Proefdiervrije methoden verhogen slagingskans longmedicijnen
Slechts 3 procent van de met dieronderzoek ontwikkelde longmedicijnen haalt uiteindelijk de markt. ‘Zonde van het geld en veel onnodig dierenleed’, aldus Debby Weijers, directeur van Proefdiervrij. Daarom investeert deze stichting €110.000 in twee proefdiervrije onderzoeksmethoden. Er wordt gewerkt aan een nieuwe kweekmethode van menselijke cellen en aan een orgaan-op-chip waarmee de relatie tussen goede longbacteriën en longziekten onderzocht wordt. Beide onderzoeken voorkomen proefdieronderzoek.
Proefdiervrij ondersteunt in haar nieuwe publiekscampagne ‘Haal benauwde dieren uit longonderzoek’ twee onderzoeken van het Leids Universitair Medisch Centrum. Proefdiervrije onderzoeksmethoden voorkomen niet alleen veel dierenleed, maar hebben ook een veel hoger slagingspercentage dan traditioneel proefdieronderzoek. Dat komt omdat de moeilijke vertaalslag van dier naar mens achterwege kan blijven, omdat er rechtstreeks onderzoek gedaan wordt op menselijk materiaal.
Door te investeren in dit onderzoek draagt Proefdiervrij bij aan de doelstelling van het ministerie van LNV om koploper te worden in proefdiervrije innovatie. Extra investeren is nodig, want het proefdiergebruik nam, na jaren van daling, in 2017 juist weer toe.
Nieuwe modellen
Proefdiervrij ondersteunt een project van prof. dr. Pieter Hiemstra. Hij ontwikkelde al eerder met steun van Proefdiervrij een 3D longmodel dat uitstekend proefdieren kan vervangen. Om dit model groots te kunnen uitrollen, ontwikkelt hij in dit nieuwe project een kweekmethode om het 3D model ook op een efficiënte wijze van menselijke cellen te kunnen voorzien. Pieter Hiemstra gebruikt hiervoor de zogenaamde organoidtechniek. Organoids zijn complexe celstructuren die beschikken over dezelfde eigenschappen als een menselijk orgaan. Om die reden wordt er ook wel gesproken over mini-orgaantjes.Hiemstra: “We testen nu alle stoffen die mogelijk medicijnen opleveren op proefdieren. Door gebruik te maken van dit kweekmodel, kan een groot deel van die stoffen afvallen doordat ze bijvoorbeeld niet werken op menselijke cellen of daar schadelijk voor zijn. Die hoeven we dan niet meer op proefdieren te testen.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten