Terwijl het varken nog leeft in kokend water gegooid
Uit recente rapporten van de NVWA, opgevraagd door Varkens in Nood, blijkt dat het toezicht in Nederlandse slachthuizen nog steeds faalt. Bij herhaling worden levende varkens in volle bewustzijn, gillend van de pijn, geslacht. De verslagen van de inspecteurs gaan door merg en been. Ook de overheid weigert adequaat in te grijpen. Varkens in Nood luidt de noodklok. Dit kan zo niet langer!
Eerder drongen we al aan op cameratoezicht bij alle slachthuizen in Nederland. Varkens in Nood eist hierbij dat het cameratoezicht per direct in alle slachthuizen verplicht wordt gesteld en dat de beelden extern, en dus door een onafhankelijke partij, bekeken kunnen worden.
Horrorpraktijken tijdens de slacht
Uit de opgevraagde rapporten van de NVWA blijkt dat van begin 2018 tot en met juni 2019 ernstige misstanden plaatsvonden bij het aanvoeren en doden van varkens, zoals:
- Dieren met botbreuken en ernstige ontstekingen die illegaal zijn vervoerd
- Varkens die krijsend verdrinken in heet water van 60°C
- Dieren met ernstige, open wonden die amper kunnen lopen
- Uitgescheurde spieren van dieren die dagenlang in hun eigen mest in het slachthuis stonden
- Varkens die levend in de kadaverbak zijn beland
- Slachthuis medewerkers die niet of te laat ingrijpen bij incidenten
De rapporten bevatten alleen incidenten die zijn geregistreerd en gerapporteerd door de NVWA. Uit gesprekken met werknemers van slachthuizen blijkt dat voorvallen soms bewust niet worden gerapporteerd. Bovendien kan een NVWA-inspecteur niet altijd overal aanwezig zijn.
Het is zo goed als zeker dat er in Nederlandse slachthuizen veel meer incidenten plaatsvinden dan uit de rapporten naar voren komt.
Falend inspectiebeleid
De NVWA weigert om recidivisten hard aan te pakken. Eén slachthuis begaat in één jaar tijd vier maal dezelfde overtreding: dieren worden slecht bedwelmd, het personeel negeert dit of merkt het niet op en de varkens verdrinken levend in de broeibak.
De inspecteur schrijft: 'Ik zag dat een varken dat reeds in de broeibak zakte, nog hevig spartelde. Eens ondergedompeld in het hete water van circa 60 graden, bleef het dier zodanig te keer gaan dat het water over de broeibak gutste’.
En ‘Verschillende andere varkens die aan hetzelfde baanwerk hingen en dus ook dood zouden moeten zijn bewogen ook nog hevig. Ze stampten met de achterpoten. Enkele hadden zelfs nog oogreflex, wat een teken van bewustzijn is. Er is sprake geweest van onnodig lijden.'
Verplicht cameratoezicht is noodzaak
Al jaren zijn er beloftes over verplicht cameratoezicht. Er lopen pilots in slachthuizen, mede betaald door het ministerie van Landbouw. Maar nog steeds is cameratoezicht niet verplicht in Nederlandse slachthuizen. En nog steeds blijft het slachthuis eigenaar van de beelden, en mogen de inspecteurs die beelden alleen op het bedrijf inzien. Dat is absoluut onvoldoende. Extern en onafhankelijk toezicht is nu nodig om de dieren werkelijke bescherming te bieden tegen de gruwel levend geslacht te worden.
Varkens in Nood eist verplicht, permanent en transparant cameratoezicht op de gehele slachtlijn! Pas als de beelden vrij toegankelijk zijn via een livestream op de website van de slachterijen – mét geluid – kunnen we samen een einde maken aan deze schrijnende misstanden!
Samen geven we de varkens een stem
Er moet een einde komen aan deze afschuwelijke horrorpraktijken! Samen met mensen zoals jij strijdt Varkens in Nood iedere dag tegen misstanden in de intensieve veehouderij. Dit doen we door onafhankelijk onderzoek, en door druk uit te oefenen op de politiek. Vanaf 3 euro per maand geef jij de varkens ook een stem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten