Konijnenopvang zit overvol, vrijlaten is geen oplossing
De overvloed aan konijnen is geen verrassing, de Dierenbescherming waarschuwt al langer voor een stijging van het aantal dieren dat opvang nodig heeft. De trend werd een jaar of twee geleden al zichtbaar, midden in de coronalockdown-periode. Waarschijnlijk hebben veel mensen in die tijd besloten voor zichzelf of de kinderen een konijn in huis te nemen. Men had tijd, en het maakte het thuiszitten wat gezelliger. Maar helaas worden de dieren nu de dupe van die destijds impulsieve beslissing: weer op kantoor en bezig met andere dingen, blijkt zo’n konijn toch meer tijd en moeite te kosten dan gedacht. Het moet weer weg.
Ook andere dieren
Dit gedrag treft ook andere dieren, zoals honden en katten, die in coronatijd vaak als pup of kitten werden aangeschaft. Deze nu volwassen dieren komen echter minder snel in de opvang terecht, vermoedelijk leggen zij een lange weg af via Marktplaats en Facebook, met hopelijk een goed tehuis als gevolg. Te vaak echter wordt het dier door alle omzwervingen niet goed gesocialiseerd, en komt als ‘onhandelbaar’ en ‘moeilijk’ alsnog in de opvang terecht.
Bezint eer ge begint
Terug naar de konijnen. Deze dieren hebben hun uiterlijk mee, ze lijken lief, makkelijk en knuffelbaar. In werkelijkheid zijn het prooidieren met een eigenzinnig karakter, die voor hun welzijn afhankelijk zijn van goede verzorging en gezelschap van een soortgenoot. Animals Today sprak met Annika, konijnverzorgster van Dierentehuis Stevenshage in Leiden:
“Een konijn neem je niet zomaar, je moet je van tevoren afvragen of je het dier kunt geven wat het nodig heeft. Voor informatie en tips kun je op allerlei plekken terecht, ik vind zelf de site van het Landelijk Informatiecentrum Gezelschapsdieren LICG heel handig.”
Konijnen zijn prooidieren
Denk bij de verzorging van konijnen aan vachtverzorging, medische verzorging van tanden, nagels en vaccinaties. Ook is het voor konijnen niet prettig om alleen te leven, het zijn sociale dieren die gezelschap van soortgenoten nodig hebben om gelukkig te zijn. Oppakken en aaien is voor de mens iets leuks en schattigs, maar voor het konijn een regelrechte aanval. Als prooidier komt gevaar nu eenmaal vaak uit de lucht en een hand die ze wil oppakken betekent voor hen levensgevaar. En dagelijks in levensgevaar verkeren is voor geen enkel dier gezond of fijn.
Een konijn redt het niet alleen
Kortom, een konijn vergt aandacht. Nu die aandacht thuis afneemt, raken veel konijnen tussen de wal en het schip. Er afstand van doen naar een opvang is door de bezettingsgraad vrijwel onmogelijk. Is het dan een oplossing het dier ‘vrij te laten’ in een park of bos? NEE! Dat is geen oplossing. Tamme konijnen zijn niet toegerust op een leven op zichzelf. Ze kunnen geen voedsel vinden, worden ziek, drogen uit en sterven een nare dood, als ze al niet voor die tijd worden doodgereden in het verkeer of gevangen door een vos, kat of hond. De Dierenbescherming noemt het loslaten van konijnen een ‘regelrecht doodvonnis’.
Wat dan wel?
Maar wat kan je wel doen als het konijn bij nader inzien meer van je vraagt dan je dacht? In de eerste plaats kun je proberen het dier wel beter te verzorgen, door bijvoorbeeld een soortgenoot in huis te nemen. Daarmee los je niet alleen de eenzaamheid van jouw konijn op, maar help je ook een konijn in de opvang. Vrijwel elke opvanglocatie houdt matchingssessies voor konijnen, denk aan een soort B&B vol Liefde voor Bunnies, waar ze kennis kunnen maken. Let er op dat het paartje gesteriliseerd is! Wil je toch liever dat het konijn vertrekt, ga dan naar de opvang en zet hem op de wachtlijst. Het duurt dan even voordat je afscheid kan nemen, maar je weet zeker dat het konijn goed terecht komt.
De moraal van dit verhaal is tweeledig. Bezint eer ge begint, en áls je een konijn neemt haal die dan bij een opvang. Er zitten genoeg leuke, schattige, oude, jonge, voedsters en rammelaars te wachten op een huis, met lieve baasjes en een soortgenoot.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Laura Lancée
Geen opmerkingen:
Een reactie posten