Beste supporter, Op dit moment zijn er plannen voor een nieuwe megastal voor 18.000 varkens in Sint-Oedenrode. Een megalomaan project dat al tot felle protesten heeft geleid van omwonenden, de provincie en kleinere boerenfamiliebedrijven in de buurt. De nieuwe stal zal leiden tot stank en vervuiling. En bovenal zijn de dieren het allerminst gebaat bij deze megastal. Kom daarom nu in actie!
Megastallen betekenen megavervuiling en megadierenleed. De schadelijke gevolgen van een megastal gaan veel verder dan de dorpsgrenzen. Veruit de meeste Nederlanders willen dan ook geen megastallen. De provincie Noord-Brabant heeft zelfs in 2010 besloten in principe geen nieuwe megastallen meer toe te staan. Toch liggen deze plannen - die van vóór 2010 dateren – nu op tafel. De provincie tekende al protest aan, maar verloor de rechtszaak. De bal ligt nu bij de gemeente Sint-Oedenrode die binnenkort over de zaak zal vergaderen. Het is dus nú het moment om de gemeente te laten weten dat deze megastal niet alleen de dorpsbewoners, maar heel Nederland aangaat. Dit is niet de veehouderij zoals wij die willen in Nederland. E-mail daarom nu de gemeente!
PS Onze ervaring is dat de impact van dit soort e-mailacties heel groot kan zijn, omdat dorpsgemeentes plots beseffen dat heel Nederland meekijkt bij hun beslissingen. Stuur daarom nu een e-mail!
We hebben net vernomen dat één van de wrede gebeurtenissen in Spanje waartegen we campagne hebben gevoerd waarschijnlijk wordt verboden.
De Toro de la Vega is een schandelijk festival waar een stier los wordt gelaten op het platteland, achtervolgd door ruiters met lansen voorzien van metalen punten. De achtervolging gaat door totdat de stier uitgeput is, waarna hij wordt geslacht met een mes of zwaard.
Eerste stappen tegen wrede gebeurtenis
De openbare oppositie tegen dit festival is enorm. Een MORI poll in Spanje in opdracht van World Animal Protection wees uit dat het Toro de la Vega festival door slechts 5% van de volwassenen tussen 16 en 65 jaar wordt gesteund, terwijl 75% van de volwassenen in die leeftijdsgroep tegen is. Politici hoorden deze uitslag en de stemmen van duizenden World Animal Protection supporters die de wreedheid in de Toro de la Vega veroordeelden. Ze zetten nu de eerste stappen om de slacht van de stier te stoppen.
De regionale regering van Castilië en León zal het doden van dieren in het kader van openbaar entertainment niet langer toestaan, en heeft gezegd dat deze beslissing is ingegeven door zorgen omtrent dierenwelzijn. In dit vroege stadium zijn nog niet alle details duidelijk, maar het belangrijkste is dat verandering in de lucht hangt. We houden jullie op de hoogte over hoe de dingen zich ontwikkelen, omdat we er zeker van kunnen zijn dat de aanhangers van Toro de la Vega zullen vechten om dit wrede evenement door te laten gaan.
Festival past niet in modern Spanje
“Het Toro de la Vega festival heeft absoluut geen plaats in een modern, toekomstgericht land als Spanje. Het is de hoogste tijd dat er eind wordt gemaakt aan deze wreedheid. Politici hebben eindelijk erkend dat de steun voor gebeurtenissen als deze volledig in strijd is met de publieke opinie en dat ze, door er tegen op te treden, hun band met de kiezers kunnen herstellen. Onze opiniepeiling, waaruit blijkt hoe sterk het gevoel onder de Spanjaarden is tegen deze wreedheid in naam van traditie, heeft invloed gehad in de totstandkoming van dit besluit. Diezelfde kracht zal uiteindelijk leiden tot een einde aan het stierenvechten en andere wreedheden bij Spaanse feesten. Iedereen die een rol heeft gespeeld bij het beëindigen van dit schandelijke evenement mag zich trots voelen", aldus Europees directeur Ruud Tombrock van World Animal Protection.
Het is een heel bijzondere dag in Primadomus, de Spaanse vestiging van Stichting AAP. Donderdag werd daar de opvang voor grote katachtigen officieel geopend - een langgekoesterde droom van AAP in het bijzijn van niemand minder dan Hare Majesteit Koningin Sofía van Spanje. Sofía is een groot dierenliefhebber en zet zich al jarenlang in voor dierenrechten. Tijdens haar bezoek liet de vorstin duidelijk haar waardering voor het werk van AAP blijken en gaf zij aan graag
beschermvrouwe van de big cat opvang te willen worden. "Een kroon op het werk van AAP," vindt AAP-directeur David van Gennep. "Dat koningin Sofía op zo’n manier haar naam aan AAP verbindt, helpt ons om bewustzijn in Spanje en andere landen te creëren."
Stichting AAP heeft nu plek voor zo'n vijftig leeuwen, tijgers en andere grote katachtigen in nood. Uw hulp blijft echter hard nodig! Draag daarom bij aan de verzorging van onze eerste bewoner, leeuw Reza. Ga naar https://www.aap.nl/nl/help-mee/een-da.... Of lees meer over de opening: https://www.aap.nl/bigcats
AAP zet zich in voor een betere toekomst voor exotische zoogdieren, zoals apen, wasberen en leeuwen. Helaas bevinden veel dieren zich nog in benarde situaties. Ze worden illegaal verhandeld, als huisdier gehouden of misbruikt in toerisme en entertainment. AAP pakt het probleem bij de wortels aan. We geven voorlichting en pleiten voor betere wetgeving voor dieren in heel Europa.
Onthuld: Ganzen nog steeds levend geplukt ondanks 'normen voor verantwoord dons'
In 2012 gaf PETA beelden vrij van werknemers die veren uit levende ganzen trokken, een proces dat bekend staat als 'levend plukken'. In de daaropvolgende jaren werden bedrijven geconfronteerd met een verlies van vertrouwen bij de consument, dus introduceerden ze internationale normen waarvan ze beweerden dat het 'verantwoord' en 'niet van levend geplukte dieren' dons zou garanderen. PETA US en PETA Azië bezochten onlangs fokkerijen die zijn verbonden met gecertificeerde en 'verantwoorde' ondernemingen en ontdekten schokkende wreedheden die twijfel oproepen over de normen, en verontrustende aanwijzingen die het consumentenvertrouwen in het woord 'verantwoord' zullen schaden
Levend geplukt
Wist u dat 80 procent van 's werelds dons en veren dat wordt gebruikt voor items zoals jassen, slaapzakken en beddengoed, afkomstig is uit China? Onze zusterorganisaties PETA US en PETA Azië besloten fokkerijen in heel China te bezoeken en met eigen ogen te zien hoe die veren op verschillende manieren worden verkregen. Onderzoekers zagen dat werknemers bij ganzen veren uittrokken – en bloederige, open wonden veroorzaakten – terwijl de vogels volledig bij bewustzijn waren. Velen worstelden en schreeuwden het uit van angst en pijn als de veren uit hun huid werden uitgetrokken, terwijl anderen simpelweg verstijfden, verlamd van angst.
Om te voorkomen dat ganzen zouden vluchten, stapten werknemers op hun tere vleugels en nek en bonden hun poten stevig aan elkaar vast. Ze hielden hen zelfs in een wurggreep tijdens het veren plukken, en zwaaiden hen met hun vleugels in het rond. Nadat ze kaal waren geplukt, schreeuwden de ganzen het uit wanneer ze terug naar hun groep renden.
Veel ganzen ondergaan deze marteling meerdere malen voordat ze worden geslacht.
En er was meer: boerderijen lieten zieke en gewonde kuikens, ganzen en eenden een langzame dood sterven. Dode vogels werden rottend aangetroffen in kratten en vijvers, of waren buiten gegooid als vuilnis.
Vier makaken gaan jaren aan slopende experimenten tegemoet als onderdeel van het ruimteverkenningsprogramma van Rusland.
Dieren zijn geen astronauten. En toch neemt de Russische Academie van Wetenschappen een enorme stap terug in wetenschap en ethiek, door primaten op te nemen in haar onderzoek naar de effecten van de ruimtevaart als onderdeel van een geplande missie naar Mars.
Primaten zijn gevoelige en intelligente dieren, en zij zullen waarschijnlijk extreme angst ervaren tijdens de jarenlange verwarrende en stressvolle proeven, terwijl ze worden opgesloten in onnatuurlijke en beperkende laboratoria-omgevingen waar ze niet in staat zullen zijn om hun natuurlijke gedrag te vertonen.
Er is geen reden om de donkere dagen van de eerste ruimteverkenningen te herhalen, waarin honden en primaten mishandeld werden en veelal op vreselijke wijze stierven, als onderdeel van experimentele missies. Een tragisch voorbeeld is Laika, de husky die in 1957 met de Spoetnik 2 de ruimte werd ingestuurd en binnen enkele uren na lancering stierf aan oververhitting en paniek.
Andere toonaangevende ruimtevaartagentschappen zijn gestopt met het uitbuiten van primaten en maken liever gebruik van hightech technologieën zonder dieren. Na druk van PETA US, heeft bijvoorbeeld NASA wrede stralingsexperimenten op apen in 2010 beëindigd, en het Europees Ruimteagentschap heeft in een openbare verklaring aangegeven dat het "geen enkele interesse heeft in onderzoek met apen en geen enkele noodzaak of gebruik ziet voor dergelijke resultaten".
Teken alstublieft onze petitie, waarin de Russische Academie van Wetenschappen dringend wordt verzocht om haar experimenten op apen te beëindigen en de vier makaken in plaats daarvan naar een opvangcentrum te brengen.
Het leven in Fort McMurray in Canada stond op z’n kop toen er een heleboel bosbranden uitbraken. Mensen moesten geëvacueerd worden en de kans dat ze hun huisdieren ooit nog levend zouden terugzien was nihil. Reddingsorganisaties vonden dit te erg voor woorden en besloten om actie te ondernemen. De dieren werden opgevangen, maar het vuur breidde nog steeds uit. Niemand was dus buiten levensgevaar.
Op dat moment besloot Canadian Airlines te hulp te schieten door alle regels te breken en voor één keer dieren en hun baasjes te vervoeren per vliegtuig. De foto’s laten zien dat de eerbiedige daad van de vliegtuigmaatschappij echt uitgevoerd is.
700 kilometer netten om vogels te vangen en op te eten in Egypte
Tientallen miljoenen vogels worden jaarlijks in het Middellandse Zeegebied illegaal gedood. Dat blijkt uit onderzoek van BirdLife International http://www.birdlife.org Nog niet eerder werd de omvang van illegale jacht in dit gebied zo gedetailleerd in kaart gebracht. De uitkomsten zijn schokkend.
Top 10 van landen BirdLife stelde aan de hand van de tellingen een top 10 van landen waar de meeste vogels jaarlijks illegaal worden doodgeschoten of met lijmstokken, touwen en netten gevangen:
Egypte - 5.7 miljoen vogels
Italië - 5.6 miljoen vogels
Syrië - 3.9 miljoen vogels
Libanon - 2.6 miljoen vogels
Cyprus - 2,3 miljoen vogels
Griekenland - 0.7 miljoen vogels
Frankrijk - 0.5 miljoen vogels
Kroatië - 0.5 miljoen vogels
Libië - 0.5 miljoen vogels
Albanië - 0.3 miljoen vogels
Malta hoogste aantal per m2 Malta staat niet in de top 10 (jaarlijks goed voor 108.000 illegaal gedode vogels) met absolute aantallen, maar als je kijkt naar de aantallen gedode vogels per m2 staat Malta ruimschoots boven aan. Door de strategische ligging van het eiland, is het voor veel vogels tijdens de trek de beste plek om even op adem te komen.
Arm diertje !Kansloos
Politieke agenda
Illegale jacht vindt op meer plekken in de wereld op grote schaal plaats. Het onderwerp komt, mede door lobbywerk van BirdLife, meer op de politieke agenda te staan. Zo nam de Verenigde Naties recent hun allereerste resolutie over 'wildlife crime' aan en riep ze alle landen op een einde te maken aan deze misstanden.
Het volledige onderzoek naar jacht rond het Middellandse Zee gebied wordt later dit jaar gepresenteerd. De samenvatting is te lezen op de site van BirdLife :
Exhausted migratory birds are trapped in glue, in agony from thirst and exhaustion. Squeezed to death, tangled in fine nets, millions are massacred this way every year before they can reach their breeding grounds. In an Egyptian market, ducks and orioles with broken wings are carried on a merchant’s back alive before being killed by knife. Countless raptors and other migratory birds like Turtle Doves await their fate in cages. Many of you will have seen our graphic video of illegal bird killing practices in the Mediterranean (it reached over 3 million people in three days).
The video was released last week for World Migratory Bird Day (10th May) to raise awareness of the illegal killing, taking and trade of migratory birds and to rally support for action – this year’s theme.
Bird migration is one of nature’s wonders. Tragically, every year millions of birds are slaughtered during their journeys: unlawfully shot, trapped or glued and destined to an agonising death.
We can stop this massacre but we need your help. Please donate now to fund our work.
Join the flock and add your voice to our campaign. We will keep you informed on the fight against illegal killing. No spamming, just flocking
In 2015 we published the first scientific study to quantify the true extent of the killing throughout the Mediterranean region. The horrific headline of The Killing report was that more than 25 million birds are illegally slaughtered there each year.
With the help of thousands of loyal supporters, we have already secured some of the vital funds necessary to tackle illegal killing in key hotspots that the report identified. Work is already underway in the Famagusta area in Cyprus, the Menbej-Tishreen Dam area in Syria and the El Manzala area in Egypt. Staggeringly, in each of these places, more than half a million birds are being illegally slaughtered every year.
Our birds deserve safer flyways. To tackle these threats, conservation efforts need to be scaled up at the worst locations we have identified, coupled with effective and well-coordinated local, regional and national advocacy.
We know the extent of the problem. We are taking action already. But we need to increase the pressure now. Please join us. We are the power of many and together we can stop illegal bird killing - for good.
Explore our story map to find out the motivations, methods and countries where illegal killing occurs.
Circussen die wilde dieren inzetten voor entertainment kunnen op geen enkele manier voorzien in de basisbehoeften van deze dieren. Ze krijgen onvoldoende beweging en vertonen stereotiep gedrag. Wel worden de dieren constant blootgesteld aan stress, door het vele reizen en de trainingsmethoden. De olifanten schudden continue met hun hoofd.
Veel Europese landen, zoals Nederland hebben gelukkig al een verbod op het houden van wilde dieren in circussen. Roep Roemenië nu op om dit ook te doen. Teken de petitie en steun ons voorstel tegen de huidige Roemeense wet, die het gebruik van wilde dieren in circussen toestaat.
Help deze olifant, help de wilde dieren in circussen. Samen kunnen we het lot van veel dieren veranderen!
Het lot miljoenen kippen die niet meer geschikt worden bevonden voor de eierproductie is weinig benijdenswaardig. We vroegen er onlangs indringend aandacht voor. De Dierenbescherming is blij dat de sector nu oor lijkt te hebben naar - in ieder geval - het verbeteren van het vangen van de kippen. We wachten echter niet lijdzaam af; zaterdag 21 mei geeft dierenwelzijnsorganisatie Eyes on Animals www.eyesonanimals.com alvast een cursus kippenvangen gesponsord door de Dierenbescherming. Een achttal voormannen van vangploegen van een groot Nederlands Pluimveeservice Bedrijf doet mee.
In de cursus besteedt Eyes on Animals aandacht aan het verbeteren van de huidige vangmethoden waarbij vangers twee kippen per hand bij de poten grijpen en op de kop naar de krat brengen om ze daar in te proppen. Nog los van de enorme stress die dit voor de dieren oplevert, veroorzaken de vangers niet zelden ernstige verwondingen bij de kippen, tot botbreuken aan toe. In de cursus wordt getoond hoe kippen op een veel diervriendelijker manier kunnen worden gevangen door er niet meer dan twee per keer onder het lichaam rechtop op te pakken en voorzichtig in de transportkrat te stoppen.
Enthousiasme over vangmethode kippen
Deze zogenaamde Zweedse methode van kippen vangen heeft Eyes on Animals onlangs bij een biologisch legkippenbedrijf in Groningen in de praktijk toegepast. Het kost weliswaar drie maal zoveel tijd als de huidige manier van kippen vangen, maar daar staat tegenover dat de hennen zonder breuken en andere verwondingen in de kratten terechtkomen. De pluimveehouder was zeer te spreken en vond de meerkosten afgezet tegen zijn eieropbrengsten geen probleem. In onderstaand filmpje kan je met eigen ogen de verschillen zien tussen het vangen van kippen op de gebruikelijke wijze en volgens de veel diervriendelijker Zweedse methode.
Meer lezen? Onze programmamanager Bert van den Berg schreef een blog over het trieste lot van uitgelegde hennen en het belang van de cursus diervriendelijker kippen vangen.
Van Dam (links) ontvangt de handtekeningen van Laugs
Gisteren overhandigden wij in Brussel de petitie met 601.345 handtekeningen tegen het gebruik van konijnenkooien in de Europese vee-industrie aan Martijn van Dam. Hij is momenteel naast staatssecretaris van Landbouw ook voorzitter van de Europese Landbouwraad. Voor de productie van konijnenvlees worden in Europa ruim 300 miljoen konijnen gehouden in krappe, kale kooien. Dit gaat gepaard met veel dierenleed. Europese wetgeving voor konijnenwelzijn ontbreekt tot nog toe.
Geert Laugs, directeur Compassion in World Farming Nederland: "Het overweldigende aantal handtekeningen geeft aan dat mensen het schandalig vinden dat wij in Europa op zo'n manier met konijnen omgaan. Dieren in kooien is gewoonweg niet meer van deze tijd." Na ontvangst maakte Van Dam als voorzitter kort daarna melding van de petitie tijdens de vergadering van EU landbouwministers diezelfde ochtend.
Een leger van 50 ‘konijnen’ in actie in Brussel ter gelegenheid van de overhandiging.
Welzijn in de konijnenindustrie
Het konijn is na de kip het meest voor vlees gefokte dier in Europa. De huisvesting van de ruim 300 miljoen konijnen is zeer dieronvriendelijk. De dieren staan hun hele leven op draadgaas, wat vaak tot verwondingen aan de poten leidt, en de kooien zijn meestal te laag om rechtop in te staan. (1) Specifieke Europese regelgeving omtrent het welzijn van konijnen bestaat niet. Mede naar aanleiding van ons campagne- en lobbywerk is recentelijk besloten dat Europarlementariër Stefan Eck de opdracht krijgt hiervoor een initiatiefrapport te schrijven: de eerste stap naar Europese wetgeving voor konijnenwelzijn.
In Nederland worden jaarlijks 1,5 miljoen konijnen voor vlees gefokt, veelal in verrijkte kooien (deze zijn o.a. iets hoger en hebben een klein plastic rooster op de bodem). Alternatief op het gebruik van kooien is het zogenaamde parksysteem, waarbij konijnen in groepen leven. Dit komt ook in Nederland voor. In België werd dit systeem per 1 januari 2016 verplicht, en vele Belgische supermarktketens verkopen al geen konijnen uit kooisystemen meer.
Animal Rights eist de vrijlating van de laatste twee proefapen die opgesloten zitten in het proefdiercentrum van de Radboud Universiteit in Nijmegen. Het proefdiercentrum kwam eerder in opspraak vanwege het bewust dorstig houden van de proefapen: zij krijgen nog geen glas water per dag.
"Voor de proefapen dreigt nu een nieuw gevaar. De Radboud Universiteit wil de apen afmaken. Wij zijn een petitie gestart omdat we vinden dat de dieren een waardig “pensioen” verdienen.
Robert Molenaar, directeur van Animal Rights
40 jaar proefapen in Nijmegen
Uit ons onderzoek blijkt dat er in Nijmegen al sinds 1976 apen worden gebruikt om wetenschappelijke experimenten mee te doen. We hebben een tijdlijn opgesteld van de dierproeven en onze strijd voor hun vrijheid. In al die jaren zijn de testmethoden nauwelijks veranderd. Ook vandaag de dag worden de resusapen opgesloten en dorstig gehouden. Gedurende de experimentele periodes waarin de hersenmetingen plaatsvinden, wordt de watervoorziening van de apen beperkt. Zij krijgen in 24 uur slechts 20 ml water per kilo lichaamsgewicht.1 De proefapen wegen gemiddeld negen kilo, wat neerkomt op 180 ml water per 24 uur. Dat is amper een gemiddeld glas water (een standaard flesje mineraalwater bevat 250 ml). Ook in het weekend, als de onderzoekers vrij hebben en de experimenten niet plaatsvinden, wordt de waterrestrictie nog streng aangehouden. Dan krijgen de apen 400 ml water i.p.v. de 180 ml die ze op doordeweekse dagen krijgen.
Het zou niet voor het eerst zijn dat voormalige proefapen met pensioen mogen. In 2011 werden 73 vrouwelijke Java-apen uit het proefdiercentrum van MSD in Oss uitgeplaatst naar Stichting Aap.2 Molenaar: 'We hebben vaker met succes campagne gevoerd voor de vrijheid van proefapen. De Radboud Universiteit geeft als reden op dat ze de apen willen doden om de hersenen te onderzoeken. Maar de universiteit heeft in 40 jaar tijd honderden apen gedood. Hoeveel apenhersenen hebben de onderzoekers wel niet nodig? Nu is het de beurt aan de Radboud Universiteit om een gebaar te maken.
Koeien die niet meer productief zijn, hebben recht op een onbezorgde oude dag
Dat is het idee achter Stichting de Leemweg. Onze stichting adopteert en verzorgt koeien uit heel Nederland die zijn ontsnapt uit het slachthuis, zijn verwaarloosd of om wat voor reden dan ook, nergens anders terecht kunnen. De dieren die bij ons onderdak krijgen, hebben veelal de dood letterlijk in de ogen gekeken. Op de Leemweg wordt geen koe of os ooit geslacht. Bij ons mogen ze in alle rust en vrede herkauwen, totdat ze van de ouderdom sterven.
Natuurlijk is ons werk een druppel op de gloeiende plaat.
Maar ons motto is en blijft dat koeien meer dan ‘melkproducenten’ zijn. Runderen zijn intelligente, sociale dieren, die ook een goed leven verdienen. De gemiddelde melkkoe geeft gedurende haar leven vele duizenden liters melk voor de zuivelindustrie. Dat verdient volgens ons een stukje respect.
Stichting de Leemweg is in 1996 opgericht door de vrienden Bert Hollander en Rien van den Bergh. Bert verzorgde op dat moment twee koeien die waren overgebleven na het sluiten van het melkveebedrijf van zijn ouders. Deze koeien, genaamd Linda en Rieki, waren de eerste twee koeien van de stichting.
Op dit moment telt de Leemweg 48 bewoners, van jong tot heel oud. De meeste melkkoeien worden na 3 tot 6 jaar geslacht en stiertjes leven meestal niet langer dan 1 jaar. De Leemweg is de enige plek in Nederland, waar koeien van 20 jaar of ouder te zien zijn en waar u ook ossen kunt bewonderen. Wij laten onze oudjes graag genieten van een welverdiend pensioen!
Meer weten? Neem gerust contact met ons op.
11 mei 2016: de kudde van Bert gaat weer naar buiten
Na een veel te lange, natte winterperiode is het gras op het weiland voldoende hersteld en mag de kudde van Bert eindelijk weer het weiland op. Skippy en Joke blijven voorlopig nog even op het landje achter Bert’s huis staan, om daar het weiland af te grazen en een aantal van de oudere koeien blijven ook buiten op het veldje naast de stal, omdat hun poten niet meer geschikt zijn voor de drassige weilandgrond. In de stal is het een geloei van jewelste: de dames en een paar heren hebben donders goed door dat er vandaag iets bijzonders staat te gebeuren. Om half twee is de vrachtwagen er en worden de koeien door Bert en een paar vrijwilligers in groepjes van 4 in de richting van de loopbrug geleid. Bij de ene koe gaat dit wat gemakkelijker dan bij de andere. Sommige bewoners hebben nare herinnereingen aan vrachtwagens en zijn daarom niet dolenthousiast om in de laadbak te stappen. Maar uiteindelijk is iedereen aan boord en wordt de kudde in drie rijtoeren naar het grote weiland gereden, waar ze tot laat in de herfst zal blijven. Het uitstappen gaat heel wat sneller dan het instappen: de dieren rennen om het hardst in de richting van de groene weide. Na anderhalf uur is het klusje geklaard. De laatste groep koeien raast het land op en de dieren kunnen weer volop van hun vrijheid genieten. Laat de zomer maar komen!
Een nieuwe bewoonster op de Leemweg
Sinds kort heeft de Leemweg er een nieuwe bewoonster bij: kalf Sientje. Sientje werd begin november 2015 geboren op een boerderij in de buurt van Assen (Drenthe). Sientje heeft een slechte start in het leven gehad: ze is te vroeg geboren en heeft daarna allerlei aandoeningen overwonnen, waar ze helaas een longbeschadiging aan heeft overgehouden. Maar ze is ook een vechter, want ze is er nog steeds en het gaat nu de goede kant op met haar. Voorlopig moet ze, nogal tegen haar zin, in de beschutte paardenbox naast de stal blijven, omdat ze nog te mager is om buiten te staan. Zodra Sientje wat meer vet op haar botten heeft, mag ze zich bij de oudere koeien op het landje naast het huis van Bert voegen. Nog even geduld Sientje…
Deeladoptie voor Deci
Goed nieuws voor Deci, want ze is vanaf april 2016 gedeeltelijk geadopteerd door Wil uit Heiloo. Deze Holstein Frisian koe werd 2011 in beslag genomen bij een boerenbedrijf dat zijn dieren zwaar verwaarloosde. Deci was er behoorlijk slecht aan toe, toen ze op 10 september 2012 naar de Leemweg werd gebracht. Ze was op dat moment zelfs te mager om naar de slacht te gaan. Zo heeft haar slechte toestand het leven van Deci uiteindelijk gered. Deci is ondertussen helemaal hersteld en het gaat nu prima met haar. Namens de Leemweg, bedankt Wil!
Niet vertaald sorry!! Stuur me even een mail als u dit niet kunt volgen. eevanderploeg@gmail.com
See brown bear Caesar shake off a sad past of unimaginable cruelty
Filmed this week at our China sanctuary - this super slowmo footage of brown bear Caesar captures her shaking herself dry after a leisurely dip... but her previous life was far from idyllic.
Caesar arrived in 2004 after years spent trapped by a “full metal jacket” - the worst imaginable bile farm torture.
The jacket secured a metal box and crude latex catheter that pushed right into her gall bladder, through a wound that was never allowed to heal. Meanwhile her tiny cage meant she had no room to move.
Following her rescue, she has now spent a dozen happy years with Animals Asia in Chengdu, enjoying swims in the sunshine as well as indulging her natural digging instincts - particularly when the weather cools in the autumn.
This incredible footage of her shaking herself dry shows off her magnificent coat and her full near-300 kilo size. Caesar is a mammoth bear.
Animals Asia China Bear and Vet Team Director Nic Field said:
“Seeing a bear shake themselves like this is always a moment full of awe - they’re such incredibly beautiful, powerful animals and none more so than Caesar. The vast majority of bears farmed for their bile are Asiatic black bears - better known as moon bears - but it’s likely there are many more bears like Caesar out there still trapped in tiny cages.
“To see her out in the sunshine - a dozen years on from her rescue - it’s hard to imagine her existence back then. That huge presence trapped in such a tiny, confining space. We’re honoured to be able to provide her a better life, and watching her enjoy her surroundings every day is an absolute pleasure.”
Thanks to behavioural management volunteer Martin Ellebaek for the footage.
There are still over 10,000 bears trapped in tiny cages on bile farms in China. Bear bile is used for traditional medicine.
In Canada is de wrede zeehondenjacht weer van start gegaan. Canada geeft toestemming voor het doodknuppelen van 400.000 zeehonden, maar de laatste jaren is de afzetmarkt voor zeehondenproducten vrijwel verdwenen en worden er gemiddeld 50.000 zeehonden gedood. Vorig jaar ging de laatste export van zeehondenbont richting China. Bont voor Dieren protesteerde vandaag voor de ambassade van China om hen te overtuigen ook ‘nee’ te zeggen tegen zeehondenbont.
Directeur van Bont voor Dieren Nicole van Gemert: “Een importverbod op zeehondenproducten in China zou het laatste zetje kunnen betekenen om een einde te maken aan de Canadese zeehondenjacht. Ze kunnen de huiden nu al bijna nergens meer kwijt. De Canadese regering heeft vervolgens besloten flink te investeren in een afzetmarkt in China. Wij willen de Chinezen duidelijk maken dat ze zich laten misbruiken door zeehondenvellen te importeren die de rest van de wereld niet meer wil vanwege de onnoemelijke wreedheid van de jacht.”
Voor de Chinese ambassade in Den Haag heeft Bont voor Dieren met een bloedend model in zeehondenbontjas een duidelijk statement gemaakt tegen de brute zeehondenjacht en de import van zeehondenbont door China. Samen met voorbijgangers hebben zij de brievenbus gevuld met brieven waarin zij vragen om een importverbod in China.
De commerciële jacht vindt ieder jaar plaats in het noorden van Canada. Ondanks de subsidies die Canada ieder jaar uitdeelt aan de jagers, wordt het vangstquotum niet gehaald. Een belangrijke oorzaak is het gebrek aan afzetmarkten. In 2014 kwam de Wereldhandelsorganisatie met een historische uitspraak dat landen het recht hebben om producten te weigeren als het publiek bepaalde producten niet meer accepteert (bijvoorbeeld in verband met het dierenleed achter de productie). Vijfendertig landen hebben inmiddels een importverbod op zeehondenproducten ingesteld, waaronder de Europese Unie, VS en Rusland. In 2015 ging vrijwel alle resterende export naar China.
Vorig jaar nog besloot de opkoper van zeehondenhuiden Carino Ltd, zelfs geen subsidies aan te nemen van de Canadese overheid, omdat er onvoldoende vraag was naar de producten.
In de Duitse staat Mecklenburg-Vorpommeren laten ze zien dat je bij gevaarlijke situaties met wilde dieren niet hoeft te kiezen voor het afschieten van de dieren, maar ook kunt kiezen voor diervriendelijke alternatieven. Dit is iets dat de Dierenbescherming al jaren in Nederland bepleit, maar daar krijgen we helaas lang niet altijd steun voor.
Hekken tegen reeën in plaats van afschieten
Zo’n 15 kilometer snelweg van de A20 in Duitsland gaat woensdagochtend 11 mei voor zeker acht uren dicht tussen de plaatsen Dummersdorf en Sanitz. Al maanden wandelen daar reeën de snelweg op vanwege het malse gras in de bermen. Dit leidt natuurlijk tot gevaarlijke situaties voor dier en mens. Eerder werd bedacht de reeën af te schieten, maar daar stak het Duitse ministerie van Milieu gelukkig een stokje voor. Nu gaan zo'n veertig jagers en medewerkers van een aannemer aan het werk om de dieren weg te drijven. Daarna wordt de weg met hekken afgeschermd zodat de situatie zich niet meer kan herhalen.
Duitse snelweg afgesloten i.v.m. reeënEerdere plan afschieten vervangen door plaatsen hekken. (foto: Shutterstock)
Stappenplan om aanrijdingen met reeën te verminderen
Ook in Nederland gaat goed met de reeën. Keerzijde hiervan is dat het aantal aanrijdingen met reeën is toegenomen tot zo’n 10.000 per jaar. Dat is te veel, vindt een coalitie van Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer, de 12 Landschappen, Dierenbescherming en de Zoogdiervereniging. Er is daarom een stappenplan voor beheerders ontwikkeld om de beste maatregel voor een specifieke situatie te kiezen en zo het aantal aanrijdingen te verminderen. Hierin zijn 14 bestaande en innovatieve maatregelen onderzocht op onder andere effectiviteit. Denk daarbij aan een wildwaarschuwingssysteem, een virtueel hekwerk en het verlagen van de snelheid.
Luiaards (Folivora of Phyllophaga) vormen een onderorde van middelgrote Zuid-Amerikaansezoogdieren waarvan tegenwoordig nog twee families bestaan: tweevingerige luiaards (Megalonychidae) en drievingerige luiaards (Bradypodidae). De onderorde maakt deel uit van de orde van luiaards en miereneters. Luiaards zijn herbivoren en eten weinig anders dan bladeren.
Luiaards hebben een boomklimmende levensstijl. Bladeren, hun belangrijkste voedselbron, leveren weinig energie en worden niet gemakkelijk verteerd: luiaards hebben daarom een zeer grote, gespecialiseerde maag met meerdere delen waarin symbiotischebacteriën de stugge bladeren afbreken. Luiaards kunnen ook insecten, kleine hagedissen en kadavers eten. In vochtige omstandigheden bevat hun vacht bacteriën die voor camouflage kunnen zorgen. De vacht is meestal (diep) bruin, maar sommige in het wild levende luiaards hebben een groenige tint dankzij de aanwezigheid van de bacteriën. De pels van zo'n luiaard is een ecosysteem op zich. Algen en bacteriën hebben zich tussen de haren genesteld en geven zijn vacht die typische groenige tint. De schutkleur beschermt het langzame dier tegen arenden en andere roofdieren.
De luiaard verdedigt zich met zijn klauwen wanneer hij in gevaar is. Dat is zijn enige defensiemechanisme. De luiaard is voornamelijk kwetsbaar op de grond. Wanneer ze in een boom hangen vallen ze bijna niet op omdat ze zo traag bewegen.
Een luiaard loopt op de grond niet sneller dan 2,5 meter per minuut. Over een afstand van een kilometer zou hij ruim 6,5 uur doen.
Luiaards in het wild slapen iets minder dan 10 uur per dag.
Every day, millions of animals are left to fend for themselves in the wild, without their mothers. But it’s not because their mothers aren’t amazing; instead, it’s because of the human encroachment that pervades these beings’ lives and leaves them orphaned. Human encroachment comes in all forms – from deforestation to the illegal pet trade to interference with tourists – and young sloths are particularly susceptible to a difficult life without their mothers.
“I co-founded The Sloth Institute because I wanted to spend all of my energy and time getting my hand-raised babies back into the jungle,” she said.
Sloths, like us, are completely dependent on their mothers for survival for up to three years. Sloth babies hang on to their mothers for the first six months of their life, clinging to them day and night.
They learn everything they need to survive from their mother – which leaves to eat – and which not to, where the edible trees are located, and where to find shelter.
But if they lose their mother to the daily threats that endanger sloths’ existence, they, too, are left to die.
Babies are often tied up next to the carcasses of their dead family members whose bodies will be sold as “bushmeat.” Many are not even weaned and are too young to survive without their mothers.
But with Trull’s sanctuary, we hope that these orphaned sloths can re-enter their homes, stronger, more knowledgeable, and able to live out their lives in the wild.
“People can help by being responsible tourists,” Trull’s said. “When visiting a country with sloths, never pay to take a picture with one, hold one or pet one.” Following Trull’s advice means respecting nature and all of its inhabitants.
C’mon – just one look into this sloth’s lil’ face will convince you that we’ve got to do everything we can to fight for them!
Dat is het idee achter Stichting de Leemweg. Onze stichting adopteert en verzorgt koeien uit heel Nederland die zijn ontsnapt uit het slachthuis, zijn verwaarloosd of om wat voor reden dan ook, nergens anders terecht kunnen. De dieren die bij ons onderdak krijgen, hebben veelal de dood letterlijk in de ogen gekeken. Op de Leemweg wordt geen koe of os ooit geslacht. Bij ons mogen ze in alle rust en vrede herkauwen, totdat ze van de ouderdom sterven.
