Deze biologen redden kuikentjes van de gaskamer
Hanen hebben voor de bio-industrie geen waarde: alleen kippen eten we op, alleen kippen leggen eieren. Dus worden elk jaar in Nederland 45 miljoen kuikentjes op hun eerste levensdag vergast. Wat als je al aan een ei kan zien of je een haantje te pakken hebt? Gek genoeg was Wouter Bruins, net student-af, de eerste die er echt werk van maakt. In gesprek met de 'probleemoplossende wetenschapper' die eigenhandig de industrie van een van zijn grootste morele problemen afhelpt.
interview –
Wat dreef je ertoe om iets te gaan doen met het probleem van de eendagshaantjes?
‘‘Tijdens mijn studie biologie in Leiden hield ik me al bezig met de praktische toepassingen van de wetenschap, science-based business. Als student ben ik letterlijk mensen gaan bellen of ik ze kon helpen, op zoek naar een probleem. Ik sprak een kippenboer die zei: ‘Voor elke hen die je ziet, wordt er een haan gedood.’ Nu ben ik zelf opgegroeid met het idee dat dieren in de veeteelt het niet zo heel erg best hebben. Ik vind het verschil te groot waarop mensen naar hun huisdier kijken in vergelijking met een landbouwdier. Ik begrijp dat we kippen niet kunnen houden als onze katten, maar er is wat dierenwelzijn een hoop winst te halen door aan de slag te gaan met nieuwe technieken uit de biologie. Ik schatte vrij snel in dat geslachtsbepaling in eieren technisch haalbare oplossing kon zijn.’’
‘‘Tijdens mijn studie biologie in Leiden hield ik me al bezig met de praktische toepassingen van de wetenschap, science-based business. Als student ben ik letterlijk mensen gaan bellen of ik ze kon helpen, op zoek naar een probleem. Ik sprak een kippenboer die zei: ‘Voor elke hen die je ziet, wordt er een haan gedood.’ Nu ben ik zelf opgegroeid met het idee dat dieren in de veeteelt het niet zo heel erg best hebben. Ik vind het verschil te groot waarop mensen naar hun huisdier kijken in vergelijking met een landbouwdier. Ik begrijp dat we kippen niet kunnen houden als onze katten, maar er is wat dierenwelzijn een hoop winst te halen door aan de slag te gaan met nieuwe technieken uit de biologie. Ik schatte vrij snel in dat geslachtsbepaling in eieren technisch haalbare oplossing kon zijn.’’
Het gros van de mensen zien boeren als de bad guys, maar zij willen ook een oplossing voor hun dode kuikens
Uit het ei en rechtstreeks naar gaskamer. Arme diertjes !!
De pluimveehouderij kampt vast met meer problemen dan alleen de haantjes.
‘‘Niet alleen ik, de hele sector wil van het probleem af. Broederijen gooien veel geld weg met het laten uitkomen van al die haantjes die later vergast moeten worden. Het gros van de mensen zien boeren als de bad guys, maar zij willen er ook een oplossing voor. Ik zeg niet dat álle boeren heiliger dan de paus zijn, maar ik weet wel dat ze niet over de middelen beschikken om het op te lossen. Als je 60-70 uur per week aan iets gaat werken, dan wil ik wel dat het iets goeds is.’’
‘‘Niet alleen ik, de hele sector wil van het probleem af. Broederijen gooien veel geld weg met het laten uitkomen van al die haantjes die later vergast moeten worden. Het gros van de mensen zien boeren als de bad guys, maar zij willen er ook een oplossing voor. Ik zeg niet dat álle boeren heiliger dan de paus zijn, maar ik weet wel dat ze niet over de middelen beschikken om het op te lossen. Als je 60-70 uur per week aan iets gaat werken, dan wil ik wel dat het iets goeds is.’’
Zo’n groot probleem! Is er niemand eerder op het idee gekomen om een technologie voor geslachtsbepaling in eieren te ontwikkelen?
‘‘In de jaren 80 was er een bedrijf redelijk ver gekomen, maar ze gebruikten -natuurlijk- verouderde technieken en hun insteek was anders: zij wilden de hoeveelheid arbeidsuren van de kuikensexers drukken. Het had niets met dierenwelzijn te maken. Als blijkt dat er al eerder onderzoek naar een probleem is gedaan, maar dat er nog geen oplossing is, dan is het óf technisch onmogelijk óf het is tot nu toe gewoon slecht aangepakt. Achteraf bleken heel veel dingen gewoon niet geprobeerd.’’
‘‘In de jaren 80 was er een bedrijf redelijk ver gekomen, maar ze gebruikten -natuurlijk- verouderde technieken en hun insteek was anders: zij wilden de hoeveelheid arbeidsuren van de kuikensexers drukken. Het had niets met dierenwelzijn te maken. Als blijkt dat er al eerder onderzoek naar een probleem is gedaan, maar dat er nog geen oplossing is, dan is het óf technisch onmogelijk óf het is tot nu toe gewoon slecht aangepakt. Achteraf bleken heel veel dingen gewoon niet geprobeerd.’’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten