Zeehondencentra hebben dit jaar al 41 zeehonden gered uit plastic visnetten, scheepstouwen, vislijnen, frisbees, nu al meer dan heel 2023

Foto: Wereld Natuur Fonds

Zeehondencentra hebben dit jaar al meer meldingen over verstrikte zeehonden gekregen dan in heel 2023. Woensdag is voor de veertigste keer een zeehond in nood gezien. Zeehondencentrum Pieterburen spreekt van een droevige mijlpaal en een schrikbarende toename.

Foto: Zeehondencentrum Pieterburen

Woensdag werd een jonge grijze zeehond aangetroffen op het strand van Camperduin in Noord-Holland. Het dier zat verstrikt in een visnet. Een voorbijganger merkte de zeehond op en schakelde de plaatselijke zeehondenwachter in. Die wist het dier te bevrijden.

Kort daarna werd opnieuw een verstrikte zeehond gezien, maar dit keer op het strand van Schiermonnikoog. Het dier vluchtte terug het water in voordat er hulp geboden kon worden. Dat was de 41e verstrikte zeehond van dit jaar. Daarmee is het totaal van vorig jaar overtroffen.

De zeehondencentra maken zich zorgen over de toename van het aantal verstrikte zeehonden. De dieren raken niet alleen verstrikt in visnetten, maar ook in aardappelzakken, kapotte frisbees, rubberen ringen, bouwplastic, scheepstouwen en vislijnen.

Zeehondencentra A Seal, Ecomare en Zeehondencentrum Pieterburen hebben een speciaal team samengesteld om verstrikte zeehonden te helpen. Als dat niet op tijd gebeurt, zal een zeehond stikken of bezwijken aan zijn verwondingen.

Wat moet je doen als je een verstrikte zeehond ziet?

• Jaag de zeehond niet terug het water in. Het dier moet kunnen uitrusten.
• Hou minimaal 30 meter afstand.
• Hou honden aangelijnd. Zowel honden als zeehonden kunnen onverwachts reageren en ziektes overdragen.
• Bel een zeehondencentrum of waarschuw de lokale zeehondenwachter (te herkennen aan een geel hesje)
• 
  

Oorzaak van toename niet direct aan te wijzen

De zeehondencentra hebben niet direct een verklaring voor de sterke stijging, zegt Pieterburen-woordvoerder Marco Boshoven.

"De harde wind van begin dit jaar zorgt voor onstuimig water, waardoor wellicht meer troep van de zeebodem loskomt."

Het is volgens Boshoven niet zo dat er opeens veel meer zeehonden zijn. "Het aantal grijze zeehonden neemt elk jaar een klein beetje toe. Maar niet in de mate dat het de stijging van verstrikte dieren verklaart." Ook zijn er niet veel meer mensen langs het water die de zeehonden vinden.

De zorgen bij de zeehondencentra nemen toe, omdat het aantal gevallen van verstrikte zeehonden al jaren achtereen groeit.

 Door Robbert van der Linde