Een organ-on-a-chip staat op de zesde plaats in de top 10 van opkomende technologieën in 2016, die is samengesteld door het World Economic Forum (WEF). Deze erkenning betekent een geweldige boost voor een techniek die van groot belang is voor de vervanging van proefdieren. Dankzij de ontwikkeling van de ‘organ-on-a-chip’ is het namelijk mogelijk geworden om het effect van stoffen op organen te onderzoeken zonder daarbij proefdieren te gebruiken.
Wat is een organ-on-a-chip?n
Een organ-on-a-chip is een plastic chipje, dat ongeveer de grootte heeft van een USB-geheugenstick. Op deze chip zitten humane cellen van een bepaald orgaan, bijvoorbeeld de long. Er worden zoveel mogelijk belangrijke omgevingsfactoren van de organen nagebootst: zo wordt bijvoorbeeld een bloedsomloop gesimuleerd en er is een luchtstroom om de ademhaling na te bootsen.In 2010 ontwikkelde Donald Ingber van het Wyss Instituut (VS) als eerste een long-op-een-chip. Dit betekende een wetenschappelijke doorbraak en wereldwijd gingen onderzoekers aan de slag met deze innovatieve technologie. Sindsdien zijn met succes chips ontwikkeld van de longen, de lever, de nieren, het hart, het beenmerg en het oog en aan de ontwikkeling van nog meer modellen wordt hard gewerkt.
De organ-on-a-chip is, onder andere, van groot belang voor bedrijven die nieuwe medicijnen ontwikkelen. Op dit moment duurt het gemiddeld 12 tot 15 jaar voordat een potentieel nieuw medicijn beschikbaar is op de markt. Dit proces duurt zo lang omdat er veel dierproeven moeten worden uitgevoerd. Deze dure en tijdrovende dierproeven kunnen vervangen worden door organs-on-chips: de resultaten zijn nauwkeuriger en efficiënter doordat het model gebaseerd is op menselijke cellen. Een ander groot voordeel van een organ-on-a-chip is dat het model patiënt-specifiek is. In de chip kunnen stamcellen van een patiënt geplaatst worden, waardoor gericht gezocht kan worden naar de behandeling waar deze patiënt het meest baat bij heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten