Compassion in World Farming ( CIWF )
Vanaf donderdag 5 december is de spot, verdeeld over een periode van twee weken, in 34 bioscopen in heel Nederland te zien! Tienduizenden mensen zullen op indringende wijze oog in oog staan met het leed dat vissen wordt aangedaan en worden opgeroepen in actie te komen. Bekijk hier de lijst van bioscopen.
Met de kerstdagen wordt er vaak extra veel gegeten en de dieren zijn de dupe. Onze bioscoopspot roept op om geen dierenleed te eten met de kerst, dus ook geen vissen.
Vissen verdienen een goede behandeling
Elke dag sterven miljoenen vissen een gruwelijke dood. Langzaam stikken, levend bevriezen of bij vol bewustzijn opengesneden worden.
Dierenleed in de Europese viskwekerij
Vissen zijn prachtige, intelligente dieren met gevoel en emotie. Het is onacceptabel om hen op zo’n gruwelijke manier te behandelen. Daarom zijn wij de campagne Oog voor vis gestart. Kijk hier voor meer informatie.
Vissen zijn slim en hebben gevoel
Vissen zijn sociale, intelligente dieren en kennen veel emoties. Ze kunnen samenwerken, zijn creatief, hebben uitgebreide sociale banden en communiceren op bijzondere manieren met elkaar. Sommige soorten zorgen uitvoerig voor hun jongen en maken gebruik van gereedschap, net zoals wij. En heel belangrijk, ze voelen pijn, net zoals wij.
Vissen zijn gewervelde dieren. Zij hebben net als wij een zenuwstelsel met een brein, zenuwen en een wervelkolom. Nog vaak wordt er gezegd dat vissen primitief zijn en geen gevoel hebben. Niets is minder waar. De wetenschap is er al lang over uit dat vissen, net zoals wij, pijn kunnen lijden.
Steeds meer wetenschappelijke onderzoeken laten bovendien zien hoe slim vissen zijn. In sommige tests presteren ze zelfs beter dan chimpansees en orang-oetans. De kleine poetslipvis weet dankzij z’n goede geheugen en begrip bepaalde puzzels beter op te lossen dan de mensapen.1
Ook blijken vissen zichzelf te kunnen herkennen in de spiegel – iets wat wijst op zelfbewustzijn en enkel aan hoog intelligente dieren, zoals dolfijnen, olifanten, chimpansees en sommige vogels werd toegeschreven.2
Slacht
Hoewel bekend is dat vissen pijn, stress en angst kunnen ervaren, bestaan er, behalve voor paling, geen regels ter bescherming van het welzijn bij het houden, vangen en doden van vissen.
Andere diersoorten, zoals koeien en kippen, moeten bij wet eerst worden verdoofd, zodat ze geen pijn lijden wanneer ze worden gedood. Vissen worden uitgesloten in de wetgeving: zij hebben geen recht op verdoving voor de slacht.5
In plaats van een directe, pijnloze dood voeren vissen vaak een lange doodstrijd, die soms wel meer dan een uur kan duren. Ze worden verdrukt in netten of stikken langzaam aan boord of in kratten. Vaak worden ze bij vol bewustzijn opengesneden en ‘verwerkt’.
Ook worden vissen vaak in bakken ijswater gegooid. De dieren ervaren extreme pijn, terwijl hun kieuwen verstopt raken met ijs en ze langzaam stikken of dood vriezen.
Jaarlijks worden zo’n 3 biljoen (dat zijn duizend miljard) vissen gedood voor voedsel. Het overgrote deel gebeurt zonder verdoving. Door deze onwaarschijnlijk grote aantallen is de visindustrie de grootste bron van dierenleed aller tijden.
Ook in Nederland worden miljoenen vissen onverdoofd geslacht. Uitzondering is de paling, vanaf 1 juli 2018 moet deze in Nederland verdoofd worden bij de slacht. Bij gekweekte paling vindt er verdoving plaats, maar het is onduidelijk of in de praktijk de wild gevangen palingen in Nederland ook verdoofd worden bij de slacht. Ook een deel van de gekweekte meervallen wordt in Nederland verdoofd bij de slacht. Hetzelfde geldt voor een deel van Britse en Noorse kweekvissen.
Helaas gaat het om een heel klein deel van alle vissen. Voor veel vissoorten bestaan er goede verdovingsmethodes, maar ze worden bijna niet gebruikt. Voor meer informatie over de slacht van vissen, lees ons wetenschappelijk rapport.
Kwekerijen
Ongeveer de helft van de geconsumeerde vissen is afkomstig uit kwekerijen. Daar zijn de leefomstandigheden vaak zeer slecht. Wij deden undercoveronderzoek in verschillende Europese kwekerijen en filmden onder andere zeebaarzen en dorades in Griekenland en forellen in Frankrijk. Vissen van dergelijke kwekerijen liggen ook bij ons in de supermarkt.
De dieren leven in overvolle kooien in zee of in betonnen tanks waar ze hun natuurlijke gedrag amper kunnen uiten. De waterkwaliteit is slecht en er is veel ziekte en sterfte. Dode vissen drijven tussen hun soortgenoten. Zieke dieren worden aan hun lot overgelaten.
Vissenleed
Slacht
Hoewel bekend is dat vissen pijn, stress en angst kunnen ervaren, bestaan er, behalve voor paling, geen regels ter bescherming van het welzijn bij het houden, vangen en doden van vissen.
Andere diersoorten, zoals koeien en kippen, moeten bij wet eerst worden verdoofd, zodat ze geen pijn lijden wanneer ze worden gedood. Vissen worden uitgesloten in de wetgeving: zij hebben geen recht op verdoving voor de slacht.5
In plaats van een directe, pijnloze dood voeren vissen vaak een lange doodstrijd, die soms wel meer dan een uur kan duren. Ze worden verdrukt in netten of stikken langzaam aan boord of in kratten. Vaak worden ze bij vol bewustzijn opengesneden en ‘verwerkt’.
Ook worden vissen vaak in bakken ijswater gegooid. De dieren ervaren extreme pijn, terwijl hun kieuwen verstopt raken met ijs en ze langzaam stikken of dood vriezen.
Jaarlijks worden zo’n 3 biljoen (dat zijn duizend miljard) vissen gedood voor voedsel. Het overgrote deel gebeurt zonder verdoving. Door deze onwaarschijnlijk grote aantallen is de visindustrie de grootste bron van dierenleed aller tijden.
Ook in Nederland worden miljoenen vissen onverdoofd geslacht. Uitzondering is de paling, vanaf 1 juli 2018 moet deze in Nederland verdoofd worden bij de slacht. Bij gekweekte paling vindt er verdoving plaats, maar het is onduidelijk of in de praktijk de wild gevangen palingen in Nederland ook verdoofd worden bij de slacht. Ook een deel van de gekweekte meervallen wordt in Nederland verdoofd bij de slacht. Hetzelfde geldt voor een deel van Britse en Noorse kweekvissen.
Helaas gaat het om een heel klein deel van alle vissen. Voor veel vissoorten bestaan er goede verdovingsmethodes, maar ze worden bijna niet gebruikt. Voor meer informatie over de slacht van vissen, lees ons wetenschappelijk rapport.
Kwekerijen
Ongeveer de helft van de geconsumeerde vissen is afkomstig uit kwekerijen. Daar zijn de leefomstandigheden vaak zeer slecht. Wij deden undercoveronderzoek in verschillende Europese kwekerijen en filmden onder andere zeebaarzen en dorades in Griekenland en forellen in Frankrijk. Vissen van dergelijke kwekerijen liggen ook bij ons in de supermarkt.
De dieren leven in overvolle kooien in zee of in betonnen tanks waar ze hun natuurlijke gedrag amper kunnen uiten. De waterkwaliteit is slecht en er is veel ziekte en sterfte. Dode vissen drijven tussen hun soortgenoten. Zieke dieren worden aan hun lot overgelaten.
Vissen voeren met vissen
Een ander groot probleem bij kwekerijen is het gebruik van wild gevangen vissen als visvoer. Ongeveer een kwart van alle wild gevangen vissen wordt gebruikt als voer in kwekerijen. Zo zijn er voor één gekweekte zalm zo’n 350 vissen gestorven. Viskwekerijen leggen een nog zwaardere druk op onze al overbeviste zeeën en oceanen.
Wil je meer weten over de impact van het gebruik van wild gevangen vissen als visvoer in kwekerijen, lees dan ons rapport ‘Until the Seas Run Dry’ dat we samen met Changing Markets schreven.
Keurmerken
Er zijn verschillende keurmerken voor wilde vis en kweekvis. Deze zeggen meestal iets over de impact op de visstand en het milieu, maar niet over het vissenwelzijn. Er is momenteel geen vis in de supermarkt verkrijgbaar waar het welzijn op acceptabele wijze gewaarborgd is. Daarom raden wij af om vissen en visproducten, zoals visolie, te consumeren.
Wil je toch vis eten, dan kun je letten op de volgende keurmerken.
MSC
Het MSC (Marine Stewardship Council) keurmerk is een internationaal keurmerk voor wilde vis. Bij de visvangst wordt gelet op de visstand, waarbij overbevissing wordt tegengegaan. Ook wordt er getracht de schade aan het zeeleven zo veel mogelijk te beperken. Deze vis heeft dus een normaal leven in zee gehad, maar bij vangst en slacht wordt niet op het welzijn van de dieren gelet.
ASC
Het internationale ASC (Aquaculture Stewardship Council) keurmerk vind je op vissen en visproducten afkomstig uit kwekerijen. In deze kwekerijen wordt de impact op het milieu beperkt, evenals het antibioticagebruik, en de arbeidsomstandigheden voor het personeel zijn beter. Er gelden geen welzijnscriteria, tijdens de kweek, tijdens transport of bij de slacht.
Biologisch
Vis met het EKO- of Europees biologische keurmerk is altijd kweekvis. Het is het enige keurmerk dat wel eisen stelt aan dierenwelzijn. De vissen leven minder dicht op elkaar, er mogen geen hormonen gebruikt worden en de waterkwaliteit is beter.
Wat wil CIWF?
Steeds meer mensen maken zich zorgen over het leed dat vissen wordt aangedaan. De meerderheid van de Nederlanders wil dan ook dat vissen beter beschermd worden. Dat bleek uit een grootschalig opinieonderzoek dat we samen met collega-organisaties in meerdere landen uitvoerden. Ook de Raad voor Dieraangelegenheden concludeerde in een officieel advies dat de overheid meer aandacht moet hebben voor vissenwelzijn.6
CIWF voert internationaal campagne onder de titel ‘Oog voor vis’ (Engels: Rethink Fish) voor beter vissenwelzijn.
Wij willen:
- een verbod op onverdoofde slacht voor alle vissen
- veel betere leefomstandigheden voor vissen in kwekerijen. Onder andere verbetering van de leefomgeving, beschikbare ruimte, waterkwaliteit en gezondheidszorg.
- invoering van specifieke welzijnsregels voor vissen bij vangst, houden en slacht op nationaal en op Europees niveau
- een sterke vermindering van de consumptie, vangst en kweek van vissen. Daarbij moet een einde gemaakt worden aan het gebruik van wild gevangen vissen als voer in kwekerijen. Dit is geen duurzaam systeem en leidt tot massaal dierenleed en overbevissing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten