Twee vrouwen uit India zijn maandag gearresteerd op de luchthaven Suvarnabhumi in Bangkok nadat ze waren betrapt op het proberen te smokkelen van meer dan 100 wilde dieren in hun bagage. De smokkelaars, naar verluidt de 38-jarige Nithya Raja en de 24-jarige Zakia Sulthana Ebrahim, bereidden zich voor op een vlucht naar Chennai, India.
Volgens een verklaring van het Department of National Parks, Wildlife, and Plant Conservationin Thailand, gebruikten Suvarnabhumi Airport-officieren röntgenapparaten om de koffers te doorzoeken. Bij het vinden van twee verdachte voorwerpen gingen de agenten en ambtenaren verder met het grondig inspecteren van de zakken, waarbij veel wilde soorten werden gevonden. Twee witte stekelvarkens, twee gordeldieren, 35 schildpadden, 50 kameleons en 20 slangen werden allemaal in beslag genomen en naar onderzoekers gestuurd.
Gisteren bevestigde Tachaphan Leelapata, een dierenarts van de Wildlife Health Management Group Wildlife Conservation Office, in een andere verklaring dat ze 103 exemplaren hadden ontvangen in de verzameling in beslag genomen dieren. De twee gordeldieren en stekelvarkens behoorden tot de vele soorten, waaronder 50 leguanen, 35 gele vlek rivierschildpadden, zes Soedanese kameleons en acht Peter banded skink. Helaas waren er al twee leguanen en andere dieren overleden.
Na onderzoek van de levende dieren stelde Leelapata vast dat veel van de dieren gestrest en uitgedroogd waren. Het personeel heeft de dieren vitaminesupplementen gegeven, evenals soortspecifieke voedsel- en leefomstandigheden. De dieren zullen uiteindelijk naar een opvangcentrum voor wilde dieren worden gestuurd.
Je kunt alle dieren en onze planeet helpen door compassie te kiezen op je bord en in je glas. #GoVeg
Lokale rafting vrijwilligers gingen dinsdag door overstromingen om gestrande dieren te redden in de Noord-Turkse provincie Duzce. Zware regenval veroorzaakte overstromingen in verschillende dorpen in Noord-Turkije.
Birol Tepe, de trainer van het Turkse nationale raftingteam, startte een vrijwillige operatie met zijn teamgenoten om de gestrande dieren te redden. De Rafting Search and Rescue redde veel dieren, waaronder honden en kalveren.
"WAAR KITTENS VANDAAN KOMEN, BLIJFT VAAK EEN MYSTERIE"
In Zuid-Holland begon het 'kittenseizoen' dit jaar eerder dan normaal. “En dat is opvallend”, vindt TNR-coördinator Pat Buckley die zich ontfermt over zwerfkatten in deze regio. Jaarlijks komen er honderden kittens bij de Dierenbescherming binnen via TNR (trap, neuter, return). Pat vertelt over wat ze allemaal tegenkomt:
“Mijn naam circuleert inmiddels in allerlei kringen. Het verrast me soms door wie ik benaderd word. Ik werd onlangs gebeld door Poolse arbeidsmigranten die zich zorgen maakten over een groep katten en kittens die rondzwierven. Ze hadden de katten een tijdje geobserveerd en wat bijgevoerd en hoopten dat de groep hulp kon krijgen. De dieren waren aan hun lot overgelaten en het aantal groeide en groeide… Via een Facebookpagina voor arbeidsmigranten ontdekten ze mijn naam. Het waren duidelijk kattenliefhebbers, want door alle aandacht die ze de dieren hadden geschonken, waren de katten behoorlijk sociaal geworden. Ik heb de vangkooi bijna niet hoeven gebruiken en kon vrij eenvoudig 20 katten weghalen; 11 volwassen katten en 9 kittens.”
Mamapoes met kittens.Deze verwilderde kater is goed gesocialiseerd door de melders.De groep verwilderde katten liet zich makkelijk vangen.
TNR – TRAP, NEUTER, RETURN
“Al 16 jaar werk ik als coördinator TNR. TNR staat voor trap, neuter en return, ofwel het vangen, castreren/steriliseren en terugzetten van verwilderde katten. Uit onderzoek blijkt dat het weghalen van verwilderde katten niet werkt, omdat de lege plekken vrijwel direct worden ingenomen door nieuwkomers. Als je katten ‘steriel’ terugplaatst, veroorzaken ze geen overlast meer en komen er geen kittens of volwassen katten bij, buitenstaanders worden namelijk niet geaccepteerd. Zo vang ik jaarlijks katten die óf worden teruggeplaatst (als dat verantwoord is) óf die als ze plaatsbaar blijken naar een nieuw baasje gaan óf die als muizenvanger aan de slag kunnen bij een ‘buitenplek’, zoals een boerderij of een manege. De katten die door de Polen bij mij waren gemeld zijn zodoende in het dierenasiel terechtgekomen.”
KITTENTIJD
“Ik vind het opvallend: de kittentijd begon in deze regio een stuk vroeger dit jaar. Normaal gesproken komen de eerste kittens rond Koningsdag binnen. Het begint vrijwel altijd met tammere kittens en dan komen de wilde kittens een paar weken later. Dit jaar druppelden de eerste tamme én wilde kittens al in maart binnen. Van januari tot juni hebben we in de regio al 104 katten en kittens opgehaald, waarvan de helft in de maand mei binnenkwam. En dat is nog maar het begin, voorlopig blijven we katten en kittens vangen. Het is spits!"
COMPOSTHOOPKITTEN
“Waar de kittens vandaan komen, blijft vaak een mysterie. In sommige gevallen weet ik bijna zeker dat ze uit de auto zijn gezet, als ze bijvoorbeeld op een parkeerplaats ronddwalen of vlak bij een provinciale weg; géén plek voor katten.
Laatst zat er een piepjong ding alleen op een composthoop. Er waren geen ouders in de buurt en er zijn geen andere kittens gespot… Het kleintje moest dringend gevoed worden. Normaliter plaats je zo’n jonkie dan bij een gastgezin dat ook andere kittens flest. Het is belangrijk dat jonge kittens samen opgroeien, anders socialiseert zo’n katje niet goed. Kittens spelen met elkaar en daar leren ze van. Moederpoes en andere kittens corrigeren elkaar. Een fleskitten alleen mist die belangrijke levenslessen. Dit keer hebben we het kleintje daarom bij een gastgezin met een moederpoes en oudere kittens geplaatst. Dat doen we normaal vanwege ziekterisico’s niet, maar een andere oplossing was er niet. Gelukkig was deze moederpoes ook bereid het kleintje te voeden.“
Het kleintje (zwart) wordt schoongelikt door de pleegmoeder.
GILLENDE KITTENS = ALARM
“Vlak daarna vonden we elders een nestje uitgehongerde kittens van 2,5 week oud. Als jonge kittens gillen, weet je 99% zeker dat mamapoes te lang niet aanwezig is geweest om te komen voeden. Vaak vinden we dan verderop een doodgereden moederpoes terug. Laatst nog in Ter Aar… Dan regel ik samen met het dierenasiel waar de kittens naartoe worden gebracht, met spoed een gastgezin dat dag en nacht kan flessen en begeleiden. O ja, we kunnen zeker nog gastgezinnen gebruiken! Bij veel van de Dierenbeschermingsasielen zijn er veel te weinig, terwijl kittens de zorg bij een gastgezin keihard nodig hebben. We komen ook buitenplekken voor verwilderde katten tekort. Soms kunnen verwilderde katten niet terug naar de plek waar we ze vinden. Dan plaatsen we ze graag bij een boerderij, manege of camping, waar de eigenaar ze hun gang laat gaan, maar wel voert. Mijn TNR-collega in Tilburg komt ook ernstig plekken tekort."
"Kittens zetten we vrijwel nooit terug waar we ze vinden. Ze kunnen bij gastgezinnen thuis nog aardig gesocialiseerd worden en daarna wordt er een nieuw baasje gezocht. Ik heb inmiddels honderden kittens in handen gehad en het overgrote deel heeft een fijn thuis gevonden. Dat is toch ook het mooie aan dit werk!”
Mario Draghi, Justin Trudeau, Emmanuel Macron, Olaf Scholz, Joe Biden, Fumio Kishida en Boris Johnson, G7-leiderstop, Duitsland, 26 juni 2022, credit: Reuters / Jonathan Ernst /
De catering op de G7-top in Duitsland dit weekend was veganistisch en vegetarisch, met vis en vlees alleen toegevoegd wanneer daarom werd gevraagd. De Duitse overheid vindt duurzaamheid belangrijk, en dat betekent minder vlees.
"De focus zal liggen op seizoensgebonden en creatieve veganistische en vegetarische gerechten", aldus de Duitse regering. "Vlees en vis worden bewust alleen als 'add-ons' beschouwd."
Leiders van de G7-landen -Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten- kwamen zondag bijeen in Beieren. Zaterdag demonstreerden 1500 mensen met borden en spandoeken die kritiek uitten op de passiviteit van de regering op het gebied van klimaatbescherming.
"Het staatshoofd van de G7-landen levert 's werelds grootste bijdrage aan de klimaatcrisis, maar doet niet genoeg om hun verantwoordelijkheid te nemen om de dreigende klimaatcatastrofe af te wenden", zei Charlotte Becker, campagnemanager bij Oxfam, een liefdadigheidsinstelling die armoede bestrijdt.
"We eisen daarom dat de G7 meer steun zal toezeggen voor klimaatbescherming, om het gebruik van steenkool tot 2030 te stoppen en om financieel zwakkere landen te ondersteunen met klimaatbescherming," voegde ze eraan toe.
Minister Henk Staghouwer van Landbouw wil dat camera’s in slachthuizen en op verzamelpunten voor vee verplicht worden. Cameratoezicht vindt nu plaats op vrijwillige basis in circa 90 van de grootste Nederlandse slachterijen. Maar wie gaat al die beelden bekijken? De NVWA kan dat niet aan, zo laten ze weten.
Verplichte camera’s in slachthuizen, maar wie kijkt ernaar? | Foto: publiek domein
Cameratoezicht is niet heilig en er komen veel zaken bij kijken. Zo is de kwaliteit van de beelden van zeer groot belang. Op lage resoluties zie je onvoldoende details om een goed oordeel te kunnen vormen over eventueel dierenleed. En wanneer je alleen elke seconde een foto maakt vanuit een verkeerde hoek heb je er ook niets aan. Op een slachtlijn zijn hoge resolutie en beeldsnelheid (fps) van groot belang om bij individuele dieren te kunnen zien of ze bewegen, met hun ogen knipperen terwijl ze verdoofd moeten zijn. De NVWA heeft volgens Staghouwer sinds 2018 ervaring met cameratoezicht en de plaatsing van camera’s voor een geschikte kijkhoek.
Onder de juiste kijkhoek? | Foto: publiek domein | Foto: publiek domein
Misstanden
Het gaat in slachthuizen over dood aan de lopende band, waarbij miljoenen dieren jaarlijks hun einde vinden, maar nog te vaak iets misgaat. Dit leverde inmiddels bekende misstanden op, die bijna te gruwelijk zijn om te benoemen. Zoals varkens die bij bewustzijn ‘gekookt‘ worden; levende wezens die hun einde moeten ervaren als de totale hel. .
. Al jaren is bekend en bij wet erkend dat dieren als varkens gevoelens hebben, emoties kennen en pijn en stress ervaren Dat er nu pas verplicht cameratoezicht komt in slachthuizen is opzienbarend, maar vooral omdat het zo lang heeft geduurd. De minister denkt zelfs na over real time controle en de plaats waar dat zou moeten gebeuren. Ook wil Staghouwer dat er op ‘verzamelpunten’ verplicht toezichtcamera’s hangen. Daarmee kunnen bijvoorbeeld zieke of kreupele runderen herkend worden, die bij wet niet naar de slachterij mogen.
Maar in dat toezicht zit het venijn, want wie gaat al die beelden in de gaten houden? Ze blijven minimaal 30 dagen bewaard en de NVWA heeft aangegeven dat de capaciteit ontbreekt om ze allemaal te bekijken, live noch achteraf. Dat gebeurt nu alleen steekproefsgewijs, maar achteraf handhaven heeft niet voorkomen dat een dier een gruwelijk einde doormaakte. .
Verplichte camera’s in slachthuizen
Er wordt meteen verklaard dat de camera’s er niet komen om lijfelijke aanwezigheid van de NVWA-medewerkers in slachthuizen overbodig te maken, omdat Europese regelgeving dat niet toestaat. Maar als er geen Europese regels waren, vervingen de camera’s de toezichthouders op de slachtvloer dan wel? Dat ervoor gevreesd wordt lijkt gezien de formulering geen irreële zorg.
Camera’s hangen nu op vrijwillige basis in slachthuizen, onder ‘regie’ van de NVWA. Cameratoezicht lijkt het ei van Columbus, maar als er niemand is om de beelden te checken op misstanden heb je er niets aan. Dan is het een dure zoethouder zonder significante afname van het dierenleed in slachthuizen. Minister Staghouwer spreekt daarom ook over kunstmatige intelligentie (AI) om de beelden scannen. .
. Artificiële intelligentie klinkt trendy en veelbelovend, maar het doet opnieuw vrezen dat er in de toekomst minder mensen bij het toezicht op het slachtproces betrokken zijn. Camera’s kunnen daarmee ook zorgen voor een grotere emotionele afstand, wat weer kan leiden tot minder kennis en inzicht over de vee-industrie en slachthuizen. Laat cameratoezicht daarom geen geautomatiseerde controle worden van dierenwelzijn. Dat is mensenwerk, waarbij camera’s ons gelukkig wel heel goed van dienst kunnen zijn.
Zonder jouw hulp kunnen House of Animals en Animals Today niet verder groeien en dieren een stem geven. Waardeer je wat wij doen, steun ons dan met een (eenmalige) donatie.
Malawi Department of National Parks and Wildlife (DNPW), African Parks (AP) en International Fund for Animal Welfare (IFAW) zullen in juli 2022, 250 olifanten overbrengen van het Liwonde National Park naar het Kasungu National Park in Malawi.
Een zware klus: Olifanten gaan op transport en uiteraard verdoofd
De translocatie vindt plaats tussen 27 juni en 29 juli 2022 als onderdeel van een nationaal beschermingsinitiatief om gezonde habitats in de nationale parken van Malawi te behouden, vitale olifantenpopulaties te helpen ontwikkelen en de welvaart van de lokale gemeenschappen rond de parken te waarborgen.
Ook andere wilde dieren, waaronder buffels, impala's, marterachtigen, wrattenzwijnen en waterbokken, zullen van Liwonde naar Kasungu worden verplaatst.
belangrijke mijlpaal voor natuurbehoud
De dieren zullen ongeveer 350 km over de weg worden vervoerd van Liwonde National Park, dat wordt beheerd door natuurbeschermingsorganisatie African Parks, naar Kasungu National Park, dat wordt gesteund door IFAW.
Olifanten verhuizen, uitdaging van formaat
Het is een dramatische operatie met verdovingsmiddelen, hefkranen en trucks. Maar olifantenkuddes verplaatsen zal de nieuwe norm worden in Afrika. ‘De kuddes worden altijd opnieuw te groot voor hun territorium.’
"Deze translocatie is weer een belangrijke mijlpaal voor Malawi, dat een voorbeeld is geworden voor het herstel van belangrijke natuurgebieden," aldus Brighton Kumchedwa, directeur van DNPW. "We zijn verheugd om samen te werken met onze partners African Parks en IFAW om te investeren in de bescherming van wildlife-resources, terwijl we de bevolking van Malawi trots maken op hun bijdrage aan het succes van deze nationale parken, nu en voor de toekomst."
In 2015 ging DNPW een samenwerking aan met African Parks om de veiligheid te verbeteren en het Liwonde National Park ecologisch te revitaliseren voor mens en dier, en om het volledige toeristische potentieel te realiseren. Het park heeft sindsdien een benchmark gezet voor ambitieuze herstelinitiatieven, die hebben geholpen, belangrijke soorten en gezonde ecosysteemprocessen te herstellen.
translocaties helpen wilde dieren
In 2016 ondernam African Parks een van de grootste olifantentranslocaties in de geschiedenis, waarbij 520 olifanten werden overgeplaatst, waarvan 366 uit Liwonde. Dit om de druk op het leefgebied te verlichten, conflicten tussen mensen en wilde dieren te verminderen en het Nkhotakota Wildlife Reserve, ook beheerd door African Parks, opnieuw te bevolken. Jachtluipaarden en leeuwen werden respectievelijk in 2017 en 2018 opnieuw geïntroduceerd in Liwonde, gevolgd door een translocatie van zwarte neushoorns in 2019 en wilde honden in 2021.
Nu het stropen van olifanten in Liwonde praktisch is uitgebannen, neemt het aantal olifanten toe, waardoor de natuurlijke hulpbronnen van het park onder druk komen te staan en conflictsituaties met lokale gemeenschappen ontstaan. Het park is nu goed gepositioneerd als een bron van waaruit Kasungu kan worden herbevolkt - het park telt momenteel 120 olifanten en kan er nog meer herbergen. Met de toevoeging van 250 olifanten is de populatie levensvatbaar voor het behoud van olifanten in Kasungu op de lange termijn.
"De translocatie van de olifanten en andere wilde dieren is een belangrijke prestatie en bewijst dat de aanpak van DNPW om samen met partners de natuurlijke hulpbronnen veilig te stellen een goede is", aldus Patricio Ndadzela, Senior Manager bij IFAW in Malawi. IFAW ondersteunt DNPW onder andere bij wetshandhaving, gemeenschapswerk en afrastering in Kasungu National Park.
samenwerking draagt bij aan ecologisch herstel
"IFAW werkt sinds 2015 aan het beëindigen van stroperij in Kasungu National Park - toen we begonnen waren er nog maar zo'n 50 olifanten over, tegen zo'n 1.200 in de jaren zeventig van de vorige eeuw. De stroperij is drastisch afgenomen en het aantal olifanten groeit - er zijn nu 120 olifanten - maar de populatie is nog steeds te laag om levensvatbaar te zijn. De introductie van 250 extra olifanten uit Liwonde National Park zal dat scenario veranderen.”
African Parks vertegenwoordiger Sam Kamoto: "Dankzij onze samenwerking met DNPW zijn we blij dat we voorop kunnen lopen bij het herstel van de nationale parken van Malawi, waar de wildstand toeneemt en de mensen van profiteren. Deze bijzondere translocatie met IFAW en DNPW is weer een voorbeeld van hoe multisectorale samenwerking bijdraagt aan het ecologisch herstel van de buitengewone wilde landschappen van Malawi, en aan het behoud van olifanten op de lange termijn."
Dit belangrijke initiatief wordt mogelijk gemaakt door de genereuze steun van de Elephant Cooperation en diverse filantropische financiers.
Amalia heeft haar jachtdiploma gehaald, en "dat doen steeds meer jongeren" zegt de Rivm
Prinses Amalia op haar paard Mojito.Beeld RVD
Prinses Amalia heeft haar jaagakte gehaald, bevestigde de Rijksvoorlichtingsdienst maandag. Volgens de Jagersvereniging zijn er steeds meer jongeren die de opleiding tot jager volgen.
Amalia kreeg het jagen met de paplepel ingegoten. Haar jaagakte wilde ze halen om net als haar vader te kunnen jagen op Kroondomein Het Loo. Daar kwam veel kritiek op: in november werden er nog Kamervragen gesteld over de jaagopleiding van Amalia. Ook de jaarlijkse afsluiting van het kroondomein voor de jacht van de koninklijke familie is omstreden.
Voor het behalen van de akte moeten jagers in spe een opleiding volgen die ruim een halfjaar duurt. Daarbij krijgen ze theorielessen, oefeningen in het schieten van groter en kleiner wild en uitleg over de veilige omgang met een schietwapen. Daarna kunnen de cursisten een jaagdiploma aanvragen dat goedgekeurd moet worden door de politie. Maar daarmee is het nog niet gedaan: de akte moet jaarlijks worden hernieuwd.
Verder moeten de veelal jonge deelnemers ergens een ‘mogelijkheid tot jagen’ hebben om het diploma te krijgen. Dat kan een groot stuk land zijn van ouders die ook jagen. Maar dat hoeft niet per se, legt Elsemieke Ruifrok van de Jagersvereniging uit. “Er zijn ook plaatselijke jaagverenigingen die een gebied beheren, dus soms lukt het jongeren om daar een plekje te bemachtigen.”
Een eigen stukje wild op het bord
In het afgelopen jaar haalden 625 jongeren hun jaagakte. Daarmee was meer dan de helft van het totale aantal deelnemers jonger dan 36 jaar. Die populariteit is volgens Ruifrok vooral te verklaren doordat jongeren zich bewuster zijn geworden van hun omgeving en de natuur. “Ze willen graag een positieve bijdrage leveren aan het landschap.” Ook het romantische idee van een eigen geschoten stukje wild op het bord is voor veel jongeren een reden om te gaan jagen, volgens Ruifrok.
Mensen die een jaagdiploma willen halen, moeten een sterke band met de natuur hebben, zegt Ruifrok. Degenen die het ‘voor de sport’ doen vormen niet de beoogde doelgroep van de vereniging, waarvan veel cursisten lid worden na hun opleiding. “Dan heb je bijvoorbeeld gewoon een schietbaan. Mensen die echt willen jagen, moeten een band voelen met het dier.” Overigens wordt Amalia zelf geen lid van de Jagersvereniging, want leden van het Koninklijk Huis mogen zich niet aansluiten bij een vereniging.
Vlees rechtstreeks van de jager
Behalve de populariteit van de opleiding heeft ook de publieke opinie over jagen in de afgelopen jaren een boost gekregen, volgens de Jagersvereniging. Die houdt daarover elke drie jaar een peiling, waarvan de resultaten dit jaar positiever uitpakten dan eerder. In plaats van 36 procent van de respondenten drie jaar geleden, staat nu 60 procent positief tegenover het consumeren van vlees dat rechtstreeks van de jager komt. Daarnaast zou ook de kennis over de jacht zijn toegenomen bij het grote publiek.
Dat de populariteit van jagen onder jongeren nog verder stijgt doordat Amalia haar jaagakte heeft gehaald, sluit Ruifrok niet uit. “Het zou kunnen dat zij denken: ik wil net als Amalia ook wat beter weten hoe dat werkt.” Wie de prinses achterna wil, moet wel diep in de buidel tasten: de totale kosten van de opleiding tot jager bedragen zo’n 2000 euro.
Lees ook: Moet de pers kroonprinses Amalia de komende jaren helemaal met rust laten? De studietijd van kroonprinses Amalia is privé, volgens de RVD. Maar ze is geen gewone student.
Jagersvereniging mag reclame blijven maken voor het ‘nut van de jacht’ Met de campagne ‘Veilig op weg, daar jagen wij voor’ kunnen mensen het niet eens zijn, maar dat betekent nog niet dat zo’n slogan in strijd is met de Nederlandse reclamecode.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
