Erika Flores verteld:
Een paar weken geleden reed ik met een vriend over de snelweg toen er plotseling een witte, middelgrote hond opdook in het midden van de weg. Het verkeer kwam tot stilstand, doordat auto's probeerden haar te ontwijken.
Mijn vriend en ik parkeerden de auto, zodat ik haar beter kon bekijken, maar ze zette het op een lopen en ik zag dat ze sporen achterliet.
Deze kleine druppels bloed waren een duidelijk teken dat ze loops zou kunnen zijn, dus ik heb haar een paar straten lang gevolgd en ben aan mensen gaan vragen of iemand misschien iets over haar wist. Ik werd verwezen naar een gebouw waar kamers werden verhuurd en waar zo'n tien gezinnen woonden.
Hier had ik een gesprek met een man die de hond kende. Hij vertelde dat haar naam ‘Cirquera’ was (wat Spaans is voor circusmeisje) en dat ze twee nesten puppy's had gehad.
Van haar eerste nest, 12 puppy's in totaal, was de helft gestorven en was de rest op één na meegenomen door voorbijgangers. De pup die was overgebleven was bij haar moeder gebleven, en mensen uit de omgeving noemden haar ‘Canela’. Van haar tweede nest, eveneens 12 puppy's, overleefden er maar drie.
Bij nader onderzoek bleek dat Cirquera helemaal niet loops was. Ik gokte dat de bloeding die we hadden gezien werd veroorzaakt door een overdraagbare venerische tumor, ook wel TVT genoemd.
We hebben Cirquera en haar puppy's te eten gegeven, en we zijn achter de naam gekomen van de vrouw die haar voor een groot deel verzorgde. Een paar dagen later zijn we teruggegaan om de kleine familie naar Coco's kliniek te brengen voor ontworming en sterilisatie. Ze waren erg lastig te vangen; ze verstopten zich onder een stapel hout en waren erg bang voor vreemden, maar met een beetje voedsel is het uiteindelijk toch gelukt. Helaas is het niet gelukt om de bruine hond Canela te vangen, de oudere pup uit Cirquera's eerste nest. Maar we hebben de moeder en de drie puppy's wel goede diergeneeskundige zorg kunnen geven. Alle vier honden zijn gevaccineerd, ontwormd en gesteriliseerd. We hebben moeder behandeld voor TVT, en omdat ze weer zou worden teruggebracht naar haar vindplaats, hebben we haar uitgerust met een halsband en een label.
Toen we haar moeder terugbrachten, was Canela enorm blij om haar weer te zien! Ze waren heel enthousiast dat ze weer bij elkaar waren, en ze begroetten elkaar met uitbundig gekwispel, veel gesnuffel en speelse sprongen in de lucht.
De puppy's konden niet opnieuw de straat op, maar we hoopten dat ze in aanmerking zouden komen voor adoptie. Het bleek dat we ze precies op het goede moment hadden gevonden om ze te kunnen socialiseren, dus we hebben ervoor gezorgd dat ze veel speeltijd en aandacht kregen. De puppy's zijn in no-time opgebloeid tot lieve en beminnelijke honden, en we zijn op dit moment op zoek naar een goed thuis waar ze aan een nieuw leven kunnen beginnen.
We hebben ze Odessa, Olivia en Oliver genoemd. Een van de puppy's, Odessa, is geboren zonder staart, hoewel haar broer en zus wél een lange, kwispelende staart hebben. Tot nu toe heeft alleen zij een thuis gevonden, maar we zijn ervan overtuigd dat de andere twee dat ook heel snel zullen doen, en dat ze bij hun nieuwe baasjes ook enthousiast met hun staarten mogen gaan kwispelen.
--EF
Fantastisch wat deze vrouw en haar vriend allemaal hebben gedaan om deze dieren te redden en de 3 puppen te herplaatsen, maar triest dat zo'n eigenaresse haar honden zo mag verwaarlozen en dat deze arme dieren zo bang zijn dat in dit geval Canela zelfs niet gevangen kon worden. Als de verzorgster niet haar eigenaresse is (?) is het evengoed jammer dat de moeder de straat weer op moet en Canela is natuurlijk de volgende hond met grote nesten.
BeantwoordenVerwijderenAls de staat niet meehelpt om op een juiste manier het probleem (door mensen veroorzaakt) van zwerhonden op te lossen, dwz dus door ze te steriliseren, castreren liefst te socialiseren en te herplaatsen, dan blijft dit probleem bestaan.
We hebben bv miljoenen gegeven aan Roemenië om het probleem humaan en sociaal en diervriendelijk op te lossen maar een paar mensen hebben zoals gewoonlijk weer hun zakken gevuld en de dieren worden daar op een gruwelijke manier aan hun einde gebracht. En zo is het in veel landen. Vreselijk maar waar!
Het kan van mij niet vroeg genoeg stoppen, mensen moeten veel meer hun vernatwoordelijkhied nemen, het zijn geen levenloze, gevoelloze wegwerpartikelen.
Maar ja in een wereld waar mensen hun baby's gewoon dumpen zelfs in vuilcontainers tja...Het is allemaal zo bizar, wat is er gebeurd met de empathie vd mens? Gewoon verdwenen bij veel teveel mensen? Zijn we massaal ziek?
Afin, mensen zoals deze vrouw en haar vriend zijn er gelukkig ook nog.
Ook jij Erna doet alles in je vermogen om het dierenleed stukje bij beetje de wereld uit te krijgen en mensen beweust te maken.