Zeshonderd mijl ten westen van de kust van Ecuador, zijn de Galapagos-eilanden een keten van vulkanische eilanden – waarvan sommige nog steeds actief zijn – de thuisbasis van enkele van ’s werelds rijkste biodiversiteit en endemisme. Bijna 80% van de soorten die op de eilanden worden aangetroffen, worden nergens anders op aarde gevonden.
Langs de rotsachtige ontsluitingen baden zeeleguanen in de hete zon voordat ze zich in het koele water storten, waar ze naast Galapagos-pinguïns zwemmen, en onder de stijgende, duikende blauwvoetgenten.
Een samenvloeiing van oceanische stromingen komt samen op de Galapagos, wat aanleiding geeft tot de buitengewone rijkdom aan dieren in het wild – waar zuidelijke oceaan, koud water wezens, zoals pinguïns en pelsrobben, worden gevonden naast equatoriale en Noord-Pacifische beestjes, zoals zeeleeuwen en hamerhaaien haaien.
Op het land variëren de ecosystemen van woestijnachtig tot weelderig en tropisch – afhankelijk van de hoogte, de blootstelling aan de wind en de geologische ouderdom van het eiland. Op het eiland Santa Cruz is het noordelijke uiteinde bijvoorbeeld rotsachtig, zanderig en droog. Maar als je de vulkaan van het eiland opklimt, en naar het zuiden toe, wordt het ecosysteem weelderig en koel. Reuzenschildpadden kuieren door hoog gras, kauwend op bananenbladeren en – tot ergernis van veel lokale boeren – buitengewassen.
Het is een misdaad om in de Galapagos een schildpad te verwonden of te doden – straffen variëren van lage tot hoge duizenden. Auto- en vrachtwagenchauffeurs stoppen om schildpadden op te tillen die de wegen oversteken. Soms zijn de schildpadden echter te groot om op te pakken. Dus iedereen moet gewoon wachten.
(Carolyn Cole / Los Angeles Times)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten