Bosnië-Herzegovina. Een gebied waar in 1992 de vreselijke Balkanoorlog woedde. Fedin Gunic en zijn ouders waren ook vluchtelingen in die tijd. Alle 3 hoogopgeleid. Fedin, die nog altijd bij zijn ouders woont, zou in onze ogen als ietwat autistisch te boek kunnen staan. Maar hij heeft een zeer hoog IQ. En hij functioneert fenomenaal als het op dieren en dierenwelzijn aankomt. Dat is zijn passie, daar leeft hij voor…
Toen Fedin en zijn ouders eindelijk in 2002 na tien jaar konden terugkeren naar hun oude huis vonden ze letterlijk honderden achtergelaten honden en katten bij hun in de buurt.
Natuurlijk met de nodige nakomelingen. Als één van de weinigen konden ze het niet over hun hart verkrijgen deze dieren, die tenslotte ook oorlogsslachtoffertjes waren, te laten creperen.
Ze namen de meest behoeftigen op in huis, schuur en tuin en begonnen langzamerhand van oud sloophout meerdere –armzalige- onderkomens te bouwen voor hen die het in de strenge winters heel moeilijk hadden.
Toen Fedin en zijn ouders eindelijk in 2002 na tien jaar konden terugkeren naar hun oude huis vonden ze letterlijk honderden achtergelaten honden en katten bij hun in de buurt.
Natuurlijk met de nodige nakomelingen. Als één van de weinigen konden ze het niet over hun hart verkrijgen deze dieren, die tenslotte ook oorlogsslachtoffertjes waren, te laten creperen.
Ze namen de meest behoeftigen op in huis, schuur en tuin en begonnen langzamerhand van oud sloophout meerdere –armzalige- onderkomens te bouwen voor hen die het in de strenge winters heel moeilijk hadden.
In 2004 hadden ze een klein onderkomen gecreëerd. Niet bepaald volgens onze normen maar een dier is daar al blij met wat beschutting, wat voer in de vorm van gekookte aardappelen, met wat brood en bovenal veiligheid. En dat alles zonder hulp van buiten. Fedin’s moeder is lerares, vader was schoenmaker.
Schraalhans was en is nog immer keukenmeester in huize Gunic. Inmiddels is vader Gunic gepensioneerd en zorgt voor bijna 100 honden. Moeder Gunic zorgt, na haar werk voor de 50 katten.
Fedin zelf werkt ook veel uren per dag en helpt daarna ook mee voor de vele dieren. Heel knap dat alle dieren inmiddels via hen zijn gesteriliseerd, gevaccineerd en zo goed mogelijk zijn opgeknapt.
Hun huis zou voor ons onbewoonbaar zijn. Natuurlijk is het voor hen precies zo. Maar zij zijn eraan gewend. Koud, tochtig, gaten en kieren in muren en dak. Voor ons niet voor te stellen maar als je daar op bezoek komt, moet je gewoon je jas maar aanhouden…
Sandra Jensen van de geweldige organisatie Animal Welfare Advocates Bosnia was er onlangs en schrok hoe de omstandigheden de familie hebben getekend.
Vader, ondanks zijn gezondheidsproblemen, werkt van zonsopgang tot laat na zonsondergang voor de honden, en zijn moeder - een getalenteerde kunstenaares - is helaas met schilderen gestopt want er is geen tijd of ruimte voor.
Ze werkt elke dag samen met honderden kinderen en hun ouders. Ze treedt altijd op met standvastigheid als het gaat om het oplossen van problemen tijdens het vechten voor rechtvaardigheid en de rechten van anderen.
Ze heeft de reputatie dat ze zich nooit in een hoek laat drukken. Er zitten vele kinderen bij haar op school die thuis misbruikt worden. En als ze thuis komt heeft ze nog tientallen katten te verzorgen ook ...
De familie ontvangt weinig of geen steun. Ze worden gestigmatiseerd voor wat ze doen. Ze zijn altijd het zwarte schaap in hun gemeenschap, omdat ze trots zijn op wat ze doen: het verzorgen en redden van dieren.
Zij vernam van de vrouw over haar zoon Fedin. Wat hij inmiddels allemaal al voor dieren heeft gedaan.
Schraalhans was en is nog immer keukenmeester in huize Gunic. Inmiddels is vader Gunic gepensioneerd en zorgt voor bijna 100 honden. Moeder Gunic zorgt, na haar werk voor de 50 katten.
Fedin zelf werkt ook veel uren per dag en helpt daarna ook mee voor de vele dieren. Heel knap dat alle dieren inmiddels via hen zijn gesteriliseerd, gevaccineerd en zo goed mogelijk zijn opgeknapt.
Hun huis zou voor ons onbewoonbaar zijn. Natuurlijk is het voor hen precies zo. Maar zij zijn eraan gewend. Koud, tochtig, gaten en kieren in muren en dak. Voor ons niet voor te stellen maar als je daar op bezoek komt, moet je gewoon je jas maar aanhouden…
Sandra Jensen van de geweldige organisatie Animal Welfare Advocates Bosnia was er onlangs en schrok hoe de omstandigheden de familie hebben getekend.
Vader, ondanks zijn gezondheidsproblemen, werkt van zonsopgang tot laat na zonsondergang voor de honden, en zijn moeder - een getalenteerde kunstenaares - is helaas met schilderen gestopt want er is geen tijd of ruimte voor.
Ze werkt elke dag samen met honderden kinderen en hun ouders. Ze treedt altijd op met standvastigheid als het gaat om het oplossen van problemen tijdens het vechten voor rechtvaardigheid en de rechten van anderen.
Ze heeft de reputatie dat ze zich nooit in een hoek laat drukken. Er zitten vele kinderen bij haar op school die thuis misbruikt worden. En als ze thuis komt heeft ze nog tientallen katten te verzorgen ook ...
De familie ontvangt weinig of geen steun. Ze worden gestigmatiseerd voor wat ze doen. Ze zijn altijd het zwarte schaap in hun gemeenschap, omdat ze trots zijn op wat ze doen: het verzorgen en redden van dieren.
Zij vernam van de vrouw over haar zoon Fedin. Wat hij inmiddels allemaal al voor dieren heeft gedaan.
Vroeger was hij een bekende activist voor de mensenrechten. Daarna heeft hij zich het lot aangetrokken van een bruine beer Miljen, een ‘huisdier’ van een beruchte gangster. Dat leverde hem natuurlijk vele bedreigingen op. Maar het resultaat is wel dat Miljen nu in een Frans reservaat zijn verdere leven mag slijten.
Ook andere bekende dierenacties staan op zijn naam. Misschien herinner je de Lipizzaner paarden die in de stad Prnjavor onder afschuwelijke omstandigheden werden gehouden. Ook daar heeft Fedin letterlijk zijn leven voor in de waagschaal gesteld.
Ook andere bekende dierenacties staan op zijn naam. Misschien herinner je de Lipizzaner paarden die in de stad Prnjavor onder afschuwelijke omstandigheden werden gehouden. Ook daar heeft Fedin letterlijk zijn leven voor in de waagschaal gesteld.
Sommige mensen in de lokale gemeenschap staan vijandig tegenover de familie en hun dieren. Zoals in zoveel delen van Bosnië - honden worden beschouwd als ongedierte en ze willen niet een onderdak voor honden binnen hun gemeenschap.
Echter, keer op keer geven veterinaire inspecties aan dat Fedin's schuilplaats meer in overeenstemming is met de wetgeving inzake dierenwelzijn dan welk ander asiel dan ook dat door de gemeente zelf wordt onderhouden.
Nu is ons door Sandra Jensen, die diverse dierenprojecten in die regio coördineert, gevraagd voor extra hulp om deze geweldige dierenvrienden in staat te stellen de vele dieren die zij onder hun hoede hebben, beter te kunnen helpen. Vóór de winter graag die al eind oktober, begin november invalt.
Want al is hun onderkomen abominabel, de verblijven van de dieren zijn mogelijk nog erger. Het kiert en lekt, het veld loopt onder bij de minste regenval. De dieren bevriezen letterlijk in de winter en liggen hele dagen in de koude modder.
’s Nachts gaan de temperaturen in november al onder het vriespunt komen. Afgevroren oorpuntjes en teentjes zijn het gevolg… Er zou eigenlijk grind voor op de koude grond moeten komen en hout voor betere hokken en schuren.
De ruim 50 katten, hebben in de loop der tijd het halve huis al vernield… Gelukkig kijkt de familie niet al te nauw. Maar inmiddels is het huis, ook voor de katten, niet meer te verwarmen. Elektriciteit is veel te duur.
Graag zouden ze de katten een (oude) houtkachel gunnen zodat ze tenminste boven de 10 graden zitten in de winter. Met een donatie van 350 euro, incl. houtblokken zitten de katten een winterlang warm.
Sandra heeft ons een lijstje gestuurd met de benodigdheden. En we hebben geconstateerd dat dit ook werkelijk het minimum is aan wensen. Wij zouden de lieve onbaatzuchtige Fedin nog zoveel méér gunnen, na alle goeds wat hij voor ontelbare dieren al heeft gedaan.
Echter, keer op keer geven veterinaire inspecties aan dat Fedin's schuilplaats meer in overeenstemming is met de wetgeving inzake dierenwelzijn dan welk ander asiel dan ook dat door de gemeente zelf wordt onderhouden.
Nu is ons door Sandra Jensen, die diverse dierenprojecten in die regio coördineert, gevraagd voor extra hulp om deze geweldige dierenvrienden in staat te stellen de vele dieren die zij onder hun hoede hebben, beter te kunnen helpen. Vóór de winter graag die al eind oktober, begin november invalt.
Want al is hun onderkomen abominabel, de verblijven van de dieren zijn mogelijk nog erger. Het kiert en lekt, het veld loopt onder bij de minste regenval. De dieren bevriezen letterlijk in de winter en liggen hele dagen in de koude modder.
’s Nachts gaan de temperaturen in november al onder het vriespunt komen. Afgevroren oorpuntjes en teentjes zijn het gevolg… Er zou eigenlijk grind voor op de koude grond moeten komen en hout voor betere hokken en schuren.
De ruim 50 katten, hebben in de loop der tijd het halve huis al vernield… Gelukkig kijkt de familie niet al te nauw. Maar inmiddels is het huis, ook voor de katten, niet meer te verwarmen. Elektriciteit is veel te duur.
Graag zouden ze de katten een (oude) houtkachel gunnen zodat ze tenminste boven de 10 graden zitten in de winter. Met een donatie van 350 euro, incl. houtblokken zitten de katten een winterlang warm.
Sandra heeft ons een lijstje gestuurd met de benodigdheden. En we hebben geconstateerd dat dit ook werkelijk het minimum is aan wensen. Wij zouden de lieve onbaatzuchtige Fedin nog zoveel méér gunnen, na alle goeds wat hij voor ontelbare dieren al heeft gedaan.
Naast het belangrijke hout heeft hij ook cement en grind nodig om de dieren de komende winter een beetje warmte te kunnen geven. Hij vindt het onderkomen van de dieren zelfs nog belangrijker dan hun eigen huis. Typisch Fedin….
Met een donatie voor dit hulpproject help je letterlijk de 150 toch al zwakke en veelal ongezonde dieren in huize Gunic de lange barre winter door….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten