Het jaarlijkse Cheltenham Festival gaat vandaag van start. Het is waar dat sommige mensen houden van de kameraadschap en sfeer van paardenraces en genieten van de kans om zich te verkleden. Ze betekenen geen schade aan wie of wat dan ook. Maar alle kostuums in de wereld kunnen niet verhullen dat Cheltenham naar mijn mening zowel dieren als mensen uitbuit.
Racemensen vertellen ons graag dat ze paarden beter behandelen dan mensen. Nou, laat ze in dat geval niet in de buurt van je geliefden komen. In de afgelopen 16 jaar zijn 2.578 paarden gestorven op Britse banen.
Deze cijfers komen bovenop de paarden die naar slachthuizen werden gestuurd toen ze te oud werden om te racen. Uit een Panorama-onderzoek in 2021 bleek dat sinds begin 4 000.2019 voormalige renpaarden naar slachthuizen in Groot-Brittannië en Ierland waren gestuurd.
Soms worden gepensioneerde renpaarden eerst naar laboratoria gereden, zodat wetenschappers wrede experimenten op hen kunnen uitvoeren voordat ze worden gedood. Onthoud dit, de volgende keer dat een racefan je vertelt dat ze van paarden houden.
Cheltenham is bijzonder dodelijk: sinds 73 zijn er 2000 paarden gedood op het festival. Alleen al in 2006 stierven er 11 paarden. Een rapport van Animal Aid waarin werd onderzocht waarom zoveel paarden sterven in Cheltenham benadrukte "drukke races, extreme raceafstanden, beginnende paarden die worden gebruikt in veeleisende evenementen, stijve (no-give) hekken en uitdagend raceterrein".
Laten we de sprookjes laten vallen: renpaarden worden niet verzorgd. Ze worden bruut uitgebuit, terwijl mensen – gekleed in opzichtige outfits – toekijken en dronken juichen. Het gebruik van dieren in rondreizende circussen is in Engeland verboden, maar dezelfde uitbuiting gaat elke dag door op renbanen.
En uitbuiting beperkt zich niet alleen tot dieren, maar ook tot mensen. Neem gokken: vorig jaar schatte Paddy Power dat er maar liefst 1 miljard pond zou worden gegokt op festivalraces. "Er is geen andere bijeenkomst zoals deze", beaamde een opgetogen woordvoerder van Coral. Laten we daar eens naar kijken. Verslavingsexperts zeiden in het weekend dat ze zich schrap zetten voor een golf van mensen die ondersteuning zoeken voor probleemgokken na Cheltenham. Moeten we niet meer verantwoordelijkheid nemen?
Dan is er Cheltenham Ladies' day, waarvan je zou kunnen zeggen dat het een voorbeeld is van classisme. De druk is groot voor iedereen om zich te kleden in dure (en opmerkelijke) outfits. Vaak merken we dat we door galerijen scrollen om de meest belachelijke te spotten. Is dat wreed of stijlvol? Om nog maar te zwijgen van het feit dat het vaak lijkt alsof de kostuums alleen maar de indruk bestendigen dat paardenrennen een elitaire sport is.
Dit is allemaal voordat we bij het geweld komen. In 2018 verloor een raceganger bijna zijn zicht in één oog nadat hij werd geslagen in wat volgens hem een homofobe aanval was. In hetzelfde jaar werd een senior festivalmanager in het ziekenhuis opgenomen.
Ten slotte, en nieuw voor 2023, wordt de gemeenteraad gedwongen om "splash-back paint" te gebruiken, waardoor vloeistof terugkeert in de richting van de bron, om te proberen feestvierders te ontmoedigen om overal in de stad publiekelijk te urineren.
Nogmaals, ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit symbolisch is voor de donkere kant van Cheltenham Festival, weg van alle glitter en glamour en lucht van viering - een waarin de paarden, en veel van degenen die weglopen met lege zakken, lijden. Daar kan geen enkele hoeveelheid splash-back verf bij helpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten