donderdag 29 april 2021

Geniet van 'Beleef de Lente': webcams met jonge vogeltjes in nestjes van de oehoe, zeearend, scholekster, koolmees en veel meer


woensdag 28 april 2021

35 jaar na de explosie in de kerncentrale Tsjernobyl waar ooit 135.000 mensen werden geëvacueerd, leven nu ontelbare wilde dieren in een groot natuurgebied


Het is 26 april 1986 en in de kerncentrale nabij de stad Tsjernobyl gaat het gruwelijk mis. Tijdens een test ontstaat een explosie in één van de rectoren. Het dak van de reactor wordt weggeblazen, er ontstaat brand en er komen radioactieve materialen en ioniserende straling vrij. In de dagen die volgen worden meer dan honderdduizend mensen die binnen een straal van 30 kilometer van de reactor wonen, geëvacueerd. En het is tot op de dag van vandaag verboden om in dit gebied – ook wel de nucleaire exclusie- of vervreemdingszone genoemd – te wonen. Het resulteert in twee grote spooksteden en heel wat spookdorpen waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Een rampgebied dat de ramp nooit meer te bovenkomt.

Foto: Tsjernobyl

Dieren

Maar dat is slechts één kant van het verhaal. Want terwijl wij mensen het gebied angstvallig mijden; bang voor wat we er zelf van hebben gemaakt, zijn er andere soorten die er vrijmoedig wonen en zelfs floreren. Tot die conclusie zijn onderzoekers in de afgelopen jaren herhaaldelijk gekomen.


Vanuit helikopters en met behulp van cameravallen brachten zij in de afgelopen drie decennia het leven in de vervreemdingszone in kaart. En er was veel meer te zien dan je met de kernramp nog vers in het geheugen wellicht zou verwachten. Zo zagen de onderzoekers het aantal zwijnen, elanden en reeën in wat tegenwoordig het Wit-Russische deel van de vervreemdingszone is, in de eerste tien jaar na de ramp explosief toenemen. Net als het aantal wolven. Ondertussen werden in het Oekraïense deel Euraziatische lynxen, bruine beren, wisenten en zwarte ooievaars op camera vastgelegd. “Oekraïense en Wit-Russische onderzoekers hebben honderden planten- en dierensoorten in de zone gespot, waaronder meer dan 60 zeldzame soorten,” aldus professor Nick Beresford, verbonden aan het Britse Centre for Ecology & Hydrology.

Verrassing
“De overvloed aan zoogdieren was voor veel mensen – waaronder ook wetenschappers – een verrassing,” vertelt professor Jim Smith, verbonden aan de universiteit van Portsmouth en één van de onderzoekers die uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar het leven in de vervreemdingszone. Maar hij merkt tegelijkertijd op dat de overvloed aan dieren in de nucleaire exclusiezone geen verrassing had moeten zijn. “Door experimenten die voorafgaand aan Tsjernobyl zijn uitgevoerd weten we dat dierenpopulaties goed bestand zijn tegen de relatief lage stralingsniveaus die we op de lange termijn na Tsjernobyl zien.”

Nog zo’n succesverhaal in de nucleaire exclusiezone: het verhaal van het Przewalski-paard. Ze werden in de jaren negentig in het gebied losgelaten en floreren er sindsdien. Ze gebruiken verlaten boerderijen als stallen. Afbeelding: Image by Marcel Langthim from Pixabay.

Hot spots
Kort na de ramp was het echter ook voor wilde dieren niet gemakkelijk. “Het is bekend dat intense straling in de ‘hot spots’ (gebieden waar het stralingsniveau heel hoog lag, red.) kort na de ramp schadelijk is geweest voor het wild,” merkt Smith op. Dergelijke hot spots zijn er ook vandaag de dag nog. En het lijkt waarschijnlijk dat organismen daar nog steeds subtiele stralingsschade oplopen, vertelt Smith aan Scientias.nl. “Maar dat heeft geen significante impact op de populaties.”


Floreren
Sterker nog: de dierpopulaties in de nucleaire exclusiezone floreren. “De populaties zijn in de zone zelfs diverser en groter dan in omringende, bewoonde gebieden,” vertelt Smith. “De voordelen die het verwijderen van menselijke activiteit uit de exclusiezone heeft, wegen sterk op tegen alle negatieve consequenties die de straling kan hebben.”

Ooit woonden in de exclusiezone meer dan 135.000 mensen. Zij werden in de dagen na de ramp geëvacueerd en mochten er niet meer terugkeren. De straling was te gevaarlijk. “Dat mensen er niet kunnen leven, komt doordat we voor mensen een veel lagere risicodrempel hanteren,” vertelt Smith. Hoewel het officieel verboden is om in de exclusiezone te wonen, houdt overigens niet iedereen zich daaraan; in verschillende delen van de zone (niet de hot spots) wonen mensen illegaal.

Natuurgebied
En zo heeft de natuur het gebied rond de kerncentrale dus teruggepakt. En het lijkt er niet op dat de dieren het nog eens uit handen zullen hoeven geven. “De Oekraïense sector van de nucleaire exclusiezone is aangewezen als natuurreservaat, hetzelfde geldt voor de Wit-Russische sector. Vrij grote delen van de zone zouden nu weer door mensen bewoond kunnen worden, maar dat lijkt op dit moment niet overwogen te worden.”

Branden
Het wil echter niet zeggen dat de dieren en planten in dit gebied – dat onbedoeld uitgroeide tot het op twee na grootste natuurreservaat van continentaal Europa – niets te vrezen hebben. Zo woedden er eigenlijk elk jaar wel branden. En vorig jaar woedden in het Oekraïense deel van de exclusiezone zelfs de grootste branden sinds de kernramp. “De natuurbranden zijn de grootste bedreiging voor het leven in de zone,” meent Smith.

Inmiddels is het gebied dat 35 jaar geleden zo hard getroffen werd door de kernramp, uitgegroeid tot een plek die opnieuw van grote waarde is. Ditmaal niet omdat er voor duizenden gezinnen energie wordt opgewekt, maar omdat het een rijk en divers ecosysteem herbergt dat het ecosysteem dat hier voor april 1986 huisde, in alle opzichten doet verbleken. Dennenplantages hebben plaatsgemaakt voor veel diversere bebossing die veel meer CO2 op kan nemen en waarin al zeker 1200 plantensoorten en meer dan 340 soorten gewervelden zijn aangetroffen. En zo getuigt het rampgebied niet langer enkel van de enorme ramp die hier 35 jaar geleden plaatsvond, maar bovenal ook van de veerkracht van de natuur.






POPULAIR OP SCIENTIAS.NL

maandag 26 april 2021

El Paso Fire Department Texas: Hond Astro ontvangt medaille voor het redden van zijn baasje

 

Een Amerikaanse pitbulterriër uit Texas heeft van de brandweer en de dierenbescherming een onderscheiding en een hondentaart ontvangen voor het redden van het leven van zijn eigenaar.

eigenaar
Hond Astro ontvangt medaille voor redden van zijn eigenaar | Foto: Facebookpagina El Paso Fire Department

Astro alarmeerde een buurtgenoot toen zijn baasje in een medische noodsituatie verkeerde. De brandweer heeft een foto van Astro – die door de brandweer per ongeluk Cosmo is genoemd – op Facebook en Twitter geplaatst met daarbij het volgende bericht:

“De slimme pup ging gelijk op zoek naar hulp. Een goede samaritaan zag Astro en probeerde dichterbij te komen, Astro leidde hem naar zijn eigenaar en de hulpdiensten werden gebeld. Dankzij Astro was de brandweer in staat de patiënt te helpen en te vervoeren, waardoor zijn leven werd gered.”


Bij de medaille-uitreiking liet Enrique Duenas-Aguilar van de brandweer weten dat Astro cruciaal was voor het redden van het leven van zijn eigenaar:

“Hij begon te blaffen en rond te rennen. En dat was het moment waarop iemand hem zag. De buurtgenoot dacht dat Astro in de problemen zat en probeerde dichterbij te komen, maar toen begon Astro steeds verder te bewegen en kon zo de buurtgenoot naar zijn eigenaar, die in nood verkeerde, leiden. Zonder zijn hulp was de eigenaar misschien wel nooit gevonden.”

Volgens Duenas-Aguilar probeerde Astro zelfs in de ambulance te springen om mee te gaan met zijn eigenaar. Ramon Herrera van de El Paso Animal Services (dierenbescherming) geeft aan dat Astro een echte held is.

“Astro is niet alleen een vriend, hij hielp zijn eigenaar ook toen die hem het meest nodig had. Hij is echt een voorbeeld voor andere pitbulls. Astro is een pitbull en dat is een van de rassen die het meest in het asiel zitten.”

Bertha Martinez, de eigenaar van Astro, zegt dat zij en haar familie verrast waren door de heldendaad van hun hond. Astro is helemaal niet getraind voor het alarmeren van mensen in het geval van een noodsituatie.

“We hadden in nog geen miljoen jaar kunnen bedenken dat Astro zoiets zou doen.”

Bertha Martinez en haar familie adopteerden Astro een jaar geleden nadat zij hem op straat zagen zwerven. Voor de adoptie was Martinez zelf bang voor pitbulls en er nog helemaal niet zeker van of ze Astro voor langere tijd zouden houden. Maar nu hij het leven van haar zoon heeft gered blijft hij voor altijd bij hen.

“Als je goed voor je hond zorgt en hem geen pijn doet dan worden ze net zoals Astro.”

Bron:

©AnimalsToday.nl Lianne Raat


zondag 25 april 2021

Laatste van 9 giraffen gered van zinkend eiland in Kenia (5 spectaculaire foto's)

 

Een bedreigde Rotschildgiraf wordt op een speciale boot, de Giraf, van het ondergelopen eiland Longicharo naar een reservaat op het vasteland gebracht. 

Negen giraffen die gestrand waren op een ondergelopen eiland in Kenia, zijn in veiligheid gebracht. De laatste dieren, een kalfje dat in december op het eiland geboren werd en haar mama, maakten vorige week de trip naar veiligere oorden op het Keniaanse vasteland. Een hoop giraffen van een eiland krijgen? Dat is natuurlijk niet zo simpel. Het levert dan ook heel opvallende beelden op.

Noella

In december 2020 maakte het allereerste dier ook echt de boottocht naar het reservaat in het Ruko Community Conservancy. Vorige week, op 12 april, eindigde de missie met de allerlaatste giraf die wiebelend aan boord van de GiRaft stapte en wat later enthousiast het reservaat in liep. 

Hekkensluiters van dienst waren kalfje Noella en haar mama Ngarikoni. Noella werd rond kerst geboren op het eiland. Reddingswerkers moesten wachten tot het diertje sterk genoeg was om de reis te maken.

“Er was een gevoel van grote urgentie om deze redding tot een goed einde te brengen”, zegt David O’Connor van Save Giraffes Now. “Giraffen ondergaan een stille vorm van uitsterving, dus alles wat we kunnen doen om hen te beschermen, heeft zin. Deze redding is een belangrijke stap om het overleven van deze soort te ondersteunen.” 

Kalfje Noella loopt het vasteland op na transport op de GiRaft van het eiland Longicharo.
Kalfje Noella loopt het vasteland op na transport op de GiRaft van het eiland Longicharo. © AP

Belangrijk

Bescherming van déze groep was met name belangrijk, want er zijn nog maar weinig Rotschildgiraffen wereldwijd. Vandaag de dag zijn er minder dan 3.000 van deze giraffen over in Afrika, met slechts zo’n 800 dieren in Kenia, zegt Save Giraffes Now. Intussen zitten de negen giraffen herenigd op hun nieuwe plek, waar ze volgens de rangers gezond en gelukkig leven. Zij zien nu al verbetering in de gezondheid van de dieren.

“Niet alleen heeft dit baanbrekende project deze giraffen gered, het betekent ook hun herintroductie op het vasteland voor het eerst in 70 jaar tijd”, laat O’Connor nog weten. “Deze redding is ook daarom een belangrijk succes.” Op lange termijn hopen de reddende organisaties andere Rotschildgiraffen uit andere delen van Kenia bij de groep in het reservaat te voegen. Zo hopen ze een gezonde populatie giraffen te krijgen. De dieren zouden dan later vrijgelaten kunnen worden in het grotere natuurgebied buiten het reservaat.

Beelden van de speciale reddingsactie.
Beelden van de speciale reddingsactie. © AP
AP
© AP
AP
© AP
Bron: HLN.be