Dolfijnen als attractie..... het leed achter de glimlach

http://www.dolfinarium.nl/nl/het-park/shows-en-voorstellingen/aqua-bella

 

Natuurpark ? Pretpark? Gevangenis?

Dolfijnen in gevangenschap

 

 

WSPA zet zich in voor een verbod op het houden van dolfijnen in gevangenschap. Deze intelligente dieren horen thuis in het wild, hun welzijn wordt dan ook ernstig aangetast door een leven in gevangenschap.

Veel in gevangenschap levende dolfijnen zijn als jonge dieren in het wild gevangen. Dit gebeurt door de ‘scholen’ of familiegroepen waarin ze leven te achtervolgen met snelle motorboten tot de dieren uitgeput zijn. Vooral de jonge dolfijnen zijn hierbij het kwetsbaarst en veelal raken moeder en babydolfijnen elkaar kwijt.

Bij de vangst worden er soms dolfijnen per ongeluk gedood, en de dolfijnen die het overleven hebben vaak inwendige verwondingen, kneuzingen en schaafwonden. Om maar niet te spreken over het emotionele trauma doordat ze van hun familie worden gescheiden.
Wat in gevangenschap geboren dolfijnen moeten doormaken is al net zo schrijnend. Deze dieren krijgen zelfs de kans niet om te ervaren hoe het is om in familieverband te leven. De dolfijnen zijn gedoemd om in emotionele isolatie op te groeien; de enige hechte emotionele band die ze kunnen vormen is die met hun moeder en deze wordt al veel te vroeg verbroken. Lang voordat ze in het wild hun eigen weg zouden gaan, worden de jonge dolfijnen in afzonderlijke bassins geplaatst of verkocht aan een ander dolfinarium.

De waanzin van dolfijnen shows

Leven in een dolfinarium

Dolfijnen in gevangenschap leven meestal in kleine bassins. Maar zelfs de dolfinaria met grote en aantrekkelijk uitziende bassins kunnen nooit de uitgestrekte en dynamische oceanen evenaren waar de dolfijnen in thuishoren.
Zo kunnen gevangen dolfijnen nooit de afstanden zwemmen die ze in het wild zouden doen. Dolfijnen in het wild zwemmen per dag makkelijk zestig kilometer, iets wat onmogelijk is in een bassin. 
Om de dolfijnen te trainen wordt ze gewenst gedrag aangeleerd door ze te belonen met voedsel. De trainers zorgen ervoor dat de dolfijnen honger hebben en daardoor gemotiveerd zijn om te doen wat hun trainers willen.
En als dank voor al hun moeite krijgen de dolfijnen dode vis. In het wild eten dolfijnen alleen levende vis die ze zelf hebben gevangen. Een groot verschil.

Dolfijnen als attractie

Een object voor het vermaak meer is het dier niet. Alle eigenwaarde verdwenen, afgepakt.

De dolfijnenindustrie heeft altijd gebruik gemaakt van de ‘glimlach’ van de dolfijn. Het uiterlijk van het dier wordt misbruikt om mensen ten onrecht het idee te geven dat dolfijnen het eigenlijk prettig vinden om in kleine bassins te leven en door hoepels te springen.
Maar hoe dolfijnen echt op hun gevangenschap reageren is beter te zien tussen de shows door. Waarschijnlijk zal de dolfijn lusteloos aan de oppervlakte van het water drijven. Hoewel ze nog steeds lijken te ‘glimlachen’, is dan ook de verveling en de depressie te zien die ontstaat wanneer een intelligent dier in gevangenschap wordt gehouden.
Hoe graag we ook zouden willen geloven dat dolfijnen het fijn vinden om in gezelschap van mensen te zijn, is het tegendeel waar. Dolfijnen raken vaak ernstig overstuur van gedwongen contact met nieuwsgierige en al te gretige mensen. Stress gerelateerde ziektes en zelfs het overlijden van dolfijnen zijn dan ook geen zeldzaamheid bij zulke programma’s.

Meer weten over waarom dolfijnen niet in gevangenschap gehouden moeten worden? Lees dan het wetenschappelijke rapport van WSPA en HSUS (Humane Society of the United States): The Case Against Marine Mammals in Captivity (2009) (PDF 2.2MB) >>