Vooral een activiteit als het op het oog onschuldige wassen van olifanten is haar een doorn in het oog, schrijft de presentatrice zondag op Instagram.
"Paar dierentuinen hier op Bali bezocht en nu al een overkill aan selfiemakers gezien die grof geld betalen voor een foute wildlife-activiteit", schrijft ze bij een foto van een stel dat poseert met een olifant. Als voorbeeld noemt ze het ‘olifant wassen’. "Lijkt onschuldig, maar enige reden dat dit Amerikaanse stel zo dicht bij deze olifant kan staan (van nature net zo wild als bv een leeuw of een beer) is omdat ze als baby-olifant net zo lang is bewerkt met stokken totdat haar wil brak en ze onderdanig werd aan haar ‘verzorgers’."
Ook voor centra die beweren geredde olifanten op te vangen moeten toeristen uitkijken, stelt Dessing. "Als een centrum zegt dat ze ‘rescued elephants’ hebben, dan moeten die ergens in een groot stuk omheind bos worden losgelaten en in kudde kunnen leven. Die moeten niet de hele dag op de foto moeten gaan, ritjes maken met toeristen en tussentijds aan een ketting liggen. Word hier zo pislink om."
Vorige week deelde Dessing al dat ze voor dit thema op het Indonesische eiland is. Helaas kon ze niet direct aan het werk omdat ze werd geveld door een "nasty tropisch virus". Gelukkig meldde ze enkele dagen geleden weer beter te zijn. Of en wanneer haar onderzoek naar het toerisme met dieren op televisie te zien is, is vooralsnog niet duidelijk.
Karen’s blog: Een koe met een gebroken heup negeren kost je maar 400 euro
Kun je die arme koe nog herinneren met een gebroken heup, die met medeweten van de eigenaar sinds de vroege ochtend in een weiland lag in Krimpen aan de Lek? Door de gebroken heup leed het dier intense pijn. Het was die dag in augustus ’22 ook nog eens bloedheet en de koe lag in de brandende zon. Omstanders lieten het er niet bij zitten en schakelden de politie in, maar dat mocht die dag niet baten. Een groepje mensen kon het niet langer aanzien en ontfermde zich over het arme dier. Ze had ontzettend veel pijn en was inmiddels uitgedroogd.
Om een beeld te schetsen van de eigenaar is niet veel nodig; die zou volgens zijn vrouw de koe ‘zo wel even wegslepen’. Dat is precies hoe het eraan toegaat op sommige bedrijven. Een dier is een ding. Eindelijk werd om 9 uur ’s avonds het dier uit haar lijden verlost door een dierenarts van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA). Hoe bizar ook, het heeft wat voeten in aarde gehad om dit voor elkaar te krijgen. De mensen die uren met de koe in het weiland hebben gezeten konden het er niet bij laten zitten en wilden aangifte doen. Maar dat bleek lastig, want dan zou hun naam ook bekend worden bij de eigenaar van de koe. En dus vroegen ze of ik aangifte wilde doen. Natuurlijk, wilde ik dat. De eigenaar van dit dier moet vervolgd worden voor, onder andere, het onthouden van zorg. Dat is het minste dat we nog voor haar kunnen doen. Dus heb ik aangifte gedaan.
Toen mijn collega recent navraag deed naar de voortgang in een andere zaak, kwam ze er bij toeval achter dat de zaak van de koe is afgerond. De boer heeft een boete van 400 euro gekregen. Ik kan het niet geloven. Is dat serieus wat je te wachten staat als je een dier dergelijk ernstig leed aandoet? Dit is een ondernemer en van die 400 euro zal hij niet echt wakker liggen. Van het leed dat hij de koe heeft aangedaan ook niet, want anders was hij wel eerder in actie gekomen.
“Maar 400 euro voor het negeren van een koe met een gebroken heup?”
Ik hoor mensen bij dit soort berichten vaak zeggen dat de straffen bij dierenmishandeling omhoog moeten. Maar ze zijn eigenlijk al best hoog, althans op papier. Op dit moment staat er maximaal 3 jaar gevangenisstraf op dierenmishandeling en met de nieuwe aangenomen wetswijziging kan dat nu omhoog naar 5 jaar. Deze straffen worden alleen nooit geëist en ook niet opgelegd. Dat heeft te maken met de strafvorderingsrichtlijn dierenmishandeling en dierenverwaarlozing. In deze richtlijn, die door het Openbaar Ministerie is opgesteld, staan de straffen die de Officier van Justitie kan gebruiken als uitgangspunt voor het formuleren van de strafeis. .
. In december 2021 is een nieuwe richtlijn aangenomen. De nieuwe richtlijn is uitgebreider en de straffen zijn zwaarder. Waar in de oude richtlijn bij zwaar letsel aan een dier nog een taakstraf van 40 uur als uitgangspunt werd gehanteerd is dit nu opgehoogd naar 60 tot 80 uur, met daarbij een voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 weken. Als een dier uiteindelijk de mishandeling niet overleeft wordt de nieuwe strafeis 80 tot 100 uur plus een voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 weken. Eerder was dat een taakstraf van 60 uur.
Voor het onthouden van zorg, zoals de boer ten laste is gelegd, waarbij het dier is komen te overlijden, kun je bij de eerste overtreding 80 uur taakstraf krijgen en een gevangenisstraf van 1 maand voorwaardelijk. Dit had deze boer makkelijk opgelegd kunnen krijgen, want hij heeft met kennis van de situatie helemaal niets gedaan voor de lijdende koe. Hoe het dan tóch kan dat ook hier weer zo’n afschuwelijk lage straf is opgelegd, is mij een absoluut raadsel. En daarom blijf ik dit soort berichten onder de aandacht brengen, want hier moet écht verandering in komen. .
Australië heeft een miljoenenpopulatie aan wilde katten en die vormen een gevaar voor de natuur. Daarmee jagen ze de regering stevig de kosten in. Om die reden zullen er binnenkort vijftien killer robots ingezet worden die als doel hebben om de komende vijf jaar zo’n zes miljoen katten uit te roeien.
De robots zijn uitgerust met lasers en camera’s en kunnen enkel de wilde katten herkennen. Dat doen ze op basis van hun silhouet en de manier waarop ze lopen. De robots – die werken op zonne-energie – zijn daardoor niet gevaarlijk voor mensen.
Zodra het dier herkend wordt, spuit de robot een giftige gel op de vacht van de kat. Wanneer het dier zich vervolgens wast en aan zijn vacht likt, krijgt het de stoffen natriumfluoracetaat en ‘gif 1080' binnen. Slechts een paar milligram is voldoende om een einde te maken aan de wilde kat.
Waarom Australië zo graag van de katten af wil
De wilde katten stammen af van de huiskatten. De dieren keerden terug het wild in en werden een zeer gevaarlijke soort voor de rest van de fauna. Volgens een studie uit 2020 doodt elke wilde kat in Australië gemiddeld 186 dieren per jaar.
De Australische krant ‘WAToday’ schrijft dat ze verantwoordelijk zijn voor de dood van “9 miljoen dieren in het hele land elke 24 uur, waaronder 3 miljoen zoogdieren, 1,7 miljoen reptielen, 1 miljoen vogels, 2,8 miljoen ongewervelde dieren en 337.000 amfibieën”.
Ze zorgen daardoor voor grote ecologische kosten en verstoren het evenwicht in de voedselketen. De schade die ze veroorzaken, kost de Australische regering naar schatting zo’n 180 miljoen euro.
De Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) heeft vorige week een ernstig verwaarloosde kat in bewaring genomen. De eigenaar uit Voorne aan Zee had het bejaarde dier op straat gedumpt, waarna de LID in overleg met de rijksdienst RVO heeft ingegrepen.
De kat kon worden gered dankzij meldingen bij 144. De kat was oud, zwaar vermagerd en woog slechts twee kilo. Het dier had een totaal vervilte vacht met grote klitten, was uitgehongerd en uitgedroogd. De inspecteur heeft de kat met spoed naar een dierenarts gebracht, die het dier eerst een paar dagen heeft laten aansterken. Daarna is de kat bij een tijdelijke opvanglocatie bevrijd van zijn verwaarloosde vacht en uitgebreid onderzocht. Ook de specialist concludeerde dat het dier ernstig was verwaarloosd.
Alle kosten voor transport, tijdelijk onderdak en (medische) verzorging van het dier worden door de rijksdienst op de eigenaar verhaald. Die rekening zal gezien de zorgwekkende situatie van de kat flink oplopen. Vanwege de ernst van de zaak kreeg de man bovendien een proces-verbaal, wat kan leiden tot strafvervolging door het Openbaar Ministerie (OM).
Tijdens het onderzoek op de locatie in Voorne aan Zee sprak de inspecteur ook de partner van de man. Zij beweerde beginnend homeopathisch geneeskundige te zijn en zich al enige tijd over het verzwakte dier te ontfermen. Uit haar verklaring bleek echter niet dat ze daadwerkelijk was opgeleid of dat het dier een passende behandeling had gekregen. Omdat ze op de hoogte was van de situatie van de kat, maar geen adequate zorg had verleend of geregeld, én geen melding had gemaakt van de situatie krijgt ook zij een proces-verbaal waar het OM zich over zal buigen.
Nog steeds vindt er op grote schaal apenhandel plaats in Nederland. Onbegrijpelijk en onacceptabel, vindt Animal Rights. Ondanks dat er vorig jaar unaniem een motie is aangenomen door de Tweede Kamer om dierproeven op apen zo snel mogelijk af te bouwen naar nul gaat de apenhandel onverminderd door. Apenhandelaar Hartelust krijgt daarin nog steeds vrij spel.
De handel in apen veroorzaakt niet alleen veel dierenleed, maar is ook een bijzonder schimmige handel. Zo werden er in 2022 Cambodjaanse ambtenaren aangeklaagd voor samenzwering bij de handel in wilde apen. Daarnaast lijkt controle op herkomst nauwelijks plaats te vinden. Vorig jaar wijzigde de Wetenschappelijke Autoriteit CITES binnen 48 uur een negatief advies in een positief advies zonder enige toelichting. Om deze handel zo snel mogelijk tot een einde te brengen organiseert Animal Rights op zaterdag 2 september 2023 om 13:00 uur een demonstratie tegen Nederlands grootste apenhandelaar: Hartelust, in Tilburg.
WREDE HANDEL EN FRAUDE
Ondanks de wensen van de Tweede Kamer om dierproeven op niet-humane primaten zo spoedig mogelijk naar nul af te bouwen, vindt er in Nederland nog altijd veel handel in apen voor dierproeven plaats, bijvoorbeeld door Hartelust. Apenhandelaar Hartelust verhandelt apen over de hele wereld om ze te verkopen als proefdier aan universiteiten, commerciële proefdiercentra en farmaceutische industrie. De apen worden, tussen de intercontinentale vluchten van soms meer dan 13 uur, maandenlang gehouden in badkamerachtige ruimtes op zaagsel. Veel van de apen worden uiteindelijk gebruikt voor zogeheten giftigheidstesten. Hierbij worden ze in bedwang gehouden en krijgen ze middelen toegediend. Deze proeven kunnen gepaard gaan met immens veel pijn en leiden in veel gevallen tot braken, toevallen, gewichtsverlies, inwendige bloedingen, orgaanfalen of de dood.
Alsof deze handel en het gebruik van de apen op zichzelf niet al voldoende leed veroorzaakt, hebben er de afgelopen tijd ook serieuze incidenten in de handel plaatsgevonden. Zo werden er in november 2022 aanklachten ingediend tegen acht mensen in Cambodja, waaronder twee ambtenaren van het Cambodjaanse Landbouwministerie. Ze worden beschuldigd van samenzwering om in het wild gevangen apen te verhandelen en naar de VS te exporteren met vervalste documenten waarin staat dat de apen in gevangenschap zijn gefokt. Deze beschuldigingen roepen niet alleen ernstige vragen op over de oorsprong van deze apen maar ook over de geldigheid van certificaten van apen die worden geëxporteerd uit Zuidoost-Azië.
Fatsoenlijke controle lijkt echter nauwelijks plaats te vinden. Zo gaf de Wetenschappelijke Autoriteit CITES op 21 maart 2022 een negatief advies af voor de invoer van 240 makaken om vervolgens slechts twee dagen later haar advies te herzien en een positief advies te geven met de volgende redenatie: “De WA vindt het aannemelijk dat het hier gefokte exemplaren betreft en is derhalve van mening dat invoer van [...] uit Vietnam, geen nadelige effecten heeft op wilde populaties.” Animal Rights vindt het onacceptabel dat de WA als enige redenatie geeft dat het aanmerkelijk is zonder dit verder uit te zoeken of toe te lichten. Wildvangst veroorzaakt niet alleen veel dierenleed maar zorgt daarnaast ook voor een verlies van biodiversiteit en een verstoring van het lokale ecosysteem.
Dit is helaas niet het enige bedenkelijke advies. In juli 2019 vraagt Hartelust een CITES vergunning aan voor de import van 120 makaak aapjes uit China. Ook hier geeft de WA een positief advies: “Proefdierinstellingen en medische onderzoeksinstituten verwerven enkel in gevangenschap gefokte dieren met een bekende ziektegeschiedenis. Uit het wild afkomstige dieren zijn daarom niet geschikt. Vermenging van wilde en gefokte dieren in zendingen is dan ook zeer onwaarschijnlijk". Wederom wordt er geen énkele controle uitgevoerd maar simpelweg aangenomen dat wilde apen, door hun (theoretische) ongeschiktheid, niet in zendingen zullen voorkomen. Een redenatie die, ook met het oog op de fraude in Cambodja, niet zomaar kan worden aangenomen.
ANIMAL RIGHTS
Animal Rights is woedend dat deze handel nog steeds door Nederland ondersteund wordt en Hartelust hier zo gemakkelijk in kan handelen. De handel veroorzaakt enorm veel dierenleed en is een schimmige handel die per direct moet stoppen. Daarom organiseren wij op zaterdag 2 september een grote demonstratie tegen apenhandelaar Hartelust in Tilburg. Wij roepen iedereen op om in grote getalen te komen om te laten zien dat wij dit niet accepteren. De demonstratie vindt plaats van 13:00 - 15:00 uur op de Kapelmeesterlaan 112-b in Tilburg. Tot dan!
WEG MET WEGWERPBEKERS (EN -BAKJES) Vanaf afgelopen weekend moet je een kleine bijdrage betalen voor plastic wegwerpbekers en -bakjes bij je favoriete afhaalrestaurant, supermarkt to go of koffiebar. Hoeveel je extra betaalt staat op de kassabon. De ondernemer bepaalt zelf de meerprijs en hoeft dit niet af te dragen. Er zijn ondernemingen die van plan zijn deze extra inkomsten te investeren in plasticreductie, bijvoorbeeld door deze te doneren aan Plastic Soup Foundation.
Bij het afhalen moet jou ook een alternatief geboden worden. Zoals een statiegeldsysteem of een verpakkingen zonder plastic. Wij moedigen je aan een eigen beker of bakje te mee te nemen en deze te laten vullen. Op sommige plekken is dit al langer mogelijk. Deze nieuwe wetgeving is een mooie aanleiding om de discussie aan te gaan. #durftevragen
UNILEVER: STOP MET HET VERVUILEN VAN ONZE MOOIE WERELD! Unilever is een van de grootste plasticvervuilers ter wereld. Een van de redenen hiervoor is dat ze talloze producten verkopen in individuele kleine verpakkingen, de zogenaamde sachets of zakjes. Deze worden overal in lage-inkomenslanden verkocht, kunnen nauwelijks worden gerecycled en vervuilen het land en het water.
PLASTIC HEALTH COUNCIL Begin juni hebben we samen met A Plastic Planet de Plastic Health Council geïntroduceerd. Het doel is om de schadelijke gevolgen van plastics en chemische stoffen voor de gezondheid van mensen centraal stellen in het VN plasticverdrag. Dit verdrag moet eind 2025 in werking treden.
SAMEN WERKEN AAN SYSTEEMVERANDERING Alle partners en supporters binnen de Plastic Soup Business Community doen er in hun bedrijfsvoering alles aan om te voorkomen dat er nog meer plastic in het wereldwijde ecosysteem terechtkomt. Dat kan vanuit een 0% tolerantie filosofie, maar onze community staat ook open voor bedrijven die er nog niet zijn en willen leren hoe het anders kan.
DREIGING VAN MICROPLASTICS UIT KLEDING Zeventig procent van onze kleding is gemaakt van plastic. Dit zijn bijvoorbeeld materialen als polyester, nylon, polyamide of acryl. Tijdens de productie, wassen, drogen en dragen van deze kleding komen de minuscule plasticvezels vrij en die komen dan terecht in het water, in de lucht en in ons lichaam.
