"He who feeds a hungry animal feeds his own soul" In Bosnië zorgt Bojan Vesilica voor 700 honden in zijn asiel 'Bark Ark' en door zijn strijd is het dodingsstation voor honden dicht

www.dierennood.nl

Onze trouwe volgers zullen hem misschien nog wel kennen: Bojan Veselica met zijn grote hondenasiel vlakbij het stadje Prnjavor in het noorden van Bosnië. Dit is op zich al één van de moeilijkste landen voor zwerfdieren.

Acht jaar geleden begon Bojan met het voeren van de honden in het oude 'gemeenteasiel' (eigenlijk een dodingsstation) en sindsdien is zijn leven nooit meer hetzelfde geweest. Het immense leed dat hij daar aantrof was te afschuwelijk voor woorden.

Hondenvangers kregen een beloning van de gemeente voor iedere hond die gevangen werd. De doodsbange dieren werden tijdens het vangen ernstig mishandeld en daarna naar het 'asiel' gebracht. Om vervolgens aan hun lot overgelaten te worden, totdat ze uiteindelijk bezweken aan honger, dorst en pijn.

Gelukkig bestaat dit oude dodingsstation nu niet meer. Toen de beheerder daar wegging werd Bojan voor het blok gezet: of je neemt het over, of we doden alle honden... Hij werd verplicht om alle honden uit de regio aan te nemen, het gebied werd zelfs nog uitgebreid, maar hij kreeg geen cent extra van de gemeente om de honden te verzorgen. Bojan moest alles zelf maar zien te betalen van zijn schamele salaris. Na een moeizame strijd is het Bojan uiteindelijk gelukt om er zijn eigen asiel van te maken, 'The Bark Ark' genaamd, waar de dieren veilig zijn. En soms jarenlang wachten en hopen op een nieuw thuis.

Tot nu toe heeft Bojan al heel veel dieren van een wisse dood gered. Maar hij wordt iedere dag opnieuw geconfronteerd met honden in nood. Een hond die aangereden is en gewond langs de kant van de weg ligt. Of een hond die ziek en verzwakt rondzwerft, op zoek naar iets te eten.

Een hond die zijn hele leven aan een ketting gelegen heeft en oud of ziek geworden is en dan maar door de eigenaar op straat wordt gezet. Ongewenste puppy’s die gedumpt worden op een vuilnisbelt. En de gemeente wil dat zwerfhonden van de straat gehaald worden, of anders….

Hartje winter en toch worden er nog puppy's gedumpt voor het hek van het asiel...

Natuurlijk laat Bojan geen enkele hond die hulp nodig heeft in de steek. Deze man wijdt letterlijk zijn leven aan het redden van de honden in zijn regio.

Maar zijn asiel is overvol. Er zijn inmiddels ruim 700 honden. En ze hebben allemaal één ding gemeen: ze moeten eten om te overleven!

Neem even de tijd en stel je voor dat 700 paar ogen elke dag naar je kijken en je vragen of er morgen weer eten zal zijn of dat ze de hele dag honger zullen moeten lijden.

Denk je eens in dat je verantwoordelijk bent voor 700 levende zielen die afhankelijk zijn van jou en jou alleen...

Er is geen 'uitknop' waar Bojan op kan drukken, er is geen "pauze nemen van Facebook" omdat de foto's te verontrustend zijn. De zorg voor zijn honden is voor Bojan de dagelijkse realiteit, de dieren zijn afhankelijk van hem.

Toen Bojan 8 jaar geleden met zijn asiel begon verkeerde hij in de positie dat hij voer voor de honden kon bestellen en achteraf kon betalen. Bojan had toen nog niet zoveel honden en dat lukte best. Maar de situatie is nu drastisch veranderd.

De kosten voor verzorging, de dierenarts en voer blijven oplopen. En mede door de coronabeperkingen worden er vrijwel geen honden meer geadopteerd. Inmiddels heeft hij een enorme schuld bij alle voerleveranciers in de regio, en ze weigeren om nog voer voor Bojan's honden te leveren als er niet direct betaald kan worden.

Het asiel loopt bijna een half jaar achter met het betalen van de voerschuld. Bojans privé-fondsen zijn overbelast, maar hij moet toch elke dag zijn 700 honden te eten geven.

Hij moet constant bedelen bij de lokale leveranciers om hem meer krediet te geven. Dit is een enorme last op de schouders van één man. Hij heeft echt DRINGEND steun en financiële hulp nodig om voor zijn honden te kunnen blijven zorgen.

"Iedere dag is er 450 kilo voer nodig om ervoor te zorgen dat alle hondenbuikjes redelijk gevuld zijn" legt Bojan uit. "Het is nu hartje winter met 20 graden vorst en sneeuw. De honden hebben eigenlijk extra energie nodig tegen de kou, ze moeten eten om warm te blijven. Maar ik kan ze niet meer elke dag te eten geven, er is bijna niets meer... ” Hij is de wanhoop nabij en weet niet meer hoe het verder moet.

Het kan toch niet zo zijn, dat Bojan al zijn honden gered heeft om ze nu alsnog te moeten laten verhongeren? Zal dat echt het geval zijn als er binnenkort helemaal niets meer te eten is? Niet alleen Bojan, maar ook wij maken ons daar grote zorgen om...

Vandaar onze noodkreet: HELP hem alstublieft om de honden te helpen. Hij is echt afhankelijk van dierenvrienden zoals jullie en wij. Elke donatie helpt. Geen enkel bedrag is te klein!

 

https://dierennood.nl/hulpproject-140/

Maak ajb een donatie over naar:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 140'

en wij zorgen dat je geld echt alleen voor dit goede doel besteed zal worden. Bij ons is er namelijk geen aftrek voor salarissen, huisvesting, leaseauto's of overbodige franje.

Of doneer via onderstaande knoppen: