Rani, wat ‘koningin’ betekent in Hindi, is een 27-jarige Aziatische olifant. Ze woont in een betonnen stal in het olifantendorp (Hathi Gaon) buiten Jaipur, India. Het is een vervallen dorpje dat door de overheid in 2010 is opgezet om 120 werkende olifanten een plek te geven om te wonen.
Rani werkt al negen jaar bij kasteel Ajmer in Jaipur. Dit is even lang als dat ze bij haar mahout (olifantenverzorger) is. Hij weet niet wat ze deed voordat hij haar kocht, maar het is zeer waarschijnlijk dat ze al heel haar leven hetzelfde werk doet: toeristen de steile helling opdragen naar het kasteel, 365 dagen per jaar.
Zoals de meeste olifanten hier, is Rani waarschijnlijk op jonge leeftijd uit het wild gehaald. Ze is op een uiterst wrede manier getraind om haar eigenaren te gehoorzamen en zich als een marionet te gedragen naar hun commando’s.
5:00 Het is donker. Iedereen slaapt, behalve Rani. Hoe zou ze ook kunnen? Ze staat in haar eigen urine en ontlasting en door de kettingen om haar poten kan ze zich nauwelijks bewegen. Ze tilt haar voorpoten op, één voor één. Ze voelt zich ongemakkelijk en staat niet graag in haar eigen uitwerpselen. Ook zijn de zolen van haar poten niet gemaakt voor de harde, betonnen vloer. Ze doen pijn en zijn gebarsten. Ondanks wat haar eigenaar zegt, is Rani elke nacht vastgeketend waardoor ze niet kan liggen en niet volledig kan rusten. In het wild zou ze staand korte dutjes doen, maar zou ze ook op de grond liggen om een paar uur te slapen.
Zonsopkomst Rani wordt meegenomen door haar mahout voor een schrobbeurt. In plaats van haar mee te nemen naar het meer in de buurt, waar ze zou kunnen rondspetteren en spelen in het water, iets wat olifanten graag doen in het wild, spuit hij haar af met een slang. Nadat ze is schoongeboend met een ijzeren borstel, is de oranje verf op haar voorhoofd nog steeds niet verdwenen. Dit laat zien hoe sterk de chemicaliën zijn die worden gebruikt om haar te beschilderen.
Na haar douche, krijgt ze ontbijt: suikerriet. Ze zoekt naar de groenere en sappige stukken, maar dat zijn er maar weinig. Ze eet wat ze krijgt, want ze heeft een lange dag voor zich. Haar eigenaar zegt dat ze vooral van brood en bananen houdt, maar die kreeg ze niet deze ochtend. Haar dieet is erg eenzijdig, in vergelijking met wat ze zou eten in het wild. Dit maakt haar zwak.
7:00 Het is bijna tijd om te gaan. Rani is getraind om 35 commando’s te gehoorzamen, waaronder opstaan, liggen, zitten, foto, voet optillen en omdraaien. Ze gehoorzaamt haar mahout, want ze weet wat er gebeurt wanneer ze dit niet doet. Ze knielt en wacht stilletjes terwijl haar howdah (olifantenzadel) op haar rug wordt gehesen. Het zware zadel weegt wel 50 kilo.
Dan verlaat ze haar stal met haar mahout op haar rug om de vier kilometer lange weg naar het kasteel te lopen. Het is vroeg, maar de zon is al sterk. De weg is gevaarlijk: de wegen zijn chaotisch, druk en het asfalt is heet. De zolen van haar poten zijn niet gemaakt om op asfalt te lopen en als gevolg daarvan zijn ze gebarsten en pijnlijk. Eerder zijn er olifanten op deze weg gedood door roekeloze autobestuurders. Maar Rani heeft geen keuze, dit is wat ze elke dag moet doen. Rani is er nu aangewend, maar dat zou ze eigenlijk niet horen te zijn. Olifanten wonen niet in deze streek; het is er te heet, te droog en te stoffig. Olifanten wonen in het bos, in de groenere gedeeltes van India.
8:00 Na een stressvolle reis, komt Rani aan bij het kasteel waar tientallen andere olifanten in een rij staan om toeristen de berg op te tillen. Rani krijgt geen tijd om te rusten of water te drinken. Ze heeft direct klanten. De half uur durende rit, waarbij ze toeristen de berg op tilt naar het kasteel, is zwaar en pijnlijk. Nadat ze boven is aangekomen en de toeristen van haar rug zijn, moet ze direct weer naar beneden. Ze zal zo’n vier keer op en neer gaan, zonder rust en zonder eten en water.
12:30 Wanneer ze klaar is bij het kasteel moet ze de vier kilometer lange reis terug maken naar het dorp. Met het zadel op haar rug wacht ze op toeristen die een rit willen maken door het dorp. Deze ritten worden niet gereguleerd. De mahout kan er dus zoveel doen als hij wil.
17:00 Wanneer de zon ondergaat is Rani eindelijk klaar met werken. Moe, hongerig en uitgeput krijgt ze nog enkele stukken suikerriet, voordat ze weer aan kettingen wordt gelegd voor een rusteloze nacht.
Alle dagen hierna zullen hetzelfde zijn voor Rani. Ze leidt een leven dat ze niet zou horen leiden. En Rani is slechts een van de vele olifanten die dagelijks lijden voor toeristisch vermaak. Maar jij kunt wat doen om olifanten zoals Rani te helpen. Verspreid de boodschap geen toeristische attracties met wilde dieren te bezoeken en bekijk onze acht tips voor een diervriendelijke vakantie.
Rani werd waarschijnlijk op jonge leeftijd bij haar familie in het wild weggehaald
5:00 Het is donker. Iedereen slaapt, behalve Rani. Hoe zou ze ook kunnen? Ze staat in haar eigen urine en ontlasting en door de kettingen om haar poten kan ze zich nauwelijks bewegen. Ze tilt haar voorpoten op, één voor één. Ze voelt zich ongemakkelijk en staat niet graag in haar eigen uitwerpselen. Ook zijn de zolen van haar poten niet gemaakt voor de harde, betonnen vloer. Ze doen pijn en zijn gebarsten. Ondanks wat haar eigenaar zegt, is Rani elke nacht vastgeketend waardoor ze niet kan liggen en niet volledig kan rusten. In het wild zou ze staand korte dutjes doen, maar zou ze ook op de grond liggen om een paar uur te slapen.
De zolen van de poten van Rani doen pijn en zijn gebarsten
Rani mag niet in spelen in het meer in de buurt, ze wordt schoon gespoten door haar mahout
7:00 Het is bijna tijd om te gaan. Rani is getraind om 35 commando’s te gehoorzamen, waaronder opstaan, liggen, zitten, foto, voet optillen en omdraaien. Ze gehoorzaamt haar mahout, want ze weet wat er gebeurt wanneer ze dit niet doet. Ze knielt en wacht stilletjes terwijl haar howdah (olifantenzadel) op haar rug wordt gehesen. Het zware zadel weegt wel 50 kilo.
Rani wacht tot haar zadel goed op haar rug zit
Rani loopt elke dag vier kilometer heen én terug om te kunnen werken
12:30 Wanneer ze klaar is bij het kasteel moet ze de vier kilometer lange reis terug maken naar het dorp. Met het zadel op haar rug wacht ze op toeristen die een rit willen maken door het dorp. Deze ritten worden niet gereguleerd. De mahout kan er dus zoveel doen als hij wil.
In de middag moet Rani olifantenritten maken in het dorp waar ze wordt gehouden
Hoewel ze de hele dag omringd is door mensen, is Rani eenzaam. Ze heeft weinig tot geen interactie met andere olifanten, iets wat ontzettend belangrijk is voor haar welzijn en gezondheid. Dit eenzame leven is erg onnatuurlijk voor een vrouwtjes olifant, die in het wild onderdeel is van een hechte groep van familie.17:00 Wanneer de zon ondergaat is Rani eindelijk klaar met werken. Moe, hongerig en uitgeput krijgt ze nog enkele stukken suikerriet, voordat ze weer aan kettingen wordt gelegd voor een rusteloze nacht.
Alle dagen hierna zullen hetzelfde zijn voor Rani. Ze leidt een leven dat ze niet zou horen leiden. En Rani is slechts een van de vele olifanten die dagelijks lijden voor toeristisch vermaak. Maar jij kunt wat doen om olifanten zoals Rani te helpen. Verspreid de boodschap geen toeristische attracties met wilde dieren te bezoeken en bekijk onze acht tips voor een diervriendelijke vakantie.
Categorieën:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten