Gered plofkuiken Winnie start als ambassadeur van alle plofkippen. Teken de petitie en pleit voor dierwaardig leven! Ga direct naar de petitie! Ik ben Winnie, een gered vleeskuiken, dat aan de ziekte obesitas lijdt. Mensen noemen mij ook wel een plofkip.
Ik heb geluk gehad, ik werd gered. Zes weken lang leefde ik als kuiken samen met tienduizenden andere kuikens in een ware hel. Ik was zo zwaar dat ik niet meer op mijn poten kon staan. Als ik jeuk had en me krabde viel ik om. Ik werd vies en stonk. Dat kwam doordat we al die tijd in onze eigen poep en pies moesten zitten. Ik had diarree en heel veel dorst. In de stal was het benauwd door de ammoniak lucht van onze ontlasting. Er was steeds minder ruimte voor ons allemaal. Met tienduizenden zaten we op elkaar gepakt en konden geen kant op. Ik zag broers, zussen, neven en nichten ziek worden en langzaam doodgaan. Ik kon niets voor hen doen.
Ondanks mijn ziekte en de hel waar ik zes weken in leefde, leef ik nu een kuikenwaardig leven. Meer dan 500 miljoen vleeskuikens in Nederland hebben dat geluk niet. Zij lijden intens en hebben een triest en uitzichtloos leven. Ook de 7,5 miljoen ouderdieren, waaronder mijn ouders, leven in een hel en lijden honger en dorst. En ook alle grootouderdieren, waaronder mijn grootouders, treft dat zelfde vreselijke lot. Opgesloten in overvolle schuren kunnen zij niet voor zichzelf opkomen. Dat doet mij heel veel pijn en verdriet.
Omdat zij niets kunnen doen, kom ik voor hen op, wil ik hun stem zijn, hun gezicht zijn… Wil ik hun ambassadeur zijn. Wil ik de mensen die mijn familie en vrienden opeten laten weten dat dit moet stoppen. Dat je voor de lekkere trek, dieren niet zo mag laten lijden. Dat wij net als mensen ook plezierig willen leven. Dat we met respect behandeld willen worden en gelukkig willen zijn…
Ik wil dat de politiek ervoor zorgt dat het extreme lijden voor mijn familie nu eindelijk eens stopt. Er is geen excuus om zo met ons om te gaan. Het is genoeg geweest. Ik wil dat de politiek zich aan de wet houdt. Dat zij eindelijk de Wet Dieren gaat handhaven. Het is namelijk pure dierenmishandeling hoe mijn soortgenoten moeten leven, hoe ze opzettelijk met de ziekte obesitas ziek worden gemaakt en hoe de ouderdieren moeten leven en voortdurend honger en dorst lijden.
Help mij met mijn strijd en teken mijn petitie die door PiepVandaag.nl en Comité Dierennoodhulp ondersteund wordt! [Op PiepVandaag.nl en met betrekking tot acties is het volgende privacy beleid van toepassing.] Lees hier de dagboeken van Winnie:
HET DAGBOEK VAN WINNIE, EEN GERED VLEESKUIKEN
Dit is Winnie. Mensen noemen haar ook wel plofkip. Maar Winnie is nog lang geen volwassen kip: ze is een kuiken van pas 7 weken oud met een enorm overgewicht. Een week geleden zou ze met de leeftijd van zes weken en een gewicht van ruim 2 kilo samen met al die duizenden soortgenootjes uit haar stal ruw gevangen zijn, met gebroken of gekneusde poten in kratten geduwd en met de vrachtwagen vervoerd zijn naar het slachthuis. Daar zou ze vol angst en pijn aan haar einde zijn gekomen om als goedkope kiloknaller in de supermarkt te belanden. Of als fastfood bij de McDonald’s, Febo of de Burger King. Misschien was ze wel (als jij nog kip eet) op jouw bord beland.
Een kuiken hoort niet alleen te zijn. Winnie toonde zich duidelijk eenzaam, voortdurend tsjilpend op zoek naar soortgenootjes die er niet meer zijn. Haar vader en moeder heeft ze nooit gekend.
Winnie is nu 7 weken oud en bijna een week bij mij. Haar gesnotter is over. Maar opeens is het schrikken want het is opvallend hoe vaak ze haar bekje open heeft en naar adem lijkt te happen.
Omdat ze zo abnormaal snel groeit krijgt ze vloeibare vitaminen en kalk door haar drinkwater als ondersteuning van haar gezondheid. Naar omstandigheden gaat het goed met Winnie.
Het wordt tijd om tussen de andere kippen in de tuin te gaan leven. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Om te zorgen dat ze wat makkelijker geaccepteerd gaat worden zit ze eerst wat middagen in de ren.
Winnie’s stalgenootjes zijn allemaal gedood. Ze zijn vlak nadat Winnie gered is, ruw gevangen, in kratten gepropt en naar het slachthuis gebracht per vrachtwagen. De stal is schoongemaakt en zit nu weer vol met nieuwe kuikens.
Vannacht werd ik wakker van een geluid dat net iets anders klonk dan het voor mij bekende gekukel vanuit de keuken van haan Nicolaj. Haan Nicolaj haal ik iedere avond ook uit de boom om geluidsoverlast en boze buren te voorkomen.
Winnie doet het goed, stukken sterker is hij dan toen hij als zes weken oud kuiken bij mij kwam. Zijn poten kunnen zijn gewicht nu veel beter dragen. Alleen heeft Winnie vanaf dag 1 dat hij bij mij kwam last van diarree.
Vandaag kwam dominee Hans Bouma op werkbezoek. Als collega dierenactievoerder wel te verstaan. Om te overleggen over de Vredesdienst voor dieren die we dit jaar opnieuw gezamenlijk gaan organiseren.
Vandaag kreeg ik een brief van de Tweede Kamer over Winnie. Als antwoord op de eerdere brief die ik namens Winnie aan de leden van de Vaste Kamercommissie voor Economische Zaken en aan staatssecretaris Dijksma schreef.
Winnie wordt nog eens beroemd. Pas geleden stond hij zelfs in de zaterdageditie van de Telegraaf. En hij krijgt meer bezoek dan ik. Vandaag kwam Karen Soeters van PiepVandaag op bezoek, speciaal voor Winnie.
Winnie is nu 16 weken oud. Het gaat goed met hem, alleen drinkt hij wel enorm veel. De meeste vleeskuikens die van een wagen afgevallen zijn en opgevangen worden door mensen sterven op deze leeftijd omdat hun hart het begeeft.
Winnie blijft groeien. Hij torent nu boven iedereen uit. Hoog tijd dus weer voor een weegschaal momentje. Het komt niet echt als een verrassing als ik zijn gewicht lees nadat ik hem op de weegschaal getild heb.
Indien u deze nieuwsbrief hebt ontvangen maar eerder had gemeld daar geen prijs op te stellen verzoeken wij u dat hieronder nogmaals aan te geven. Ook kunt u desgewenst uw e-mailadres wijzigen.
Ik ben Winnie, een gered vleeskuiken, dat aan de ziekte obesitas lijdt. Mensen noemen mij ook wel een plofkip.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten