Dierverzorger Cecilia vertelt
“De telefoon ging. Onze collega Evelien vroeg of we plek hadden voor 13 katten waarvan 5 kittens. Een groep katten huisvesten kan best een uitdaging zijn, het is altijd even een puzzel. Hebben we genoeg ruimte? Wie kan waar in het asiel? Hebben ze extra medische zorg nodig?"
We hoorden dat er afstand van de dieren werd gedaan, omdat ze in een te kleine ruimte verbleven en niet de juiste zorg konden krijgen.
Door: Marlijn de Jager-GerhardtOnline redacteur
"Gelukkig konden we ‘ja’ antwoorden.
ORGANISATORISCH KLUSJE
“We stonden klaar met een team om alle katten direct te kunnen checken en installeren, maar ze kwamen niet. Het afscheid nemen van de katten viel de eigenaar zwaar en op het laatste moment kon ze de dieren nog niet loslaten. 1,5 week later stonden we weer paraat… En ja, toen kwamen ze wel. Er kwam een busje voorrijden, de katten zaten netjes in reismandjes… behalve eentje dan, die hebben we moeten vangen. We stonden in een treintje om ze te verwelkomen en te helpen. Allereerst installeerden we de geëmotioneerde eigenaar in een stoel met een dampende kop koffie.
Ze vertelde me per kat om wie het ging, of het dier wel of niet gesteriliseerd of gecastreerd was en of we deze kat als koppeltje moesten plaatsen of niet. Daarna ondertekende ze per kat een afstandsverklaring. Een van ons schreef alle informatie op en gaf de kat door aan de volgende collega die een eerste (medische) check deed. Had de kat een chip? Zag het dier er in eerste instantie gezond uit? Ten slotte werd de kat naar een schoon verblijf gebracht met voer, water, een schone mand en kattenbak. Iets later deed de dierenarts de tweede check.”
STRESS EN ANGST
“De kittens hadden erge diarree, we hebben ze laten testen en ze bleken Giardia te hebben, een nogal besmettelijke darmparasiet. De volwassen katten hebben we uit voorzorg ook behandeld. En alle katten, behalve eentje, reageerden doodsbang op mensen en op alle veranderingen die ze moesten doorstaan. Een andere omgeving, andere mensen en dieren, andere geuren en geluiden, dat is ontzettend stressvol voor katten. We hanteerden daarom de welbekende RRR-regel: reinheid, rust en regelmaat. Om te wennen aan de nieuwe situatie werden alle katten aan het begin apart geplaatst, ze konden elkaar wel ruiken. De oudste van het stel kende geen angst, ze liep –als de katten in een gezamenlijke ruimte losliepen- continu op de andere katten te fitten en zorgde voor extra spanningen onderling. De groep had hutjemutje op elkaar geleefd, vermoedelijk onder het regime van deze oudere dame. Zij kreeg daarom haar eigen ‘kamer’ en dat was voor haarzelf ook rustiger.”
GASTGEZINNEN
“Voor de kittens regelden we gastgezinnen. Kittens Tim en Teuntje waren net drie weken oud, dan is Giardia levensgevaarlijk. Kittens drogen snel uit, vermageren en verzwakken. Zulke kleintjes hebben geen weerstand en zijn ontzettend kwetsbaar. Bovendien is het belangrijk de kittens op tijd te socialiseren. Bij een gastgezin is de kans op ziekte-overdracht kleiner, kunnen ze sneller herstellen en krijgen de dieren meer gerichte aandacht. Tim en Teuntje vertrokken met mamapoes Amber naar gastgezin Nannette en Marcel."
"Kittens Miesje, Moos en Max waren al wat ouder, een week of 12. We zagen direct dat ze er niet goed aan toe waren, vooral Miesje was een fragile poppetje. Ze was mager en haar broers waren twee keer zo groot. Nadat de kittens in het asiel behandeld waren tegen Giardia, kregen ze Coccidiose, een andere besmettelijke darmparasiet. We hebben ze toen met spoed bij gastgezin Eva geplaatst. Omdat ze besmettelijk waren voor andere dieren in het asiel, maar ook omdat Miesje wéér ontzettend ziek werd en 24/7 zorg nodig had. Giardia bleef bij Eva thuis ook de kop opsteken. 80% van de katten draagt Giardia met zich mee. Als hun afweer naar beneden gaat, merk je dat direct. Sneu dat deze kittens sinds hun geboorte hebben moeten strijden tegen deze ziekte. Miesje liep daardoor enorm achter in de groei en waarschijnlijk houden ze alle drie hun leven lang een zwak maagdarmstelsel.”
BEGELEIDEN VAN DE KITTENS
“De volwassen katten knapten aardig op, de één kwakkelde wat meer dan de ander, maar de ‘schade’ was te overzien. De meeste katten waren nogal schuw, maar toch vond de één na de ander een baasje. De kittens hadden het wat zwaarder. We zaten om de haverklap met ze bij de dierenarts. Als het niet vanwege Giardia of Coccidiose was, was het bijvoorbeeld om de opgezette buik door vergrote lymfeknopen bij Miesje of vanwege ademproblemen bij Teuntje.
Kittens die bij onze gastgezinnen verblijven, volgen we natuurlijk op de voet. We willen precies weten hoe het met de dieren gaat en regelen alles wat ze nodig hebben, van extra voer, mandjes of medicijnen tot dierenartsbezoeken. Als de kittens eenmaal groot en sterk genoeg zijn, zoeken we baasjes voor ze. Er reageren meestal meerdere mensen op kittens, wij zorgen voor een eerste selectie van geïnteresseerden en laten het aan de gastgezinnen over wie de gelukkige wordt. Zij hebben de kittens wekenlang intensief meegemaakt en voelen goed aan welk baasje het beste past.
Of we vaker groepen katten en kittens binnenkrijgen? Ja, zo nu en dan wel ja. We hebben wel eens 40 katten tegelijk binnengekregen. Het zorgt altijd even voor chaos, maar we zorgen er altijd voor dat er voor iedere kat goed gezorgd wordt en dat ze een tweede kans krijgen bij een fijn baasje.”
KITTENS HELPEN
Medewerkers zoals Cecilia ontfermen zich met hart en ziel over alle kittens die jaarlijks binnenkomen. Het opvangen van één gezonde kitten kost de Dierenbescherming 150 euro. Kittens krijgen onderdak, voer, een medische check, vaccinaties en ze worden gechipt, ontwormd, ontvlooid en geneutraliseerd. Zieke kittens zoals Miesje schroeven de kosten aardig op. Van de 3400 kittens die we opvangen, heeft 30% extra medische hulp nodig: reken maar uit, de kosten lopen flink op. Om hoogwaardige hulp te kunnen bieden, hebben we jouw hulp hard nodig
Geen opmerkingen:
Een reactie posten