Translate

woensdag 5 april 2017

Baby olifantje blies zijn laatste adem uit op de schoot van zijn verzorgster en dat was het begin van een olifanten sanctuary




http://www.blesele.org/

In Thailand lijden er elke dag honderden olifanten, zowel fysiek als geestelijk, in de naam van toerisme. Door samen met jullie druk uit te oefenen op de reisindustrie en goede locaties zoals Boon's Lott's Elephant Sanctuary te financieren willen we toerisme olifantvriendelijk maken. (BLES)  www.worldanimalprotection.nl  Bron


Het liefst zien wij dat olifanten uit olifantenkampen uitgezet worden in de natuur. Maar olifanten die altijd in gevangenschap hebben geleefd, kunnen helaas niet voor zichzelf zorgen. Deze olifanten in het wild uitzetten, is dus niet mogelijk. Daarom pleiten wij ervoor dat deze dieren terechtkomen op locaties waar hun een leven wordt gegeven dat zo dicht mogelijk bij complete vrijheid ligt. Door druk uit te oefenen op de reisindustrie en goede locaties zoals Boon Lott’s Elephant Sanctuary te financieren, hopen we samen met jullie dieronvriendelijke olifantenkampen om te kunnen zetten in locaties waar olifanten gewoon weer olifant kunnen zijn.

Boon Lott’s Elephant Sanctuary

Boon Lott’s Elephant Sanctuary (BLES) is een plek waar olifanten, die jarenlang hebben gewerkt in het toerisme of de houtindustrie, kunnen genieten van hun welverdiende vrijheid. Katherine Connor richtte BLES in 2005 op. Altijd al gefascineerd door olifanten, vertrok Katherine op 21-jarige leeftijd naar Azië om olifanten in het echt te zien. Daar aangekomen stond ze versteld van wat ze aantrof:
“Ik zag olifanten die werden bereden, olifanten die kunstjes uitvoerden, gewonde olifanten, gestreste olifanten en extreem magere olifanten. Vervolgens zag ik mensen foto’s maken, lachen, wijzen, het duidelijk naar hun zin hebben en elke keer weer keek ik naar de olifanten en naar de mensen en dacht ik bij mezelf: waarom ben ik de enige die dit ziet? Kunnen deze mensen dan niet zien hoe ongelukkig deze dieren zijn en hoeveel pijn zij hebben? Deze olifanten lijden enorm en waarom? Voor toeristisch vermaak.”


Katherine Connor, oprichtster BLES


Olifantje Boon Lott  ( zie foto )

Uiteindelijk begon Katherine als vrijwilliger in een olifantenziekenhuis in Noord-Thailand. Daar maakte zij kennis met Boon Lott ('overlever' in het Thais), een drie maanden oud olifantje. Boon Lott was te vroeg geboren en erg zwak. Katherine was meteen onder de indruk van de vechtlustigheid van dit kleine dier en bouwde een speciale band met hem op. Maar de eigenaar van Boon Lott besloot het olifantje weg te halen bij zijn moeder en te verkopen. Katherine wist dat dit catastrofaal zou zijn voor het leven van Boon Lott. Om aan te kunnen sterken zou hij namelijk tot een leeftijd van drie jaar bij zijn moeder moeten blijven. Ze bedacht zich geen moment en startte een inzamelactie. Na een aantal zenuwslopende weken mocht zij haar geliefde olifantje overkopen en kon hij bij zijn moeder blijven tot hij was aangesterkt. Boon Lott knapte langzaam op, maar een aantal weken later brak hij bij een val zijn achterpoten. Katherine was ontroostbaar toen verschillende dierenartsen haar vertelden dat de val het einde betekende van zijn leven. Maar ze gaf niet op en maandenlang verzorgde ze hem met alle liefde die ze had:
“Ik zorgde voor hem, verpleegde hem, hield van hem, ontwierp de eerste olifantenrolstoel voor hem en liet een speciaal zwembad voor hem maken, zodat zijn benen konden aansterken. Ik deed aromatherapie, accupunctuur, las Harry Potter aan hem voor, zong voor hem, verzorgde zijn wonden en liet een speciaal harnas voor hem bouwen. Ik deed alles voor hem wat een moeder voor haar baby zou doen.”
De start van BLES

Hij herstelde op miraculeuze wijze en begon langzaam weer te lopen. Helaas brak hij niet veel later zijn dijbeen, een tegenslag die hij nooit te boven zou komen. Op 26 juni 2004 lag Boon Lott met zijn hoofd op Katherine haar schoot, zoals hij dat maandenlang had gedaan en blies hij zijn laatste adem uit. Het kleine olifantje overleed in de armen van de vrouw die twee jaar lang al haar liefde aan hem had gegeven:
“Terwijl hij met zijn hoofd op mijn schoot lag en zijn laatste adem uitblies, maakte ik hem een belofte. Ik beloofde hem dat ik zou zorgen dat de hele wereld wist wie hij was, dat ze zijn naam zouden kennen, dat iedereen wist hoeveel hij had gegeven in zijn veel te korte leven en dat hij niet één van de vele dode baby olifanten in Thailand zou zijn. Ik beloofde hem dat ik er alles aan zou doen om zijn familie te helpen, de olifanten.”
En dat deed ze. Ze ging terug naar Engeland om geld te verdienen en 18 maanden later keerde ze terug naar Thailand met een duidelijke missie: het opzetten van een plek waar olifanten veilig zijn en niet meer hoeven te lijden. En zo werd Boon Lott’s Elephant Sanctuary geboren, drie vierkante kilometer aan bebost gebied, waar geredde olifanten vrij kunnen rondlopen. De 15 Thaise olifanten die er nu rondlopen zijn gered van een leven van geestelijke en fysieke mishandeling en kunnen eindelijk weer olifant zijn.
Hoop voor de toekomst
Katherine hoopt dat met BLES een nieuwe start is gemaakt voor een betere toekomst voor de Thaise olifanten. Zo stelt ze:
“Mijn hoop is om meer en meer kampen te zien ontstaan die ethisch verantwoord zijn en het welzijn van de olifanten voorop stellen. Gelukkig zie je langzaam verandering. 10 jaar geleden waren er enkel kampen die olifantenritjes aanboden, maar inmiddels komen er steeds meer verantwoorde opvanglocaties. Mijn hoop voor de toekomst is dan ook dat de kampen deze positieve verandering blijven maken en dat de Thaise bevolking trots blijft zijn op hun olifanten. Want ik geloof met heel mijn hart dat Thaise mensen echt van hun olifanten houden. De enige reden waarom deze dieronvriendelijke kampen bestaan, is vanwege het toerisme.”
>> Lees meer over het leed van de olifant door toerisme

Geen opmerkingen:

Een reactie posten