Een belangrijke reden dat het soms moeilijk is mensen ervan te overtuigen dat dierproeven onethisch zijn en zouden moeten stoppen, is dat veel mensen denken dat deze experimenten medicijnen opleveren tegen dodelijke ziektes en daarmee mensenlevens redden. Dat is een illusie.
Er worden nog altijd dieren gemarteld en vermoord om de perverse nieuwsgierigheid van onderzoekers te bevredigen. Een voorbeeld daarvan is het project ‘Het beïnvloeden van angst middels lichamelijke inspanning’ (NTS-NL-692581 v.1, 17-02-2023).
OPGESLOTEN IN METABOLISMEKOOIEN
Dat zijn kale kooien zonder bedding waaronder de ontlasting van het dier wordt opgevangen (zie foto). Volgens de dierproefnemers worden de dieren daar maximaal drie dagen in opgesloten. In die drie dagen wordt zes keer bloed verzameld uit de staart. Volgens Molenaar zijn deze kooien ongeschikt om dieren in te houden: “Het houden van dieren in een kale beperkte kooi is onacceptabel en niet van deze tijd.”
ELEKTROCUTIE & ANGST
.jpeg)
In dit project willen de onderzoekers nagaan “of lichamelijke inspanning nog te vormen en reeds ontwikkelde angsten beïnvloedt.” Voor de aanvraag van een dergelijk project moet een vorm van rechtvaardiging worden gezocht. In dit geval claimen de onderzoekers dat zo’n 30% van volwassen mensen op enig moment in het leven een angststoornis heeft. De onderzoekers zeggen te willen begrijpen welke factoren invloed hebben op het ontstaan en voortbestaan van excessieve angsten en hoe ze kunnen worden voorkomen en worden behandeld.
De onderzoekers formuleren hun verwachtingen zo oppervlakkig dat deze nooit de rechtvaardiging zouden mogen vormen voor het terroriseren en vermoorden van dieren: “Op de langere termijn zou het onderzoek aanknopingspunten kunnen bieden voor het verminderen van angstklachten. Dit zou voordelig zijn voor de grote hoeveelheid mensen die aan angststoornissen lijden, psychologen en psychiaters die mensen met een angststoornis proberen te behandelen en de maatschappij als geheel.”
Eerder onderzoek zou suggereren dat lichamelijke inspanning een effect heeft op dergelijke angst-gerelateerde veranderingen in de hersenen. Daarom hebben de onderzoekers bedacht om muizen angst aan te jagen door ze elektrische schokken toe te dienen.
Weken later worden zij blootgesteld aan een omgeving die dezelfde elementen bevat als de omgeving waarin zij eerder de schokken hebben gekregen. Deze blootstelling roept vervolgens angst op.
Lichamelijke inspanning wordt in het project toegepast door bij de dieren een tredmolen in de kooi te plaatsen, waarin ze uit zichzelf moeten gaan rennen. De helft van de dieren (de controlegroep) zal een geblokkeerde tredmolen in de kooi geplaatst krijgen en dus niet deze vorm van lichamelijke inspanning kunnen verrichten.
Wie verzint het?
PIJN VIA STROOMSTOTEN, INJECTIES & OPERATIES
Ook krijgen de dieren injecties toegediend om de aanmaak van hersencellen te meten en beïnvloeden, en om te meten en beïnvloeden hoe de angstige leerervaring is opgeslagen in het brein.
Een gedeelte van de dieren ondergaat ook een operatie om de representatie van de angstige leerervaring in het brein te bestuderen.
De dieren zullen pijn ervaren tijdens het krijgen van de elektrische schok(ken), op de plek waarop zij injecties krijgen toegediend en na de operatie. Ze zullen enkele weken later angst ervaren door blootstelling aan de omgeving waar ze eerder de stroomstoten kregen toegediend.
Er bestaat ook een kleine kans op een ernstige bloeding of ontsteking op de operatieplek. De dieren waarbij dit op zou treden worden onmiddellijk gedood.
De dieren zullen langdurig individueel worden gehuisvest om betrouwbare metingen van lichamelijke inspanning en angst te kunnen verrichten. Dit zal ongerief veroorzaken bij de dieren.
AANNAMES EN DE CONCLUSIE DIE JE DAARUIT ZOU MOETEN TREKKEN
De aannames van de onderzoekers zijn veelzeggend: muizen ervaren angst, pijn en stress en hebben een goed ontwikkeld lange termijn geheugen om deze ervaringen - en waar en hoe ze plaatsvonden - te onthouden.
Een fatsoenlijk mens zou hieruit de conclusie trekken dat het verkeerd is om muizen angst, pijn en stress aan te doen. Maar niet deze onderzoekers.
3370 MUIZEN
In 60 maanden zullen maar liefst 3370 muizen op deze wijze gemarteld worden. Hoe komen de onderzoekers op dit aantal? Via “statistische berekeningen uitgevoerd op basis van eerder onderzoek waarin gelijksoortige procedures zijn uitgevoerd om in te schatten hoeveel dieren er nodig zijn om betrouwbare conclusies te trekken uit ons onderzoek.” Opnieuw is de onderbouwing vaag en oncontroleerbaar.
EN IEDEREEN WORDT AFGEMAAKT
De dieren worden afgemaakt nadat het experiment is afgerond, “omdat het voor het onderzoek noodzakelijk is dat de breinen van de dieren worden bestudeerd om te onderzoeken wat de effecten zijn van lichamelijke inspanning op veranderingen van het brein als gevolg van een angstige leerervaring.”
ZIEK & PERVERS
Dit experiment kan niet anders beschreven worden dan ziekelijk, het product van een perverse geest. Dat een experiment als dit wordt goedgekeurd, geeft aan dat het ‘nee tenzij’-principe en de drie-V’s (vervanging, vermindering, verfijning) in de praktijk een wassen neus zijn.
ANIMAL RIGHTS
Animal Rights heeft bezwaar gemaakt tegen de vergunning en zal de rechter om een oordeel vragen.
“Gij zult niet experimenteren op andere levende, voelende wezens,” is een morele nullijn. Wat ook het profijt is voor de mensheid, geen enkel sentient individu is een middel tot een bepaald doel, maar een doel in zichzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten