"Dieren zijn net zo bang als mensen. Dus je kunt aan dieren zien dat ze beginnen te huilen en zich beginnen te verstoppen", vertelt Annelies Keuleers van Sulala Animal Rescue, het enige dierenasiel in Gaza, aan The Animal Reader. "Ze voelen precies dezelfde angst als mensen."
https://www.facebook.com/reel/189965400736770
Gaza is de thuisbasis van miljoenen zwerfdieren. Annelies is gevestigd in België en doet alle communicatie voor Sulala Animal Rescue, opgericht door Saeed Al Err. We spraken met Annelies over Saeed's liefde voor dieren en hoe hij en zijn team de afgelopen twee maanden in Gaza hebben geprobeerd te overleven.
Wat heeft Saeed bereikt met Sulala Animal Rescue?
Saeed richtte de enige dierenbeschermingsorganisatie in Gaza op. Hij richtte het begin jaren 2000 op met een paar vrienden, omdat je meerdere mensen nodig hebt om een goed doel te registreren. Hij liep door de straten om zwerfdieren te verzorgen en te voeren.
In 2019 kon hij een opvangcentrum voor de honden oprichten. Hij kreeg een stuk land van een van de gemeenten in Gaza, en van donaties van mensen buiten Gaza en uit eigen zak, richtte hij een heel groot asiel op, ter grootte van een voetbalveld, waar hij ongeveer 400 honden hield.
Hij nam ook gewoon alle katten in zijn eigen huis. Na een tijdje kreeg hij zoveel katten dat het onhoudbaar was. Dus begon hij twee huizen te huren om te gebruiken als kattenopvang.
Sulala (Animal Rescue) deed ook bewustwordingssessies. Dus bezochten vrijwilligers scholen om met kinderen te praten over het belang van een correcte behandeling van dieren. Hoe dit in de islamitische religie is, dat het belangrijk is om dieren correct te behandelen als ze een dier op straat zien. Ze moeten hun voedsel geven en ze moeten ze water geven.
Hij had ook echt grote dromen om veel meer te doen. Hij wilde nog vijf schuilplaatsen bouwen. Saeed wilde echt dat er geen zwerfdieren meer zouden zijn in heel Gaza. Hij had dus echt grote dromen.
Wat is er gebeurd met de honden en katten in de asielen?
In het begin zaten de honden in het asiel en ze waren in die tijd nog steeds in een veilig gebied omdat de meeste bombardementen in de steden plaatsvonden. Een kattenopvang (een huis dat Saeed had gehuurd om als kattenopvang te gebruiken) bevond zich ten zuiden van de evacuatielijn. Saeed slaagde erin om alle katten in veiligheid te brengen in dat asiel in het zuiden (hij verbleef daar met de dieren en zijn familie).
Een van onze medewerkers woonde dicht bij het (honden)asiel en hij zou de honden een paar weken lang elke dag controleren in de oorlog en in de grondinvasie.
Maar toen werd hij ook gedwongen zijn huis te verlaten en zijn kinderen en vrouw naar een opvangcentrum in het zuiden (van Gaza) te brengen. Uiteindelijk is hij naar het asiel gegaan, dus hij is veilig, maar hij moest de honden achterlaten. Hij liet 30 zakken met voedsel van 20 kilo achter in de buurt van het asiel en opende de watervaten. Hij maakte kleine openingen in de zakken zodat de honden niet alles tegelijk zouden opeten.
Maar weet je, dat was weken geleden, en sindsdien hebben we het asiel niet meer kunnen bereiken. Ze hebben ook het asiel geopend, zodat de honden niet in de val lopen zodat ze niet verhongeren.
Sindsdien hebben een paar honden op eigen kracht hun weg naar Saeed gevonden. Maar voor de meeste honden weten we niet echt hoe het met ze gaat en Saeed maakt zich grote zorgen over hen. Hij zou dus heel graag naar het noorden willen kunnen gaan, en daarvoor heeft hij een staakt-het-vuren of een soort vergunning van het leger nodig om daar te kunnen komen.
Hij nam de gehandicapte honden wel mee omdat hij wist dat ze niet op straat zouden kunnen overleven. Ze maakten een klein tijdelijk onderkomen op een open stuk land dicht bij het kattenasiel. Er zijn daar nu ongeveer 20 gehandicapte honden.
Mensen werden gedwongen hun dieren achter te laten?
Ja, nou, het is het enige wat iemand kan doen, vooral omdat veel mensen hun honden naar asielen hebben gebracht. Je kunt ze (honden) niet echt in een asiel opnemen. Ze zijn te groot. Andere mensen stellen het niet altijd op prijs als je je hond meeneemt naar het asiel. Dus (ze bevrijden) het is de beste kans die je ze kunt geven. Saeed heeft al dieren gevonden die van zijn vrienden zijn en heeft ze opgevangen en verzorgt ze.
Soms is het ook als je vijf minuten hebt om je huis te evacueren voordat het wordt gebombardeerd, je niet zoveel andere keuze hebt dan je dier te bevrijden. Ik denk niet dat het een gemakkelijke keuze is voor iedereen die een huisdier heeft. Maar het is echt het enige wat je in die omstandigheden kunt doen.
Ik kreeg veel berichten in het Arabisch van mensen die vroegen of we hun hond hebben gezien of dat we hun huisdieren kunnen gaan helpen omdat ze nog steeds vastzitten in het noorden van Gaza. Helaas is het best moeilijk, Saeed en zijn team kunnen zich niet verplaatsen.
Weten dieren wanneer er bommen vallen?
Ja, Saeed praat hier veel over, zoals, blijkbaar, wanneer een gevechtsvliegtuig overvliegt, vlak ervoor, maken ze een bepaald geluid. Vlak voordat de bom valt, verandert het geluid van het vliegtuig. En op dat moment voelt iedereen dat deze bommen op hun hoofd gaan vallen. Iedereen is doodsbang.
En dieren zijn net zo doodsbang als mensen. Dus je kunt bij dieren zien dat ze beginnen te huilen, ze beginnen zich te verstoppen. Ze zijn ook gewend aan het geluid van deze gevechtsvliegtuigen en het geluid van vallende bommen, en ze voelen precies dezelfde angst als mensen.
We hebben veel vrijwilligers die katten voeren in de buurt van hun huizen omdat er geen mensen meer zijn. Dus die katten, je kunt je alleen maar voorstellen hoe verloren ze zich voelen, en deze honden, het is echt ondenkbaar, zoals de effecten van oorlog op deze onschuldige dieren.
En nu komt er geen voedsel meer Gaza binnen?
Het eerste wat Saeed me vertelde toen het nieuws bekend werd dat er oorlog was in de ochtend van de zevende oktober. Het eerste wat hij me vertelde was dat ze extra voedsel voor de dieren nodig hadden, dus kochten we een enorme hoeveelheid voer.
En ja, het raakt nu op omdat er niets nieuws binnenkomt. Saeed deelt voedsel uit aan mensen met katten en honden omdat het niet meer verkrijgbaar is in dierenwinkels. Maar sinds een week vertelt Saeed mensen dat hij ze geen eten meer kan geven omdat het voer voor zijn eigen dieren opraakt.
Hoeveel dieren zijn er tot nu toe gestorven?
Het is echt onmogelijk om te weten hoeveel dieren er zijn gestorven. We weten niet eens hoeveel mensen er onder het puin liggen. Er zijn waarschijnlijk ook zoveel dieren dat ze onder het puin liggen.
Je ziet video's die op sociale media worden gedeeld van dode dieren. Ze breken absoluut je hart, en ik weet nooit of ik het naar Saeed moet sturen, omdat ik weet dat het hem echt pijn zal doen, en hij zal meestal niet kunnen helpen omdat hij zich niet kan bewegen.
Ik stel me voor dat er duizenden dieren zijn gestorven. Zeker duizenden, want ook veel dieren zijn verhongerd omdat ze van hun baasjes zijn gescheiden, en dieren zijn omgekomen bij de bombardementen.
We zien veel mensen die voor dieren zorgen. Veel mensen dragen hun honden en katten kilometers lang terwijl ze proberen zich in veiligheid te brengen.
Veel mensen denken, ondanks het feit dat er een oorlog gaande is, nog steeds na over hoe ze dieren kunnen helpen. Kinderen zijn naar Saeed gekomen om voedsel op te halen om zwerfdieren te voeren. Er zijn dus zoveel mensen in Gaza die echt goed voor dieren zorgen.
Waar komt Saeeds liefde voor dieren vandaan?
Hij voelt zich verantwoordelijk voor deze dieren. Hij zou niet kunnen zeggen: "Oké, nu ga ik alleen nog maar aan mezelf denken." Voor hem is het heel natuurlijk. Het maakt deel uit van wie hij is.
Jaren geleden, terwijl ik niet eens weet wanneer, misschien in de jaren 90, hij een hondentraining volgde in Rusland. Hij leerde hoe hij honden moest trainen in deze training, en sindsdien heeft hij zich gerealiseerd hoe honden geweldige vrienden kunnen zijn. Sindsdien heeft hij het gevoel dat hij iets moest doen om de situatie van dieren in Gaza structureel te verbeteren.
Het is gewoon een deel van wie hij is. Zoals alles aan Saeed over dieren gaat, weet je. Ik heb toegang tot Sulala's sociale media en de pagina's die hij volgt zijn allemaal dierenpagina's.
Een paar jaar geleden, in 2020, waren er bosbranden in Australië. Zijn profielfoto was toen van een kangoeroe die op de vlucht was voor het vuur. Je weet dat hij niet eens alleen aan dieren in Gaza denkt.
Hij heeft medelijden met elk dier waar ook ter wereld dat lijdt. En hij vertelt me ook altijd dat iedereen die aardig is voor dieren een vriend van hem is. Het is dus gewoon een deel van zijn wezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten