Karen’s reisblog: Baken van hoop in oorlogstijd
Nu is het echt zover. Op zaterdag 25 mei openen we het eerste ziekenhuis voor oorlogsdieren in Oekraïne! ‘Lucy’s Emergency Animal Hospital’ is een baken van hoop in oorlogstijd. Het initiatief van House of Animals is mogelijk gemaakt dankzij duizenden donaties van dierenvrienden uit Nederland en België. Hartverwarmende steun, waar je stil van zou worden.
‘Lucy’s Emergency Animal Hospital’ staat in Dnipro, vlakbij de frontlinie in het zuidoosten van Oekraïne. Het ziekenhuis is gebouwd op het terrein van dierenopvang Pegasus. Daar wonen zo’n duizend honden en katten, maar ook schapen, varkens, paarden en ganzen worden er opgevangen. Het ziekenhuis helpt zwaargewonde dieren die slachtoffer zijn van het oorlogsgeweld. Dagelijks brengen Oekraïense soldaten gewonde dieren naar opvangcentra in de buurt van het front. Maar zonder acute medische zorg zijn de meeste dieren kansloos.
Baken van hoop
‘Lucy’s Emergency Animal Hospital’ heeft een operatiekamer, steriele ruimtes met ziekenhuisbedjes en een unit met medicatie en medische hulpmiddelen. Het is vreselijk wanneer dieren gewond raken maar je niet voor ze doen. Dit ziekenhuis is daarmee met recht een ‘baken van hoop’. Over de naam hoefden we niet lang na te denken. Het moest een eerbetoon zijn aan Lucy, de herdershond die tijdens ons bezoek vorig jaar december zwaargewond werd binnengebracht. Ze was geschrokken van een explosie en in paniek onder een auto gerend.
Ondanks de pijn door haar verwondingen en de angst die ze moet hebben gevoeld, was ze nog steeds aanhankelijk en wilde ze aandacht en geknuffeld worden. Mijn collega’s en ik sloten haar die dag in ons hart. Lucy bleef altijd vrolijk en levenslustig. Haar lieve verzorgers hebben wekenlang keihard voor haar gevochten. Het leek ook echt de goede kant op te gaan. Maar helaas, Lucy heeft het niet gered. Haar overlijden heeft iedereen bij House of Animals diep geraakt en haar verzorgers waren intens verdrietig. Lucy staat voor ons symbool voor al die dieren die slachtoffer zijn van deze afschuwelijke oorlog.
Vanaf vandaag leeft Lucy niet alleen voort in mijn hart, maar ook in de naam ‘Lucy’s Emergency Animal Hospital’. In december 2023 vroeg House of Animals aan Nederlandse en Belgische dierenliefhebbers om mee te helpen een noodhospitaal voor oorlogsdieren in Dnipro op te zetten. In dat gebied worden veel achtergelaten (huis)dieren direct en indirect slachtoffer van het voortdurende oorlogsgeweld. Met de opbrengst van de donaties is het dierenziekenhuis gebouwd en ingericht, voor medische zorg en nabehandeling.
Vrienden
Ik had in december alleen maar kunnen dromen dat het zo snel zou kunnen gaan, dat eind mei het hospitaal klaar was voor gebruik. De ontvangst door onze vrienden bij Pegasus is zo bijzonder. Door het contact dat mijn collega’s dagelijks hebben met hen, voelt het alsof we bij vrienden op bezoek gaan.
Bij de ingang staat de Oekraïense militair Vladislav. Hij gaat vandaag samen met mij het hospitaal openen. In zijn armen ligt Bobba. Ze hebben vier maanden samen aan het front doorgebracht. Hun verhaal raakt ons recht in het hart. Bobba werd waarschijnlijk achtergelaten door zijn baasje en zocht bescherming bij de soldaten. Vladislav zorgde voor hem en er ontstond een sterke band tussen de twee.
Bijzondere gave
Bobba blijkt een bijzondere gave te hebben. Hij voelt aan wanneer er bombardementen op komst zijn. Als Bobba niet meer uit de loopgraven wil, dan bereiden de militairen zich voor op een aanval. Na afloop was Bobba ook degene die gewonde soldaten wist op te sporen. Hij ging ernaast staan blaffen, zodat de anderen wisten waar te zoeken. Maar na vier maanden raakte Vladislav getraumatiseerd. Het leven aan het front brak hem op. Vrijwilligers brachten Bobba naar Pegasus. En nu komen soldaten – en vooral ook Vladislav – naar Pegasus om Bobba te bezoeken en te knuffelen.
Dieren aan het front
Dat Bobba niet de enige hond aan het front is wist ik. Dat er ook katten rondlopen was ook bekend. Maar Vladislav vertelt over paarden en zelfs varkens! De situatie is volgens hem voor zowel mensen als dieren verschrikkelijk. Daar kan ik mij van alles bij voorstellen, maar de werkelijkheid moet nog veel verschrikkelijker zijn.
Bevlogen mensen
De opening van het noodhospitaal is echt een geweldig moment. Maar hoe dubbel kan het zijn? Dit noodhospitaal is voor de dieren, hun verzorgers en voor militairen een baken van hoop. Ik ben echt heel blij en dankbaar dat we ‘Lucy’s Emergency Animal Hospital’ hebben kunnen realiseren. Maar tegelijkertijd is het vandaag relatief rustig. Gisteren ging hier om het uur het luchtalarm af. De oorlog is echt afschuwelijk. Al die angst en wanhoop bij mensen en dieren.
Aan het einde van de middag krijgen we haast geen tijd om afscheid te nemen. De stroom kan elk moment uitvallen. We moeten onmiddellijk onze apparatuur opladen in het hotel, anders kunnen we later niet werken. We nemen afscheid en dat valt mij erg zwaar. Zulke lieve en bevlogen mensen, die zo veel voor dieren betekenen en die het zo afschuwelijk zwaar hebben. Ik zou dolgraag meer voor ze willen doen. We voelen ons blij en verdrietig tegelijk.
Deze mensen maken het echt het verschil. Zoals voor Kamila. Vorige keer werd een bruin paard uit een truck geladen. Achtergelaten en gevonden in de buurt van Bachmoet. Ze liep vreselijk kreupel, had een hele doffe vacht en was extreem bang. Eigenlijk straalde haar hele houding totale levensmoeheid uit. Nu, 5 maanden later, herken ik haar niet meer. Het is een ware metamorfose.
Nieuw vertrouwen
Als ik Kamila weer zie staat ze in het gras naast de opvang. Ze glanst als een spiegel en tot mijn grote verbazing loopt ze ontzettend soepel. Trots strekt ze haar been naar voren, alsof ze wil laten zien dat dit weer lukt. Als ik aan haar halster een stukje met Kamila ga wandelen, loopt ze vol vertrouwen mee. Maar toch kijkt ze steeds even achterom waar haar verzorger is. Hij is haar steun en toeverlaat. Deze man heeft Kamila nieuw vertrouwen gegeven. Zo bijzonder, als je je realiseert wat ze allemaal heeft meegemaakt, toen een bom insloeg in het weiland van haar kudde.
Verbondenheid
De meeste paarden staan buiten, maar als iedereen aan de lunch zit ga ik nog even kijken bij de paarden die net zijn binnengebracht. Zo zie ik een prachtige witte hengst in een box naast Yasha – de altijd boze kameel. Ook de hengst is meegebracht door militairen, die zich geen raad wisten met het getraumatiseerde dier. Misschien beeld ik het mij in, maar ik voel een verbondenheid met hem. En heb het gevoel dat hij die band ook met mij heeft. En zo raakt de beveiliging mij af en toe kwijt. Ik vergeet de wereld om me heen en heb alleen nog maar oog voor een dier. Tot het moment dat de beveiliging de stal binnenkomt. Ik hoor ze door de walkie-talkie iets zeggen met mijn naam erin. House of Animals beveiligen valt niet altijd mee…
Eenmaal in het hotel hebben we een paar uur de tijd om accu’s op te laden en gaan we live op Instagram en Facebook. Helaas moeten we vroegtijdig afbreken. Het luchtalarm gaat af en we gaan direct de schuilkelder in. Om half 5 in de ochtend zitten we nog steeds onder de grond. Volgens onze beveiliging gaat het zeker tot 7 uur duren. Volgens de planning moeten we dan alweer opstaan voor ons volgende werkbezoek. We gaan naar Angel in Zaporizja. We moeten misschien maar gewoon doorwerken. Ik begin wel erg moe te worden, maar weet ook dat ik over een paar dagen weer naar het veilige Nederland ga. Waar je de hele nacht mag doorslapen en overdag geen zorgen hoef te hebben over luchtalarmen, drones en raketten. Voor de mensen hier is dit al twee jaar de realiteit.
Droom voor dieren
Terwijl ik toch maar probeer mijn ogen dicht te doen, droom ik van een volgend project: een paarden- en ezelnoodhospitaal! Bij Pegasus worden vaak gewonde paarden binnengebracht en ik weet dat zij ook dromen van zo’n hospitaal. Samen moeten we dat toch kunnen realiseren? Ik doe mijn ogen open, daarna mijn computer en begin met het schrijven van een plan.
Helpen jullie ook weer mee, als baken van hoop voor de mensen en dieren in Oekraïne?
.
Steun Noodhospitaal ‘Lucy’!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
DONEER en steun Noodhospitaal ‘Lucy’! ›
- Geef hoop en steun Noodhospitaal ‘Lucy’
- Volg het werk van House of Animals in Oekraïne via AnimalsToday, Facebook en Instagram
- Lees ook op AnimalsToday:
.
©AnimalsToday.nl Karen Soeters | House of Animals
Geen opmerkingen:
Een reactie posten