Dit is een smeekbede van Marleen Verhoef. Zij is een van de zeer weinige dierenvrienden in Spanje die achtergelaten en sterk verwaarloosde ezels opvangt in haar eigen opvangcentrum.
Zij runt de ezelopvang ‘El Paraïso del Burro’ (= 'paradijs voor ezels’) in de onherbergzame streek Asturias. Dat ligt in Noord-Spanje aan de voet van de Picos de Europa.
Een plattelandsgebied waar het leven stil lijkt te staan. Veel boeren gaan daar over van ezels naar moderne tractoren.
Zij doen dat helaas meestal door zo’n lief dier, na vele jaren trouwe arbeid, gewoon ergens in ‘the middle of nowhere’ achter te laten. Zonder eten, zonder water…
Sommigen daarvan worden nog op tijd gevonden en als ze geluk hebben, dan naar de Nederlandse Marleen Verhoef gebracht.
Zij woont daar nu al meer dan 10 jaar en lees hier over haar ervaringen:
Een plattelandsgebied waar het leven stil lijkt te staan. Veel boeren gaan daar over van ezels naar moderne tractoren.
Zij doen dat helaas meestal door zo’n lief dier, na vele jaren trouwe arbeid, gewoon ergens in ‘the middle of nowhere’ achter te laten. Zonder eten, zonder water…
Sommigen daarvan worden nog op tijd gevonden en als ze geluk hebben, dan naar de Nederlandse Marleen Verhoef gebracht.
Zij woont daar nu al meer dan 10 jaar en lees hier over haar ervaringen:
Zo mager en uitgehongerd komen de meeste ezels bij de opvang van Marleen binnen.
De ezel is een van de dieren die in de wereld het meest misbruikt wordt.
Zo vertelt ze:
De eerste ezel die ik hier in Spanje tegenkwam was tijdens een wandeltocht. Hij zag er intens triest uit, en stond geheel alleen op een groot kaal veld aan een veel te kort touw.
Er kwam een afschrikwekkend hard geluid uit. Iets tussen een scheepshoorn in de mist en een serie lange en luide snikken.
Ik heb hem natuurlijk geholpen, maar daarna kwam ik steeds vaker ezels tegen die overduidelijk een intens hard leven achter de rug hadden. Inmiddels weet ik dat de ezel het meest mishandelde dier ter wereld is.
Geen enkele ezel verdient dat. Want als er één dier is dat zorg, aandacht en liefde verdient, dan is het juist wel de ezel. Zeker omdat dit dier altijd alles voor zijn eigenaar wil doen.
De eerste ezel die ik hier in Spanje tegenkwam was tijdens een wandeltocht. Hij zag er intens triest uit, en stond geheel alleen op een groot kaal veld aan een veel te kort touw.
Er kwam een afschrikwekkend hard geluid uit. Iets tussen een scheepshoorn in de mist en een serie lange en luide snikken.
Ik heb hem natuurlijk geholpen, maar daarna kwam ik steeds vaker ezels tegen die overduidelijk een intens hard leven achter de rug hadden. Inmiddels weet ik dat de ezel het meest mishandelde dier ter wereld is.
Geen enkele ezel verdient dat. Want als er één dier is dat zorg, aandacht en liefde verdient, dan is het juist wel de ezel. Zeker omdat dit dier altijd alles voor zijn eigenaar wil doen.
Zo treft Marleen regelmatig ezels aan, die bewust zijn achtergelaten door brute eigenaren, nadat zo'n dier zo ontzettend veel voor hem gedaan heeft.
Ik besloot mij definitief in Spanje te gaan vestigen om de rest van mijn leven te gaan wijden aan het helpen van deze dieren.
Toen ik hier begon was er een overwoekerd terrein vol vuilnis met slechts enkele oude koeienstallen.
Het was enkele maanden hard aanpoten maar toen de eerste 3 verwaarloosde ezels arriveerden wist ik meteen een goede naam voor hun nieuwe verblijf: het moest echt een paradijs voor hun worden.
Toen ik hier begon was er een overwoekerd terrein vol vuilnis met slechts enkele oude koeienstallen.
Het was enkele maanden hard aanpoten maar toen de eerste 3 verwaarloosde ezels arriveerden wist ik meteen een goede naam voor hun nieuwe verblijf: het moest echt een paradijs voor hun worden.
Vanaf dat moment hebben al veel ezels hier een goedverzorgde oude dag mogen beleven. En, als het moment daar was, een zo zacht mogelijke dood.
Elke ezel heeft zijn eigen verhaal. Wij als mensen hebben veel goed te maken met de dieren die onze aarde met ons delen, maar die wij vaak als superieuren denken te mogen misbruiken.
Ik heb dan ook besloten om de rest van mijn leven alles te willen geven om speciaal deze ezels te willen gaan helpen.
Elke ezel heeft zijn eigen verhaal. Wij als mensen hebben veel goed te maken met de dieren die onze aarde met ons delen, maar die wij vaak als superieuren denken te mogen misbruiken.
Ik heb dan ook besloten om de rest van mijn leven alles te willen geven om speciaal deze ezels te willen gaan helpen.
Een voorbeeld van hoe een ezel misbruikt wordt als er teveel mensen op gaan zitten.
Maar ik heb wel hulp van anderen nodig. Dat kan zijn als vrijwilliger, dat kan ook via Hanno Berger van deze Stichting Dierennood.
Of met heel welkome donaties, want het verzorgen van een ezel is een stuk duurder dan bijv. bij een hond of een kat.
Zo zit de oudste stal vol met asbest en daarvan moet het dak nodig vervangen worden. Dit lekt aan alle kanten en de dieren staan dan ook letterlijk in de drup.
Of met heel welkome donaties, want het verzorgen van een ezel is een stuk duurder dan bijv. bij een hond of een kat.
Zo zit de oudste stal vol met asbest en daarvan moet het dak nodig vervangen worden. Dit lekt aan alle kanten en de dieren staan dan ook letterlijk in de drup.
Wil je ook vrijwilliger gaan worden bij de ezelopvang van Marleen in Spanje? Kijk dan op de website: www.dierenvrijwilligers.nl
“Lekt het hier altijd zo?” vroeg onlangs een nieuwe vrijwilliger tijdens een Asturiaans buitje. “Ja, helaas wel…”, moest ik antwoorden.
De oude voerbakken zijn verzakt en gescheurd waardoor ratten vrije toegang hebben. Als we de ezels voeren komen de ratten gezellig mee-eten…
De oude voerbakken zijn verzakt en gescheurd waardoor ratten vrije toegang hebben. Als we de ezels voeren komen de ratten gezellig mee-eten…
De ramen vallen uit de sponningen en de afrastering wordt vrijwel dagelijks omvergelopen door de ezels. Zodanig dat we vrijwel dagelijks reparaties moeten uitvoeren. Wat een opluchting zou het zijn als de omrastering ‘ezelproef’ zou zijn…
Hier volgt een kleine bloemlezing van de geredde ezels:
Hier volgt een kleine bloemlezing van de geredde ezels:
Rocco
Zijn eigenaar, een ezel fokker, organiseerde een loterij toen hij 3 maanden oud was. De winnaar mocht hem opeten. Rocío, een vrouw uit Madrid met een groot hart voor dieren, kocht alle nog beschikbare loten op en won. Maar in Madrid had ze geen plaats voor hem. Ze mailde ons en nu geniet hij in ons Ezelparadijs elke dag van het leven. En wij van hem. Hij heeft al veel vrijwilligers harten doen smelten.
Frodo
Werd achtergelaten aan een touw langs een snelweg in Gijon. Zonder eten of drinken. Hij vertrouwt het nog steeds niet wanneer hij liefdevol wordt aangeraakt. Een halve minuut, dan maakt hij dat hij wegkomt...
Willem
Hij reisde met zijn eigenaren locale feesten af om kinderen op zijn rug te laten rijden. Daarna werd hij gedumpt bij de plaatselijke handelaar. Willem werd veel geslagen en was depressief, maar hij is zijn slechte verleden nu – bijna – vergeten.
Jane
Een klein ezelmeisje met een oorverdovend harde balk. Zij zou worden uitgezet in het berenreservaat…. Aan een touw natuurlijk zodat ze letterlijk verscheurd zou worden… Ook zij ontsnapte aan een vreselijk lot en kreeg een nieuw leven bij ons.
Tot zover het verhaal van Marleen.
Heel trouwe bezoekers van onze Dierennood website herinneren zich misschien nog dat we ooit voor haar een ‘driepoot-ezellift’ via een hulpactie hebben gesponsord. Een driepoot was heel nodig om paarden en ezels weer overeind te kunnen takelen als het dier daar zelf te zwak voor is.
Als een dier namelijk te lang blijft liggen en uit zichzelf niet kan opstaan is het ‘einde verhaal’….. Die driepoot wordt nog steeds gebruikt en heeft al vele malen zijn dienst bewezen.
Nu doen wij weer een beroep op jullie. Wil je alsjeblieft meehelpen om deze arme dieren na zulke extreem zware levens alsnog goed te kunnen verzorgen? Dat verdienen ze zo erg! Het verzorgen kost veel geld, aan goed voer, dierenartskosten, beslag en vooral ook de kosten om de dieren droog en tochtvrij ergens te kunnen laten slapen.
Met jouw hulp kan Marleen samen met haar vrijwilligers verder bouwen aan het voortbestaan van dit kleine paradijs voor de arme ezels, zodat Rocco, Jane, Willem, Frodo en de anderen hier veilig en omringd door liefde van de rest van hun leven mogen genieten...
Heel trouwe bezoekers van onze Dierennood website herinneren zich misschien nog dat we ooit voor haar een ‘driepoot-ezellift’ via een hulpactie hebben gesponsord. Een driepoot was heel nodig om paarden en ezels weer overeind te kunnen takelen als het dier daar zelf te zwak voor is.
Als een dier namelijk te lang blijft liggen en uit zichzelf niet kan opstaan is het ‘einde verhaal’….. Die driepoot wordt nog steeds gebruikt en heeft al vele malen zijn dienst bewezen.
Nu doen wij weer een beroep op jullie. Wil je alsjeblieft meehelpen om deze arme dieren na zulke extreem zware levens alsnog goed te kunnen verzorgen? Dat verdienen ze zo erg! Het verzorgen kost veel geld, aan goed voer, dierenartskosten, beslag en vooral ook de kosten om de dieren droog en tochtvrij ergens te kunnen laten slapen.
Met jouw hulp kan Marleen samen met haar vrijwilligers verder bouwen aan het voortbestaan van dit kleine paradijs voor de arme ezels, zodat Rocco, Jane, Willem, Frodo en de anderen hier veilig en omringd door liefde van de rest van hun leven mogen genieten...
Ons bankrekening nummer is:
NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Klein Project 30'
Of doneer via onderstaande knoppen:
NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Klein Project 30'
Of doneer via onderstaande knoppen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten