode van herstel, heeft ze nu eindelijk een veilig thuis gevonden.
Toen inspecteur Jolanda van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) hond Mila (die toen nog Lizzy heette), eind juli voor de eerste keer zag, zat zij opgesloten in een te kleine bench, waren haar nagels te lang, zat ze onder de kale plekken en had ze enorme last van jeuk. Uit onderzoek door een dierenarts bleek dat ze leed aan Demodex, ook wel puppyschurft genoemd. Omdat de eigenaresse geenszins van plan was om de levenssituatie van Mila te verbeteren, bracht Jolanda haar over naar een veilig opvangadres.
Eindelijk geluk
Maandenlang werkte Mila aan haar herstel. Toen ze eind oktober klaar was voor een nieuwe eigenaar, bleek het geluk eindelijk aan haar zijde. Want al na een paar dagen in het opvangcentrum boden Ronald en Carin haar een thuis. Inspecteur Jolanda, nog altijd erg met Mila begaan, ging onlangs op bezoek bij het stel. Ze werd heel blij van wat ze aantrof: "Mila heeft een ongelooflijke transformatie doorgemaakt. Ik herken haar amper nog terug. Haar vacht is aangegroeid en ze blaakt van gezondheid. Maar bovenal straalt ze weer blijdschap uit, en dat is zo mooi om te zien. Vaak weten wij als inspecteurs niet waar de dieren na hun herstel terechtkomen. Voor mij is het heel fijn om te weten dat Mila zo’n fijne plek heeft gevonden, bij mensen die écht voor haar gaan."In de volgende editie van ons ledenblad DIER (verschijningsdatum begin maart) het hele verhaal van Mila + een fotoreportage met Jolanda en haar nieuwe eigenaren.
woensdag 28 december 2016
Boer gebruikt drone om vogels te redden ( foto's )
Melkveehouder Anton de Wit uit Reeuwijk heeft hoge verwachtingen van een technisch hoogstandje. De weidevogel- drone moet uitsterven van de kievit en de grutto voorkomen.
De Wit kijkt ernaar uit om volgend jaar gebruik maken van zijn weidevogel drone: een speciaal ontwikkelde drone met een warmtecamera, die van 35 meter hoogte de legsels vindt en de coördinaten vastlegt.
Dan hoeft hij het nest alleen nog te markeren om te voorkomen dat het onder de maaimachine komt. Het opsporen van de nesten is namelijk een tijdrovend werk, waar vrijwilligers soms dagen mee bezig zijn. Kieviten zijn er meester in eierzoekers voor het lapje te houden. En grutto's weten hun nest zo goed onder het gras te verstoppen dat je het soms van een paar meter afstand nog niet ziet.
Dan hoeft hij het nest alleen nog te markeren om te voorkomen dat het onder de maaimachine komt. Het opsporen van de nesten is namelijk een tijdrovend werk, waar vrijwilligers soms dagen mee bezig zijn. Kieviten zijn er meester in eierzoekers voor het lapje te houden. En grutto's weten hun nest zo goed onder het gras te verstoppen dat je het soms van een paar meter afstand nog niet ziet.
„Er zijn steeds minder vrijwilligers die de boeren komen helpen'', zegt De Wit, die zelf samen met een vrijwilliger de klus klaart. „De drone kan 30 tot 40 hectare afzoeken in een uur, daar is een vrijwilliger soms een dag mee bezig'', zegt De Wit, die honderd koeien heeft op 70 hectare grasland, pal naast de A12.
Anton de Wit doet niet alleen zelf aan weidevogelbeheer, hij coördineert dit bij de agrarische natuurverenigingen De Lange Ruige Weide en (deels) Weide- en Waterpracht. Dat beheer houdt niet alleen het markeren van nesten in, maar tal van maatregelen; zoals het uitstellen van maaien, het sparen van speciale kuikenvelden en stukjes extra natte weide creëren, het zogenoemde plas-dras.
Anton de Wit doet niet alleen zelf aan weidevogelbeheer, hij coördineert dit bij de agrarische natuurverenigingen De Lange Ruige Weide en (deels) Weide- en Waterpracht. Dat beheer houdt niet alleen het markeren van nesten in, maar tal van maatregelen; zoals het uitstellen van maaien, het sparen van speciale kuikenvelden en stukjes extra natte weide creëren, het zogenoemde plas-dras.
Geen enkel nest
„Tot nu toe mogen we niet klagen over de weidevogelstand, maar we zien wel dat het aantal nesten sterk verschilt van polder tot polder'', zegt De Wit. „En dat is op mijn bedrijf hetzelfde: op sommige plekken gaat het goed, maar op andere percelen vind je geen enkel nest meer.''
Landelijk gezien is sinds 1960 meer dan 60 procent van de weidevogels verdwenen en bij de voortgaande schaalvergroting en mechanisatie van de landbouw dreigt uitsterving van soorten als kievit, grutto en scholekster. Algemene oorzaken zijn: op de industriële weides van 100 procent Engels raaigras is geen bloempje of insect te vinden; de voor de boeren noodzakelijke lage waterstand en het mede daardoor steeds vroeger in het seizoen maaien van het gras.
Ook het toenemend aantal jagers speelt een rol: kraaien, roofvogels en vossen. En volgens De Wit kan ook de explosieve toename van het aantal ganzen meespelen, die de weidevogels zouden verdringen.
Landelijk gezien is sinds 1960 meer dan 60 procent van de weidevogels verdwenen en bij de voortgaande schaalvergroting en mechanisatie van de landbouw dreigt uitsterving van soorten als kievit, grutto en scholekster. Algemene oorzaken zijn: op de industriële weides van 100 procent Engels raaigras is geen bloempje of insect te vinden; de voor de boeren noodzakelijke lage waterstand en het mede daardoor steeds vroeger in het seizoen maaien van het gras.
Ook het toenemend aantal jagers speelt een rol: kraaien, roofvogels en vossen. En volgens De Wit kan ook de explosieve toename van het aantal ganzen meespelen, die de weidevogels zouden verdringen.
De Wit waakt dan ook voor al te hoge verwachtingen van het effect van de drone. „We kunnen met de drone zorgen dat veel meer nesten niet door mensenhanden vernield worden, maar bij het succesvol opgroeien en uitvliegen van de jongen spelen heel veel factoren een rol. En die heb je niet allemaal in de hand, hoe graag je dat ook zou willen als boer’’, zegt De Wit.
De gegevens, die de drone levert, kunnen ook helpen bij het benaderen van boeren die nog niet aan weidevogelbeheer doen of nog niet de juiste aanpak hebben. „Maar met de gegevens in de hand kun je makkelijker in gesprek gaan met de veehouder. Kijk, hier zitten zoveel nesten. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat alle eieren uitkomen en de jongen ook daadwerkelijk uitvliegen.''
Drone
Toen De Wit begin dit jaar hoorde over de ontwikkeling van de weidevogel drone was hij meteen enthousiast en hij gaf aan er eentje te zullen aanschaffen, waarmee hij de verdere ontwikkeling mede mogelijk maakte. ,,Als je moet wachten op het moment dat de overheid over de brug komt, dan is het meestal te laat.''
dinsdag 27 december 2016
Potver! Dode en zwaar vermagerde pony's bij dierenbeul in beslag genomen
Dierenpolitie aan het woord:
Omstreeks 12:20 uur, kreeg onze taak accenthouder dierenpolitie, de melding om te gaan naar een wei aan de Zuiddijk te Langeweg. Hier zouden twee pony’s in de wei staan waarvan er 1 vermoedelijk overleden was en de ander sterk vermagerd was.
Ter plaatse trof onze collega inderdaad een overleden shetland pony aan. Deze pony was de avond ervoor uitgegleden en weer overeind geholpen maar is direct weer gevallen en blijven liggen. Er is verzuimd direct een dierenarts te bellen. De dierenarts werd gebeld door onze collega ter plaatse, echter was de pony al overleden voordat de dierenarts ter plaatse kon zijn. De dierenarts is veel te laat ingeschakeld en de pony heeft dus niet de zorg gekregen welke hij nodig had.
De tweede pony was duidelijk veel te mager. De heupbeenderen staken uit en de ribben waren duidelijk voelbaar. Er was weinig spierweefsel voelbaar. Dit zijn allemaal signalen die erop wijzen dat de pony veel te mager was. Ook de dierenarts welke ter plaatse is geweest vond de pony veel te mager en was van mening dat de nodige zorg onthouden was aan de dieren.
In overleg met de Officier van Justitie is besloten de magere pony in beslag te nemen en er wordt een proces verbaal opgemaakt tegen de eigenaar/houder van de pony’s. #polrsd #dierenpolitie ^JDR
Ter plaatse trof onze collega inderdaad een overleden shetland pony aan. Deze pony was de avond ervoor uitgegleden en weer overeind geholpen maar is direct weer gevallen en blijven liggen. Er is verzuimd direct een dierenarts te bellen. De dierenarts werd gebeld door onze collega ter plaatse, echter was de pony al overleden voordat de dierenarts ter plaatse kon zijn. De dierenarts is veel te laat ingeschakeld en de pony heeft dus niet de zorg gekregen welke hij nodig had.
De tweede pony was duidelijk veel te mager. De heupbeenderen staken uit en de ribben waren duidelijk voelbaar. Er was weinig spierweefsel voelbaar. Dit zijn allemaal signalen die erop wijzen dat de pony veel te mager was. Ook de dierenarts welke ter plaatse is geweest vond de pony veel te mager en was van mening dat de nodige zorg onthouden was aan de dieren.
In overleg met de Officier van Justitie is besloten de magere pony in beslag te nemen en er wordt een proces verbaal opgemaakt tegen de eigenaar/houder van de pony’s. #polrsd #dierenpolitie ^JDR
Bekijk de VIDEO met de hoogtepunten 2016 van het International Fund for Animal Welfare
Oplossingen voor dieren via maatschappelijke partnerschappen: India, Kenia, Malawi
Een familiegroep olifanten drinkt water aan de oever van de rivier de Shire in Liwonde.
Vooral in gebieden waar mensen dicht in de buurt van bedreigde diersoorten leven, zijn de problemen vaak urgent. Willen we de natuur op de lange termijn beschermen, dan is het van cruciaal belang dat we de problemen van de gemeenschappen rondom nationale natuurreservaten serieus nemen, en gemeenschappen betrekken bij zinvolle beschermingsmaatregelen.
En dat is de reden waarom het IFAW werkt aan oplossingen die zowel de dieren als de mensen ten goede komen.
We noemen een aantal recente projecten van het IFAW waarbij dit principe in de praktijk is gebracht:
IFAW-medewerker Mike Labuschagne in gesprek met een lokaal stamhoofd in Malawi.
Voor Malawi, één van de armste landen van Afrika, zijn de nationale parken een belangrijke bron van inkomsten voor het toerisme. Het ontbreekt de regering echter aan de middelen om die parken goed te beheren. Het IFAW werkt daarom samen met het Department of National Parks and Wildlife van Malawi om een modelprogramma op te zetten in Liwonde National Park, dat later ook in andere gebieden kan worden toegepast.
We verbeteren de veiligheid in het park en verminderen het aantal conflicten tussen mensen en olifanten. Daarbij zetten we ook speciale programma's in om essentiële problemen van de lokale gemeenschap, bijvoorbeeld op het gebied van werkgelegenheid en voedselzekerheid, aan te pakken. Een goed voorbeeld is een project rond een visfarm die deze maand open zal gaan.
Het IFAW en de Wildlife Trust of India werken al jaren samen bij het redden van verweesde olifanten en neushoorns, die in Manas National Park worden uitgezet. Ook werken we samen met de lokale gemeenschappen om leefgebied in het park te beschermen tegen stropers en andere schadelijke activiteiten. Zo hebben we in mei huishoudens in de omgeving van Greater Manas National Park voorzien van fornuizen om het kappen van bomen in het park tegen te gaan.
Tot nu toe zijn 182 huishoudens voorzien van zo'n fornuis. Dit levert een besparing op van zo'n 2.500 bomen per jaar, doordat het brandstofverbruik door deze fornuizen omlaag gaat met ongeveer 1 kilo per persoon per dag. Daarmee zorgt het project voor betere leefomstandigheden voor de lokale gemeenschappen, en voor behoud van de natuur voor iedereen.
In Amboseli National Park in Kenia, waar de beroemdste olifantenpopulaties van Kenia leven, ligt het grootste deel van het kritische leefgebied van wilde dieren buiten de grenzen van het park. In de loop der jaren is de oprichting van 'groepsranches' van de Massaï langs de grenzen van Amboseli een bedreiging gaan vormen voor dit kritische leefgebied. Er ontstaan dorpen en kleine boerderijen, en grote veestapels. Op andere plaatsen vormen mijnbouwactiviteiten en commerciële landbouw een serieuze bedreiging.
Dat is de reden waarom het IFAW een historische pachtovereenkomst heeft gesloten met de gemeenschap van de Olgulului-Ololarashi Group Ranch (OOGR) in Amboseli. Met deze overeenkomst wordt 6500 hectare land gereserveerd voor de zogenaamde 'Kitenden Corridor'.
Bijna 1.600 Massaï-landeigenaren hebben elk een deelcertificaat ondertekend, waarmee ze instemmen met het verpachten van het land. Daarmee zijn ze onze partners in natuurbescherming geworden, en hebben ze de garantie van een vast inkomen voor hun gezin uit de pachtovereenkomst, terwijl ze tegelijkertijd land beschermen dat onmisbaar is voor gezonde olifantenpopulaties.
Het zijn slechts enkele voorbeelden van de inspanningen die het IFAW doet om lokale gemeenschappen te betrekken bij de ontwikkeling van duurzame oplossingen voor natuurbescherming op de lange termijn.
Deze praktijkprojecten zijn niet alleen effectief, maar dienen ook als voorbeeld voor een aanpak die door het IFAW, andere non-profitorganisaties, regeringen en gemeenschappen kan worden toegepast bij het vinden van praktische oplossingen die bijdragen aan een humanere wereld.
--AD
zondag 25 december 2016
Prachtig kerstbericht : Nieuw baasje voor alle dieren uit dierenasiel ( video )
Nieuw baasje voor alle dieren uit asiel
25 december 2016
Geen geblaf of gemiauw, maar lege hokken. In het Amerikaanse asiel Pike Peaks is het maar stil. Alle honden en katten hebben een mooi kerstcadeau gekregen: een nieuw baasje!
Het beste cadeau voor een dier in een opvangcentrum is misschien wel een nieuw thuis. En dat krijgen álle dieren uit het asiel in Colorado Springs dus! Het personeel zorgde ervoor dat elk dier geadopteerd werd voor de kerst.
Feest in hokken
En om dat te vieren, gingen de medewerkers zelf maar eens in die lege hokken zitten:
Feest in hokken
En om dat te vieren, gingen de medewerkers zelf maar eens in die lege hokken zitten:
Kerstcadeautjes voor de dieren in Wildpark Anholter Schweiz ( Schattige video en foto's )
Het kerstfeest gaat niet ongemerkt aan de beesten in Wildpark Anholter Schweiz voorbij. Onder meer de wasberen en ezels konden zich tegoed aan speciaal gevulde cadeaus en kerstbomen in het Wildpark vlak over de grens bij Dinxperlo.
"In de voerronde met de dierverzorgers brengen we de dieren allemaal cadeautjes", vertelt Patrick Rutjes van Wildpark Anholter Schweiz. De ezels en schapen krijgen een echte kerstboom met wortels en appels in hun verblijf, maar er worden ook echte cadeautjes uitgedeeld. "Dat ligt er aan per dier wat er in de pakjes zit", aldus Rutjes. "Bij de wasberen doen we allerlei lekkers in als fruit, vis en garnaaltjes. Alles wat ze lekker vinden voor kerst."
Het geven van cadeautjes aan de dieren is geen unicum. "Als gedragsverrijking doen we het weleens vaker", vertelt Rutjes. "Maar nu hebben we het in kerstinpakpapier ingepakt. We proberen heel wat dieren cadeautjes te geven, maar allemaal gaat waarschijnlijk niet lukken."
Foto: REGIO8
http://www.anholter-schweiz.de/nl/ De link naar het Wildpark en foto's van het wildpark
Foto hieronder uit eigen archief
zaterdag 24 december 2016
Het leven en dood van een kerstkalkoen in "z'n achteruit video"
Net als in andere landen worden in Nederland traditioneel kalkoenen gegeten gedurende de feestdagen en voor kerstdiners. Net als in andere landen hebben deze kalkoenen een verschrikkelijk leven op een intensieve pluimveehouderij gekend, in drukke schuren met duizenden andere vogels, enkel om na weken van ellende te worden geslacht.
Kalkoenen zijn slimme, gevoelige dieren die bekend staat om het mee kakelen met muziek en ze houden ervan om te worden geaaid. In de natuur blijven baby’s tot 5 maanden bij hun moeders, en ze eten maaltijden samen als een gezin, net als mensen doen met kerst. Maar in de slachthuizen van vandaag worden kalkoenen die volledig bij bewustzijn zijn aan kettingen ondersteboven gehangen en worden hun hoofden door een elektrisch geladen bad gesleurd, die stroomstoten door hun lichaam zendt wat spasmes, verbranding en breuken als gevolg heeft. Veel vogels zijn nog bij bewustzijn als hun keel wordt doorgesneden en ze worden ondergedompeld in kokend water om hen van hun veren te ontdoen.Alstublieft, laat alle dieren van het bord deze feestdagen en kies meelevende, veganistische opties. Dat is toch de ware kerstgedachte?
Voor meer informatie over veganistisch leven, recepten en tips om de overgang te maken, download dan alstublieft het gratis veganistisch starterspakket hieronder! Vrolijk kerstfeest!
=http://www.peta.nl/blog/kerstkalkoen-achteruit/
vrijdag 23 december 2016
YES! We did it....de Noordpool permanent beschermd verklaard ( video en 4 foto's )
Lieve lezers van mijn blog, ik wens jullie fijne feestdagen en een gelukkig, gezond 2017
Nieuwsbericht:www.greenpeace.nl
| |||||
 | |||||
| Zege voor het klimaat Al jaren azen Shell & co op de olie- en gasvoorraden onder het poolijs. Vorig jaar nog wisten we, samen met miljoenen mensen, Shell uit het Noordpoolgebied te verjagen. Dat Obama en Trudeau nu permanent de deur dichtdoen, is niet alleen een zege voor de natuur en de bewoners van het gebied, maar ook voor het klimaat. Om de klimaatcrisis te bestrijden, mógen we helemaal geen nieuwe fossiele bronnen aanboren.  We zijn er nog niet Hoewel grote delen van de Noordpool nu zijn beschermd, staat oliebedrijf Statoil in de startblokken om te boren in het Noorse deel van het Noordpoolgebied. Greenpeace heeft onlangs een rechtszaak aangespannen tegen de Noorse staat om dit te voorkomen. Dit nieuws uit Noord-Amerika geeft goede moed! Deel dit succes en laat dit een goed voorbeeld zijn voor de Noorse staat.  | ||
Laat iedereen dit fantastische nieuws horen
|
donderdag 22 december 2016
Stichting AAP: Dit was 2016 - in 4 video's en maak een afspraak voor een rondleiding
Nieuwsbericht van:www.aap.nl
Wat zijn de maanden omgevlogen! Het jaar 2016 ligt zo goed als achter ons en we maken ons op voor het nieuwe jaar. Maar wat hebben we weer een hoop meegemaakt. Mooie en verdrietige momenten volgden elkaar op. Een jaar waarin we afscheid moesten nemen van een aantal dieren en een jaar waarin we veel dieren een veilig onderkomen konden geven. Veel van deze momenten zullen mij altijd bijblijven en ik deel deze dan ook graag met u. Bekijk het filmpje met de meest bijzondere reddingen en mijlpalen van het afgelopen jaar.
De chimpansees krijgen dekens
Neem een kijkje bij Stichting AAP info@aap.nl voor een afspraak. Kom met een groepje
|
woensdag 21 december 2016
Gedwongen te dansen met een touw door zijn neus maar nu mag Maya luieren op een schommel
Maya’s pijnlijke dans is voorbij!
Met dank aan: www.worldanimalprotection.nl
Fantastisch nieuws uit Pakistan: dansbeer Maya is gered! Jarenlang werd hij gedwongen om op te treden voor het publiek. Nu wacht hem een nieuw leven in de berenopvang.
De vierjarige Aziatische zwarte beer Maya leefde dagelijks in pijn, al sinds hij een klein berenjong was. Maya werd uit het wild weggehaald bij zijn moeder en kreeg een neusring door zijn neus geboord. Een berenneus is erg gevoelig. De neusring maakt het voor de eigenaar daardoor mogelijk om de beer in bedwang te houden, door aan het touw te trekken dat aan de ring zit.
In dit filmpje is nog te zien hoe Maya als dansbeer door het leven ging.
Voor de eigenaar was Maya zijn bron van inkomsten. Om rond te komen nam hij Maya mee van dorp naar dorp om op te treden. BRC heeft hem daarom geholpen een kleine winkel te openen, zodat hij nu nog steeds zijn vrouw en drie kinderen kan onderhouden. In ruil daarvoor ondertekende hij ons contract, waarin hij verklaarde nooit meer een nieuwe beer te zullen kopen.
Onze Pakistaanse partnerorganisatie Bioresource Research Centre (BRC) in gesprek met de voormalige eigenaar van beer Maya.
Het zal enige tijd duren voordat Maya zowel fysiek als mentaal voldoende is opgeknapt en naar het grote reservaat kan, bij de rest van de beren in de opvang. Tot die tijd houden de verzorgers hem hij nauw in de gaten, voeren ze hem bij en krijgt hij alle zorg die hij nodig heeft zodat hij volledig kan herstellen.
Beer Maya -zonder neusring- in berenopvang Balkasar, Pakistan. Och wat ziet ze er verdrietig uit
In India, Griekenland en Turkije hebben we geholpen een einde te maken aan de traditie van de dansberen. In Pakistan zijn er op dit moment nog ongeveer 90 dansberen die gered moeten worden. We zullen ons werk niet stoppen voordat de laatste beer is gered.
>> Lees hier meer over ons werk tegen de beren in entertainment- en berengalindustrie
Training voor dansberen
Berenwelpen als Maya worden in de eerste jaren van hun leven ’s nachts wakker gehouden door hun trainer. Zodra ze op het punt staan hun bewustzijn te verliezen, worden ze naar een metalen plaat met brandende kolen geleid waar ze overheen moeten lopen terwijl de trainer muziek maakt. Het gloeiend hete metaal zorgt ervoor dat de beer op zijn achterpoten gaat lopen en ze één voor één opheft in een poging de pijn te verminderen. Dit wordt dansen genoemd. Wanneer de beren dit langdurig moeten doen zijn ze zo getraumatiseerd dat ze automatisch gaan ‘dansen’ zodra zij muziek horen. In Pakistan is het gebruik van beren voor straatoptredens niet verboden, en gaan nog tientallen beereigenaren langs de dorpen om geld op te halen door de beer te laten ‘dansen’.
In dit filmpje is nog te zien hoe Maya als dansbeer door het leven ging.
Nachtmerrie beëindigd
Voor Maya is deze nachtmerrie gelukkig beëindigd. Na vele gesprekken is onze Pakistaanse partnerorganisatie Bioresource Research Centre (BRC) erin geslaagd Maya’s eigenaar ervan te overtuigen om Maya over te geven aan het berenreservaat Balkasar in Pakistan.Voor de eigenaar was Maya zijn bron van inkomsten. Om rond te komen nam hij Maya mee van dorp naar dorp om op te treden. BRC heeft hem daarom geholpen een kleine winkel te openen, zodat hij nu nog steeds zijn vrouw en drie kinderen kan onderhouden. In ruil daarvoor ondertekende hij ons contract, waarin hij verklaarde nooit meer een nieuwe beer te zullen kopen.
Onze Pakistaanse partnerorganisatie Bioresource Research Centre (BRC) in gesprek met de voormalige eigenaar van beer Maya.
Afscheid van de neusring
Maya’s temperatuur was erg laag toen hij aankwam bij het berenreservaat. De voormalig eigenaar had hem brood en appels te eten gegeven, maar voor een beer is deze voeding niet genoeg. Direct na aankomst in het berenreservaat kreeg Maya alle zorg die hij nodig had. Onder narcose verwijderden de dierenartsen zijn neusring, het symbool van zijn pijnlijke leven als dansbeer. Zodra hij wakker werd uit de narcose en ontdekte dat de neusring weg was, leek hij gelijk een beetje opgeknapt.Het zal enige tijd duren voordat Maya zowel fysiek als mentaal voldoende is opgeknapt en naar het grote reservaat kan, bij de rest van de beren in de opvang. Tot die tijd houden de verzorgers hem hij nauw in de gaten, voeren ze hem bij en krijgt hij alle zorg die hij nodig heeft zodat hij volledig kan herstellen.
Beer Maya -zonder neusring- in berenopvang Balkasar, Pakistan. Och wat ziet ze er verdrietig uit
We blijven strijden om dansberen te redden
Dankzij de vele dierenliefhebbers die ons werk steunen krijgt Maya nu een goed leven in het berenreservaat. In het reservaat kunnen de beren zich natuurlijk gedragen; ze kunnen bijvoorbeeld klimmen, zwemmen en hun eigen voedsel zoeken. Na het heftige leven van deze beren is dit voor hen een soort therapie.In India, Griekenland en Turkije hebben we geholpen een einde te maken aan de traditie van de dansberen. In Pakistan zijn er op dit moment nog ongeveer 90 dansberen die gered moeten worden. We zullen ons werk niet stoppen voordat de laatste beer is gered.
>> Lees hier meer over ons werk tegen de beren in entertainment- en berengalindustrie
dinsdag 20 december 2016
Van de hel naar de hemel in 5 bewegende beelden
When moon bear Bärli arrived at our sanctuary in 2010, he was a sight for sore eyes, but now he’s a “model” bear.
Poor Bärli was transferred to Animals Asia’s Vietnam Bear Rescue Centre in 2010 and sanctuary vets worked hard to find a solution to his chronic skin infection.
When he arrived he was almost bald. The disease had affected most of his body leaving the skin mottled and smelling of infection.
Thankfully, after intensive testing and trialling a number of medications, vets were finally able to come up with a method to control the issue.
Today, Bärli proudly sports a gorgeous coat. The previous infection can still surface now and then between his toes – and remnants are visible under his arms – but the constant irritation and pain is over as vets have learned to manage the condition.
Animals Asia Vietnam Bear and Vet Team Director said:
“To see Bärli reclining so comfortably on a sanctuary swing is a real joy. The photos show just how good his coat is now – he has blossomed into such a handsome bear! Remnants of his skin issues can still be seen on his upper arms especially close to the armpit, but overall he is unrecognisable from the bald bear who first arrived here six years ago.”
Bron:www.animalsasia.org
maandag 19 december 2016
Zwerfhondje Cocao in zijn rug geslagen met een machete krijgt een gouden mandje ( video )
Zwervertje Cocoa lag letterlijk in de goot. Ernstig gewond maar zijn lot veranderde compleet toen hij meegenomen werd door een dierenvriend. Bekijk het geweldige resultaat en ontdek hoe eenvoudig het is een dierenleven compleet positief te veranderen.
Het gouden mandje van Cocoa |
Kerst staat voor de deur. Een mooie kerst gelukkig voor het hondje Cocoa. Amper 1 jaar oud en al bijna was hij er niet meer geweest. Wat er gebeurde mag u niet missen. Het verhaal van die kleine kanjer ( zie video )
|
zondag 18 december 2016
Het afbranden van krulstaartjes bij varkens is verboden maar waarom gebeurd dat nog ? ( twee video's )
De video's zijn positief geen nare beelden
https://www.varkensinnood.nl/sites/dierenrecht.nl/files/field/attachment/dierenrecht-rapport750miljoenbiggenstaarten.pdf Extra informatie
Boeren, politici, veeartsen en supermarkten proberen ons voor te houden dat het afbranden van staartjes noodzakelijk is. Stoppen zou een bloedbad opleveren, stellen zij. Raar, want in sommige andere landen mogen de biggen wél hun staart houden. Laat je dus niet voor de gek houden: ook een Nederlandse big kan zijn krulstaartje behouden.
We hebben het met eigen ogen gezien: de varkens van Johnny Hogenkamp hebben een lange krulstaart, en in zijn stallen is er geen spettertje bloed te bekennen. Om dit voor elkaar te krijgen, laat hij zijn biggen met jute zakken en ander afleidingsmateriaal spelen in plaats van met elkaars staartjes. Daarnaast zorgt hij voor goed voer en extra zorg en aandacht. Hoewel zo'n stal natuurlijk nog lang niet de norm is die we nastreven, is het toch een mooie stap vooruit onder de huidige omstandigheden.
En nee, dit is natuurlijk niet gratis. Om de 'extraatjes' mogelijk te maken, moet een supermarkt 20 euro meer betalen voor een varken. Omgerekend betekent dit dat een onsje ham 10 cent extra kost.
Supermarkten hebben dus de macht om betere omstandigheden voor de varkens mogelijk te maken. Laat ze daarom weten dat ze moeten stoppen met de inkoop van vlees van varkens die hun staartjes moesten missen.
|
|
zaterdag 17 december 2016
Einde nertsenfokkerij in Nederland en ook Japan, UK, Oostenrijk, Zwitserland en Kroatië
In Japan is definitief een einde gekomen aan de bontindustrie nu de laatste bontfokkerij in Niigata haar deuren heeft gesloten. In recente jaren werd er meerdere malen melding gemaakt door onze FFA partner in Japan (Animal Rights Center Japan) tegen de Otsuka nerstenfokker. Hij fokte nertsen zonder vergunning en overtrad de Invasieve Soorten Wet. Met het dichtgaan van deze bontfokkerij, sluit Japan –waar ongeveer 1.670.000 dieren werden gedood voor hun vacht in 2015 – zich aan bij het groeiende lijstje van landen die de bontindustrie achter zich laten.
Buiten Nederland
Het fokken van nertsen was reeds verboden in het Verenigd Koninkrijk, Oostenrijk, Zwitserland en Kroatië. Hierbij dient in aanmerking te worden genomen dat in Oostenrijk zich één pelsdierhouderij bevond, en in Zwitserland en Kroatië geen enkele. In Duitsland en Italië zijn voorstellen gedaan de welszijnseisen dusdanig te verhogen dat naar alle waarschijnlijkheid het fokken van nertsen in deze landen onrendabel zal worden.
De Hoge Raad oordeelde gisteren dat het nertsenfokverbod niet in strijd is met het mensenrechtenverdrag, de wet blijft daarom van kracht. Hiermee komt een einde aan het juridische gevecht rondom het nertsenfokverbod dat al speelt sinds de wet van kracht werd. De nertsenfokkers moeten definitief in 2024 hun deuren sluiten.
Hieronder staat het bericht van de Hoge Raad:
Wet afschaffing nertsenhouderij niet in strijd met het mensenrechtenverdrag
De wet die vanaf 1 januari 2024 de pelsdierhouderij verbiedt, is niet in strijd met het mensenrechtenverdrag. Dat heeft de Hoge Raad vandaag geoordeeld. Volgens de Hoge Raad is er sprake van een redelijk evenwicht tussen de bescherming van de fundamentele rechten van de nertsenhouders en het algemeen belang dat door de wet wordt gediend. De Hoge Raad laat daarom de eerdere uitspraak van het hof in stand.
In 2013 is een wet aangenomen die vanaf 1 januari 2024 de pelsdierhouderij verbiedt. Deze wet treft de nertsenhouders in hun bedrijfsuitoefening. De overheid gaat ervan uit dat de nertsenhouders in de tussenliggende overgangsperiode de investeringen die zij in hun bedrijf hebben gedaan kunnen terugverdienen. De nertsenhouders zijn het daar niet mee eens: volgens hen beperkt het verbod op uitbreiding en overdracht van hun bedrijven de bedrijfsuitoefening tijdens de overgangsperiode en biedt de overgangsperiode daardoor geen redelijke compensatie.
De nertsenhouders willen daarom dat de wet buiten toepassing wordt gelaten. Zij beroepen zich op de bescherming van het eigendomsrecht in artikel 1 van het Eerste Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Hun vorderingen zijn afgewezen (ECLI:NL:GHDHA:2015:3025) door het gerechtshof Den Haag.
In de cassatieprocedure voor de Hoge Raad staat de vraag centraal of artikel 1 van het Eerste Protocol ook bescherming biedt tegen verlies van toekomstige inkomsten. Dat is volgens de Hoge Raad – in overeenstemming met het advies van de advocaat-generaal – niet het geval. De rechter mag op grond van artikel 94 Grondwet een wet buiten toepassing laten indien deze in strijd is met een bindend verdrag. Uit de rechtspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens volgt dat het verdrag slechts bestaande eigendomsrechten beschermt, en niet de mogelijkheid om in de toekomst eigendom te verwerven.
De wet bevat voorschriften die een regulering inhouden van de bestaande eigendomsrechten van de nertsenhouders. Dat is volgens artikel 1 van het Eerste Protocol toelaatbaar indien een redelijk evenwicht is getroffen tussen de bescherming van de fundamentele rechten van de nertsenhouders en het algemeen belang dat door de wet wordt gediend. De Hoge Raad laat het oordeel van het gerechtshof Den Haag in stand dat in dit geval sprake is van zo’n redelijk evenwicht. De Hoge Raad is, anders dan de advocaat-generaal, van oordeel dat het hof Den Haag voldoende heeft gemotiveerd dat de nertsenhouders gedurende de overgangsperiode hun investeringen kunnen terugverdienen. Hiermee is het oordeel van het gerechtshof definitief geworden.
vrijdag 16 december 2016
De 6 vrijgelaten Russische tijger maken het goed: Het verhaal van Cinderella en haar welpjes met veel foto's en video
Nadat ze 3,5 jaar lang een leren band met een GPS-zender droeg, heeft Cinderella deze 'last' nu afgeschud.
Dit nieuws kregen we pas geleden door van het Bastak Nature Reserve, waar Cinderella en haar twee welpjes nu wonen. Aan de gevonden pootafdrukken te zien, is de familie nog steeds bij elkaar.
Cinderella werd uitgerust met de zender in 2013, voor ze vrijgelaten werd in het verre oosten van Rusland, om haar te kunnen monitoren. Dit heeft erg goed gewerkt, net als de zenders waar we de andere uitgezette tijgers mee uitgerust hebben.
We vertrouwden nooit alleen op de zender om de tijgerin te monitoren. Momenteel staan er 56 cameravallen in Bastak, waarvan 20 van het IFAW. Ook gaan er regelmatig expedities naar het gebied die aan de pootafdrukken van de familie kunnen zien hoe het met ze gaat.
Cinderella met 1 van haar welpjes
WAT GING ER AAN VOORAF?
Tijd voor een update over de zes vrijgelaten Russische tijgers. Hoe gaat het met hen sinds hun vrijlating in het wild?
De eerste van deze tijgers is Cinderella, die nu al een jaar lang zelfstandig de taiga verkent.
Aan het begin hebben we haar verplaatsingen ook gevolgd via een satelliethalsband. Maar op een dag kregen we geen signaal meer binnen, wat iedereen die bij Cinderella's redding betrokken is geweest heel erg bezorgd heeft gemaakt. Maar in projecten als deze houden we altijd iets achter de hand.
Op het moment dat de halsband geen signaal meer uitzond, had Cinderella haar territorium al afgebakend, en het was erg waarschijnlijk dat ze daar niet ver uit de buurt zou zijn. Daarom zijn experts van het Speciale Inspectoraat Tijger van het Ecologisch en Evolutionair Instituut van de Russische Academie der Wetenschappen met steun van het IFAW en samen met de Wildlife Conservation Society op zoek gegaan naar haar sporen; ook hebben ze voortdurend geprobeerd om haar locatie te bepalen via de satellietcode van haar halsband.
Het is belangrijk om te vermelden dat er voor een dergelijk volgsysteem een hoge mate van professionaliteit, een goede fysieke conditie en veel praktijktraining nodig is.
Andere moderne manieren voor het bestuderen van dieren die vaak worden gebruikt zijn volgcamera's. Deze camera's worden op locaties neergezet waar dieren langs zouden kunnen komen. De camera wordt geactiveerd via bewegingen en neemt alles op wat er in het bereik van de camera gebeurt.
Met steun van het IFAW zijn er dergelijke volgcamera's geplaatst in het Bastak-natuurreservaat, in het gebied waar Cinderella is vrijgelaten.
Cinderella is met succes aan het jagen; de eerste dagen na haar vrijlating is ze achter dassen aangegaan, en vervolgens is ze gaan jagen op grotere dieren, zoals zwijnen en herten. De experts hebben veel jaag- en rustplekken van Cinderella kunnen ontdekken.
Cinderella is met succes aan het jagen; de eerste dagen na haar vrijlating is ze achter dassen aangegaan, en vervolgens is ze gaan jagen op grotere dieren, zoals zwijnen en herten. De experts hebben veel jaag- en rustplekken van Cinderella kunnen ontdekken.
Elke Cinderella moet natuurlijk ook een prins hebben, en onze prins heet Zavetni. Het is een sterk jong mannetje, dat erg geïnteresseerd is in Cinderella. De sporen uit de winter hebben laten zien dat Zavetni meer dan eens de sporen van Cinderella heeft gevolgd, en de volgcamera's hebben hem herkend op locaties waar Cinderella eerder al is geweest.
Voorheen kwam deze mannetjestijger alleen langs het Bastak-territorium, maar nu blijft hij er langer. Tijdens de zomer moet Cinderella aansterken en we hopen dat de tweede winter voor haar net zo succesvol wordt als de eerste. Iedereen wacht met ingehouden adem op nog beter nieuws: wat als ze het mannetje ontmoet?
Maar laten we niet te hard van stapel lopen. Cinderella is nog jong, dus laten we nog even afwachten…
Toen Cinderella wegging uit het rehabilitatiecentrum waren een aantal andere tijgerjongen daar ook al een paar maanden aanwezig: Ilona, Svetlaja, Oestin, Borja en Kuzja.
In onze blogposts hebben we alle rehabilitatiefasen in detail beschreven, en we hebben ook een unieke video kunnen maken van het vrijlaten van drie tijgers.
Cinderella
Net als voor Cinderella is ook voor deze tijgerjongen de vrijlating nog maar het begin.
We moeten er nu voor gaan zorgen dat ze zichzelf van eten kunnen voorzien en dat ze bij mensen uit de buurt blijven. Alle tijgers zijn uitgerust met een satelliethalsband en we krijgen informatie binnen over hun verplaatsingen. Zodra de tijgers ver genoeg uit de buurt waren om door de experts gevolgd te kunnen worden zonder de tijgers in de problemen te brengen, is het volgsysteem in werking gezet. Omdat je op basis van satellietgegevens niet kunt zien of de tijgers met succes hebben gejaagd, moet dit worden gecontroleerd.
Een team van werknemers van het Speciale Inspectoraat Tijger van de Russische Academie der Wetenschappen en van de Wildlife Conservation Society heeft een systeem geïmplementeerd waarmee de vijf tijgers na hun vrijlating worden gemonitord.
Ilona was in de eerste dagen van haar nieuwe leven de meest succesvolle tijger. Langs haar pad zijn restanten gevonden van wilde zwijnenjongen, en zelfs van een volwassen ree.
Niemand had dat verwacht, want Ilona was juist de tijger die haar transportkooi niet uit wilde!
Ilona en Borja blijven niet ver bij elkaar uit de buurt; ze maken zichzelf op systematische wijze steeds meer vertrouwd met een territorium van 40 bij 40 km.
We hebben geen restanten van Borja's prooi kunnen vinden, maar zijn uitwerpselen bevatten de huid en de botten van een zwijn.
Kuzja gedroeg zich in het rehabilitatiecentrum vrij terughoudend, maar na zijn vrijlating is hij in zijn eentje op verkenningstocht gegaan in verderop gelegen gebieden, en in de eerste twee maanden heeft hij meer dan 200 kilometer afgelegd. In het begin waren we nogal bezorgd om Kuzja, omdat we uit zijn verplaatsingen geen succesvolle jachten konden opmaken. Maar toen vonden we de restanten van een heel groot zwijn.
Dit was voor Kuzja de eerste grote prooi!
Oestin en Svetlaja, die in de Joodse Autonome Regio zijn uitgezet, bleven in het begin bij elkaar in de buurt, maar gingen daarna iets meer van elkaar af. Oestin bewoog zich steeds verder van de vrijlatingslocatie af, terwijl Svetlaja haar territorium steeds een beetje groter maakte en steeds grotere rondjes ging lopen.
Geen van deze vijf tijgers is tot dusver mensen tegengekomen.
Alle projectdeelnemers hopen van harte dat deze vijf tijgers dezelfde ervaring zullen hebben als Cinderella: succesvol de winter doorbrengen en de taiga tot hun thuis maken.
--AF