Amper een paar weken oud, hun zachte, verontruste kreten trekken recht aan de hartsnaren van onze luipaardzorgmedewerkers terwijl ze de voederflessen bereiden. Hun vacht en vervaagde rozetten geven hen de identiteit van de majestueuze luipaarden - een van de meest ongrijpbare kattensoorten die de bossen van India hun thuis noemen.
Wildlife SOS werkt sinds 2007 actief aan het beperken van conflicten tussen mensen en luipaarden in Maharashtra, waarbij prioriteit wordt gegeven aan veilige redding en rehabilitatie van gewonde en verweesde luipaarden. Ons team heeft expertise in het herenigen van luipaardwelpen met hun moeders wanneer ze tijdens het oogstseizoen op een dwaalspoor worden gevonden in suikerrietvelden.
Onnodig te zeggen dat het geen gemakkelijke taak is - emotioneel gezien, als ons team zich richt op deze dreigende reunions, is er een angst die in ons hart opdoemt. De vraag die in ons hoofd blijft als we een tweede reüniepoging organiseren voor verweesde luipaardwelpen, is het antwoord dat we vrezen te weten - zal de moeder haar welp deze keer echt vinden?
Wildlife SOS helpt het Maharashtra Forest Department bij de reünies, waarbij we de welp in een kluis plaatsen, de doos belijnen met hun urine om de moeder te helpen de welp te vinden. Pas na meerdere reüniepogingen moeten we de welp in de steek laten en zorgen voor de veilige rehabilitatie in het Wildlife SOS Leopard Rescue Centre in Maharashtra. Helaas zijn niet alle reünies succesvol en zijn we niet altijd in staat om de moeder te vinden, waardoor de jonge welpen wees en ongeschikt zijn om in het wild te overleven.
Als welpen, zo klein als 4 weken oud (neonaten genoemd), worstelen om hun ogen open te houden, huilen voor de aanwezigheid van hun moeder, is het de toewijding van het luipaardzorgpersoneel dat de dag redt. Luipaardwelpen zijn afhankelijk van hun moeder tot de leeftijd van twee jaar in het wild, en deze periode is cruciaal voor de welpen omdat ze overlevingsvaardigheden van hun moeders leren. Moederluipaarden leren hun welpen jagen, hoe ze zich moeten verbergen, welke gebieden ze moeten vermijden, naar welke gebieden ze zich moeten wagen en hoe ze zichzelf kunnen beschermen in het licht van gevaar. Als dit leerproces abrupt wordt gestopt of helemaal wordt beëindigd, worden de kansen op overleving op lange termijn voor de welpen in het wild somber.
Wanneer deze luipaardwelpen aankomen bij het Wildlife SOS Leopard Rescue Centre, begrijpen we hun angst en angst, gescheiden van hun moeder en omringd door onbekende gezichten. Het is belangrijk om als eerste de welp onmiddellijk in quarantaine te plaatsen en de nodige medische controles uit te voeren die nodig zijn om vast te stellen of hij lijdt aan een infectie of ziekte. Ons veterinaire team noteert het gewicht, de geschatte leeftijd, de lengte (van staart tot punt van de neus) en onderzoekt ook de klauwen en poten voor de welp.
Natuurlijk mist de welp vertrouwen in de omgeving en brengt hij vaak vele uren van de dag huilend door in nood. De grootste uitdaging op dit punt is het voeden van de welp en ze op een melkformule of lactogeen te zetten, wat hen helpt gewicht en kracht te krijgen in deze ontluikende stadia. Onze zorgmedewerkers bereiden de formule voor in het voeren van flessen en bereiken de perfecte temperatuur die bij de welp past, rekening houdend met het feit dat dit cruciaal is voor hun groei.
Onze luipaardzorgmedewerkers tilt de welp voorzichtig op en positioneert ze rechtop, terwijl ze hun nek ondersteunen terwijl ze zich voeden met de melkflessen. Jonge, enthousiaste en uitgehongerde welpen spelen vaak met de flessen terwijl ze de formule voorzichtig in zich opnemen en de nieuwe smaak krijgen. Het is niet altijd zo gemakkelijk als het lijkt, vaak weigeren welpen volledig om de formule te nemen en worden ze gevaarlijk zwak, vooral in de eerste 2 maanden van hun revalidatie.
Natuurlijk missen ze hun moeders en is er een instinctieve angst voor het onbekende, maar ons veterinaire team en luipaardverzorgers laten geen steen onbeproefd om ervoor te zorgen dat ze veilig en comfortabel blijven. Het is met hun consistente inspanningen dat de luipaardwelpen naar de fles gaan en vanaf daar beginnen te voeden, tot de eerste 60 dagen. Na deze 60 dagen, afhankelijk van hun groei en aanpassingsvermogen, laat het team hen kennismaken met vast voedsel zoals eieren en vlees, wat belangrijk voor hen is voor hun voedingsbehoeften.
Een ander delicaat aspect van het met de hand opvoeden van luipaardwelpen is dat ze in de eerste 30 dagen intensieve zorg en aandacht nodig hebben. De luipaardverzorgers slapen in hetzelfde gebied als waar de welpen de eerste week zijn gehuisvest, worden elke twee uur wakker om de formule voor te bereiden en ze te voeren. Het veterinaire team geeft gedurende deze tijd prioriteit aan het observeren van hun groeisnelheid en de snelheid waarmee ze aankomen. Idealiter zou een gezonde welp, onder dergelijke intensieve zorg en aandacht, elke dag met 5% tot 7% moeten groeien tot de leeftijd van 3 maanden, terwijl hij gemiddeld elke dag met 10% lichaamsgewicht aankomt.
In het wild voeden luipaardwelpen zich onmiddellijk met de melk van hun moeder, colostrum genaamd, die alle noodzakelijke voedingsstoffen heeft die de welp nodig heeft om te groeien. De uitwerpselen van de luipaardwelpen worden ook geconsumeerd door de moederluipaard voor het verteren van de microben die door de welpen worden uitgescheiden, waardoor de kans op infectie wordt geëlimineerd. De moederluipaard reinigt haar welpen elke dag en laat ze met rust, verborgen in het gebladerte, alleen als ze 's nachts moet gaan jagen.
Ons deskundige team van luipaardverzorgers heeft met de hand opgevoede welpen zoals Jaya, Jiya, Shankar, Sundari en Shivani. Deze welpen waren wees, toen ze nog maar een paar weken of maanden oud waren, en zijn nu veranderd in majestueuze, jonge luipaarden, sommigen zelfs op weg naar geriatrische zorg.
Natalie en George, werden wees op de leeftijd van een jaar, riskerend hun overleving in het wild. Ze arriveerden in 2019 in ons centrum nadat hun moeder was verdronken in een onbedekte put. In de twee jaar die ze bij ons hebben doorgebracht, hebben we twee agressieve en angstige luipaarden vertrouwen zien krijgen in hun omgeving en opgroeien tot de verbluffende, energieke dieren.
Het opvoeden van luipaardwelpen is de laatste optie om hun toevlucht te nemen, nadat alle inspanningen om ze te herenigen met hun families mislukken. We willen deze jonge luipaarden nooit beroven van hun natuurlijke habitat of hun kans om te gedijen in het wild. Zonder de verzorgende zorg van hun moeders in de ontluikende stadia, zullen de jonge luipaarden niet in staat zijn om in het wild te overleven. Captive zorg en beheer van luipaarden vergt veel inspanningen omdat ze een gespecialiseerd dieet en verzorging vereisen.
Toch werken we consequent hard, met de steun van Staatsbosbeheer, om ervoor te zorgen dat gevangenschap het laatste redmiddel is. Het is in onze beste bedoeling om deze welpen te zien groeien tot de majestueuze luipaarden die ze zijn, op de plaats die ze "thuis" noemen!
In dit oogstseizoen hebben we met succes 18 luipaardwelpen herenigd met hun moeders, en zuchtten van opluchting dat deze 18 welpen zullen opgroeien tot prachtige luipaarden.
Je kunt deze hartverwarmende familiereünies hierbekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten