Het verhaal van Kris
Daar lag je voor een winkel in Curaçao, terwijl honderden mensen je voorbij lopen. Een gezwollen poot, kale plekken, open wondjes en niemand die naar je omkeek. Tot twee dierenvrienden van Stichting Dierenhulp je wel zagen. Wel stopten en aandacht gaven.
Kris noemden ze je omdat je toevallig voor een winkel lag waar die naam in voor kwam. Ze geven je water en brokjes, maar jij wilt niets hebben. Op een gegeven moment kijkt een man niet goed uit en loopt tegen je zieke lijfje aan. Jankend van de pijn sta je op, wankelt de straat over en gaat een eindje verder onder een auto liggen. We volgen je en gaan naast je liggen op de grond. Praten tegen je, laten je snuffelen want de ontmoetingen met mensen zijn voor jou niet altijd positief geweest. Mensen houden niet van zieke honden voor hun winkel en jagen ze weg met stokken of bezems of… Je krijgt een snoetje niet omdat ze je niet vertrouwen, maar dieren met pijn kunnen nu eenmaal bijten. Terwijl je geholpen wordt staan al wat omstanders rondom de auto. Wie gaat er nu naast zo een vieze hond liggen?
Wat ziet die hond eruit, al die kale plekken en wondjes, dat doe je toch niet? Horen we om ons heen. Voorzichtig wordt je onder de auto vandaan gehaald, je spartelt wat en hebt zichtbaar pijn. Op weg naar de dierenarts. Tijdens het wachten blijkt Kris een ontzettende lieverd te zijn met de mooiste ogen die je je kunt voorstellen. We zien hem in gedachten al voor ons over een paar weken als we hem behandeld hebben: een mooie blonde hond met grappige oren, helemaal blij. Op de onderzoektafel blijf je kalm.
Je poot doet vreselijk pijn. Je hebt karpatten ziekte, wat maakt dat je bloed niet goed stolt, dus we zijn voorzichtig met het verwijderen van de teken, om ernstig bloeden tegen te gaan. Eerlijk gezegd denken wij dat Kris een oude wond aan zijn poot heeft die vreselijk is gaan ontsteken en daarom zo dik en pijnlijk is. Maar helaas is de dierenarts pessimistisch: het zou ook een tumor kunnen zijn. Een foto moet uitkomst geven. Op de plek waar zijn gewricht zou moeten zitten, zien we een kluwen...is dat bot? Het is een grote tumor. En omdat de arts dit zag, heeft ze meteen longfotos gemaakt. Over zijn hele longen zijn uitzaaiingen te zien. Dit stond niet in ons scenario! Kris zou over een paar weken beter zijn toch? En dan moet je ineens gaan beslissen. Laten leven? Wetende dat hij meer en meer pijn zal krijgen en meer uitzaaiingen in zijn longen? In laten slapen?
Maar we willen hem ook nog laten zien dat het leven wel mooi kan zijn en niet alle mensen slecht! Maar zijn wij ook niet slecht bezig wanneer we tegen wil en dank Kris in leven willen houden voor ons eigen gevoel? Er rest ons eigenlijk geen andere keuze dan hem rustig in te laten slapen...te laten gaan...ik geloof naar een plek waar hij geen pijn meer zal hebben en geen honger en dorst. Waar hij geen verschoppeling zal zijn maar geliefd. Je helpers Rebecca en Mirjan huilen als jij je laatste adem uit blaast....Dag lieve Kris...vergeten zullen we je nooit!
Kris noemden ze je omdat je toevallig voor een winkel lag waar die naam in voor kwam. Ze geven je water en brokjes, maar jij wilt niets hebben. Op een gegeven moment kijkt een man niet goed uit en loopt tegen je zieke lijfje aan. Jankend van de pijn sta je op, wankelt de straat over en gaat een eindje verder onder een auto liggen. We volgen je en gaan naast je liggen op de grond. Praten tegen je, laten je snuffelen want de ontmoetingen met mensen zijn voor jou niet altijd positief geweest. Mensen houden niet van zieke honden voor hun winkel en jagen ze weg met stokken of bezems of… Je krijgt een snoetje niet omdat ze je niet vertrouwen, maar dieren met pijn kunnen nu eenmaal bijten. Terwijl je geholpen wordt staan al wat omstanders rondom de auto. Wie gaat er nu naast zo een vieze hond liggen?
Wat ziet die hond eruit, al die kale plekken en wondjes, dat doe je toch niet? Horen we om ons heen. Voorzichtig wordt je onder de auto vandaan gehaald, je spartelt wat en hebt zichtbaar pijn. Op weg naar de dierenarts. Tijdens het wachten blijkt Kris een ontzettende lieverd te zijn met de mooiste ogen die je je kunt voorstellen. We zien hem in gedachten al voor ons over een paar weken als we hem behandeld hebben: een mooie blonde hond met grappige oren, helemaal blij. Op de onderzoektafel blijf je kalm.
Je poot doet vreselijk pijn. Je hebt karpatten ziekte, wat maakt dat je bloed niet goed stolt, dus we zijn voorzichtig met het verwijderen van de teken, om ernstig bloeden tegen te gaan. Eerlijk gezegd denken wij dat Kris een oude wond aan zijn poot heeft die vreselijk is gaan ontsteken en daarom zo dik en pijnlijk is. Maar helaas is de dierenarts pessimistisch: het zou ook een tumor kunnen zijn. Een foto moet uitkomst geven. Op de plek waar zijn gewricht zou moeten zitten, zien we een kluwen...is dat bot? Het is een grote tumor. En omdat de arts dit zag, heeft ze meteen longfotos gemaakt. Over zijn hele longen zijn uitzaaiingen te zien. Dit stond niet in ons scenario! Kris zou over een paar weken beter zijn toch? En dan moet je ineens gaan beslissen. Laten leven? Wetende dat hij meer en meer pijn zal krijgen en meer uitzaaiingen in zijn longen? In laten slapen?
Maar we willen hem ook nog laten zien dat het leven wel mooi kan zijn en niet alle mensen slecht! Maar zijn wij ook niet slecht bezig wanneer we tegen wil en dank Kris in leven willen houden voor ons eigen gevoel? Er rest ons eigenlijk geen andere keuze dan hem rustig in te laten slapen...te laten gaan...ik geloof naar een plek waar hij geen pijn meer zal hebben en geen honger en dorst. Waar hij geen verschoppeling zal zijn maar geliefd. Je helpers Rebecca en Mirjan huilen als jij je laatste adem uit blaast....Dag lieve Kris...vergeten zullen we je nooit!
Enkele cijfers
In 2014 hebben we in totaal 1.272 dieren gratis kunnen steriliseren in Caribisch Nederland (voormalige Antillen) in Venezuela werden 693 dieren geholpen. Totaal 1.965 dieren die geen nakomelingen meer voortbrengen. Herplaatsen lukte ook het afgelopen jaar goed. Zo kregen 381 dieren een echt huis en dak boven het hoofd en een eigenaar die van ze houd. In de klinieken ging er 1.170 meter hechtdraad doorheen met alle ingrepen en operaties. Er was 27 liter narcose vloeistof nodig en er werd 24 liter antibiotica gebruikt.
Daarnaast dozen vol met watten en gaasverband, handschoenen en disposable operatie materiaal. Een hele operatie op zich om alles op tijd klaar te hebben zodat doorgewerkt kon worden. Het enige vervelende was dat de waarde van de muntsoorten enorm schommelde. Zo daalde de euro fors en dat zorgde ervoor dat wij gemiddeld 19 procent meer moesten betalen voor dezelfde spullen. En ja daar hebben wij geen invloed op, dus was het af en toe een dubbeltje drie keer omdraaien. Maar met gezond verstand kom je een heel eind. We zijn dit jaar al weer volop aan de slag om dieren die eerlijke kans te geven die ze verdienen.
Daarnaast dozen vol met watten en gaasverband, handschoenen en disposable operatie materiaal. Een hele operatie op zich om alles op tijd klaar te hebben zodat doorgewerkt kon worden. Het enige vervelende was dat de waarde van de muntsoorten enorm schommelde. Zo daalde de euro fors en dat zorgde ervoor dat wij gemiddeld 19 procent meer moesten betalen voor dezelfde spullen. En ja daar hebben wij geen invloed op, dus was het af en toe een dubbeltje drie keer omdraaien. Maar met gezond verstand kom je een heel eind. We zijn dit jaar al weer volop aan de slag om dieren die eerlijke kans te geven die ze verdienen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten