Prachtig bericht met dank aan: www.moonbears.l
Nieuws 2015 » Waarom sommige beertjes van teddyberen houden
WAAROM SOMMIGE BEERTJES VAN TEDDYBEREN HOUDEN
EN NOG VIER ANDERE BIJDRAGEN AAN EEN LIEFDEVOLLE VERZORGING.
Door het veelvuldige transport van dieren langs de grenzen van Vietnam heeft de staf van Animals Asia's Reddingscentrum in Vietnam www.animalsasia.org zeer veel ervaring opgedaan met de verzorging van jonge gal- en maleise beertjes. Annemarie Weegenaar, directeur van het Vietnamese team Beren- en Dierenartsen, vertelt hoe zij en haar medewerkers proberen om de rol van een moederbeer bij de verzorging van haar jongen over te nemen:
1. In de natuur zouden de beertjes bij de moeder drinken, daarom doen we ons best haar ze goed mogelijk te vervangen
Kleine galberen In de natuur drinken melk bij de moeder, wat wij nabootsen door de dieren uit een fles te laten drinken met Esbilac, een melksamenstelling voor jonge honden. Vanaf de leeftijd van ongeveer 10 weken krijgen de beertjes vast voedsel, zoals bananen, appels en peren, en wordt geleideijk het drinken van Esbilac afgebouwd. Tegen de tijd dat ze 6 maanden oud zijn gaan ze volledig over op stevige kost, dat uit een combinatie van vruchten bestaat met groenten en voer voor jonge honden.
2. Op deze leeftijd zijn de jonge beren al echte speelgenootjes, maar contact met de oudere beren vormt een te groot risico.
We proberen de jonge galbeertjes van gelijke leeftijd samen te brengen. Als ze jong zijn, willen de diertjes dolgraag spelen en vinden ze het heerlijk om met leeftijdgenoten samen te zijn in dezelfde omgeving. Het is ons goed bevallen om de jonge beertjes van 1 tot 3 jaar bij elkaar te huisvesten, maar het succes hangt af van het karakter en het gedrag van elk dier afzonderlijk. Wij vinden het teveel risico om jonge beertjes en beren die veel ouder zijn bij elkaar te laten in afgesloten ruimten, omdat dit bij de kleintjes spanningen en bij de oudere beren agressie zou kunnen veroorzaken.
3. We kunnen een eenzaam beertje troosten door hem af te leiden, maar we moeten wel weten wanneer we een stap terug moeten doen
We hebben het geluk gehad dat de meeste beertjes tegelijk met soortgenoten bij ons zijn aangekomen, want dat betekent dat ze elkaar tot steun kunnen zijn en dat ze een of meer speelkameraadjes hebben met wie ze de dag kunnen doorbrengen. Als echter een jong beertje in zijn eentje bevrijd wordt, moeten onze medewerkers veel meer aandacht aan hem geven en hem zo nodig geruststellen, en hem laten spelen, wat zijn ontwikkeling aanzienlijk ten goede komt. In ons Vietnamese reservaat worden de beertjes grootgebracht met persoonlijke begeleiding door een personeelslid, totdat ze tussen 4 en 6 maanden oud zijn. Als het voor een bepaald beertje nodig is, zal de verzorger hem de fles geven en erop toezien dat hij veilig kan spelen en zijn omgeving verkennen.
Tegen de tijd dat de beren die leeftijd hebben bereikt zijn ze gewoonlijk erg onstuimig geworden en hebben ze er niet meer zo`n dringende behoefte aan om op vaste tijden verzorgd te worden, wat voor onze medewerkers een teken is dat ze een stap terug moeten doen. Nu hebben de beertjes inmiddels geleerd om hun voederplek binnen te lopen, waar ze nog steeds hun melk kunnen drinken, hetzij uit een fles of uit een kom. Als beren in de natuur opgroeien, worden ze minder afhankelijk, en zelfs in gevangenschap zullen ze bij het bereiken van een zekere leeftijd minder belangstelling krijgen voor hun verzorgers en liever omgaan met andere beren van hun eigen leeftijd.
4. Verweesde beertjes hebben iets nodig om te knuffelen
De beertjes die we opvangen willen graag geknuffeld worden door de verzorgers die hun de fles geven, en ze willen af en toe bij hen zitten om spelletjes met hen te doen. Als de beertjes nog heel jong zijn, krijgen ze doeken en een donzig bedje dat hen een behagelijk en warm slaapplaatsje biedt. We zien ze ook vaak druk in de weer met het beddengoed: ze slepen het rond en rollen erop heen en weer. Ze krijgen honden-speeltjes, zoals stukken touw, balletjes en allerlei spulletjes. Ze krijgen ook bananenbladen waarmee ze graag spelen, en voor de hele kleintjes zijn er teddyberen of andere wollige poppetjes om mee te slapen. We weten dat jonge beren wel eens met honden in contact zijn gebracht, maar bij Animals Asia zijn we van mening dat dit een groot gevaar met zich kan meebrengen. We hebben inderdaad een volwassen beer bevrijd, die als jong dier door honden was aangevallen, en hoewel dat al jaren geleden was gebeurd, droeg hij nog de meest afschuwelijke littekens. Ook elders zijn zulke incidenten opgetekend. De aanwezigheid van een verzorger zal dit risico echter uitsluiten.
5. Het leven van deze beren in onze opvang kan wel circa 30 jaar duren, en hopelijk zal de wereld in die tijd in gunstige zin veranderen.
Jammer genoeg zijn er geen gebieden in Vietnam waar de bevrijde beren veilig kunnen worden uitgezet. De illegale handel in wilde dieren blijft te winstgevend en te wijd verbreid. Dat wil zeggen dat we mogen verwachten dat de dieren ongeveer 30 jaar bij ons blijven. Hopelijk zal de wereld in die tijd zo gaan veranderen, dat er meer respect voor dieren gaat ontstaan en meer controle op het naleven van strengere wetgeving om deze dieren beter te beschermen.
Maar zelfs als er veilige streken konden worden afgebakend, dan nog is het erg moeilijk om de beren na hun gevangenschap in de natuur los te laten. Vooral als de jaren waarin zij zich tot volwassenheid ontwikkeld hebben zijn doorgebracht bij mensen. Als de jonge beren vele jaren door mensen zijn verzorgd, zijn ze niet meer geschikt om te worden vrijgelaten. Ze zouden in botsing kunnen komen met mensen in agrarische dorpen, met als gevolg dat ze wellicht gedood zouden worden. Wij hebben, alleen al in Vietnam, 32 beren gered en ze groeien allemaal op tot sterke, gelukkige volwassen beren. Wat de natuur te bieden heeft, kunnen we de dieren nooit geven, maar onze opvang is de op een na beste oplossing voor de beren en in ieder geval een leven in een veilige omgeving. En dat is toch waar het voornamelijk om gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten