Supermarkt Emté stopt met de verkoop van kikkerbillen.... lees waarom ( video )

Emté zet de verkoop van kikkerbillen stil. Dit verklaren zij na een Facebookactie van Wakker Dier die zich richtte tegen de kerstaanbieding van een kilo kikkerbillen. De kikkerbillen in kwestie komen uit Indonesië. In Azië is het gebruikelijk om de poten van de nog levende dieren af te scheuren of knippen.  Wakker Dier is blij met het besluit van Emté: “In de kerstfolders van supermarkten duikt elk jaar allerlei dierenleed op dat zij normaal niet verkopen. Achter een kilo kikkerbillen schuilt een berg dierenleed. Het hoort niet in de supermarkt thuis!”.
                     

De reactie van Emte:

Emté schrijft op haar Facebookpagina: “Momenteel is het niet meer mogelijk om bij EMTÉ kikkerbillen te bestellen. We doen navraag bij onze leverancier. Zolang wij geen terugkoppeling hebben ontvangen, komt de optie om kikkerbillen te bestellen ook niet meer terug op onze website. Groet Team EMTÉ”

Emte heeft de reclame voor kikkerbillen inmiddels verwijderd van haar Facebookpagina, en ook op de bestelwebsite zijn de kikkerbillen geschrapt. Ze zijn nog wel te vinden in de kerstfolder.

Kikkerbillen

Volgens World Animal Protection (oktober 2014) is Nederland de derde importeur van kikkerbillen ter wereld. Het gros komt uit Indonesië, gevolgd door China, Taiwan en Vietnam. De kikkers worden gebruikelijk zonder verdoving van hun achterpoten ontdaan. De poten worden afgescheurd, afgeknipt of afgesneden. De kikkers kunnen hierna nog een uur leven. De meeste kikkers worden in het wild gevangen. Daardoor draagt de kikkerbillenhandel bij aan het verstoren van ecosystemen en het uitsterven van kikkersoorten. Lees meer op de website van World Animal Protection (okt 2014).

 www.worldanimalprotection.nl  

Het verhaal achter kikkerbillen

 

Een zak vol met levende kikkers

 

De meeste kikkers voor de kikkerbillenhandel worden in het wild gevangen, boven op elkaar in een zak gestopt en naar de verwerkingsplek gebracht, soms vele kilometers ver weg. Daar is de gangbare praktijk dat de levende kikker uitgestrekt wordt neergelegd op een snijplank. Vervolgens wordt het achterlijf afgesneden, geknipt of gescheurd. De billen en poten worden ontveld. De rest van de kikker wordt weggegooid om langzaam te sterven. In toenemende mate worden kikkers ook gefokt op kikkerfarms, wat leidt tot zorgen over het welzijn van de dieren gedurende hun leven en risico’s voor de verspreiding van ziekten.

 Vanwege de wildvangst, draagt de kikkerbillenhandel bij aan het verstoren van ecosystemen en het uitsterven van kikkersoorten. Met name Indonesië is tegenwoordig een grote exporteur van kikkerbillen, gevolgd door China, Taiwan en Vietnam.

Eerder was India de grootste leverancier van kikkerbillen. Naar schatting werden daar jaarlijks 300 miljoen kikkers gevangen. Als gevolg daarvan ontstond gevaar voor de landbouw en volksgezondheid: muggen en andere schadelijke insecten konden veel weliger tieren nu hun natuurlijke vijand verdween. In reactie daarop werden chemische bestrijdingsmiddelen ingezet met alle negatieve effecten van dien. De Indiase kikkerhandel leidde er ook toe dat enkele kikkersoorten bedreigde diersoorten werden. Mede dankzij campagne van World Animal Protection (toen: WSPA) stelde India in 1987 een handelsverbod ingesteld, in 1989 gevolgd door Bangladesh. www.worldanimalprotection.nl

 Kortom, zie je kikkerbillen op een menu staan, vermijd dit gerecht en spreek de restauranthouder erop aan.