Abby en Puck
Wij hebben onze lieverds Abby (SH6047/Lady) en Puck(SH6104/Jia-Li) alweer bijna vijf jaar bij ons en we zijn nog iedere dag heel blij dat we ze toen mochten ophalen bij hun gastgezinnen.
Het gaat heel goed, de 'dames' zijn inmiddels helemaal tot rust gekomen na hun gekke puppy- en hondenpubertijd. Er was geen woord overdreven toen Twan van Heugten zei dat we ons de eerste tijd niet zouden vervelen. Ze kunnen het uitstekend met elkaar vinden, echte maatjes maar met totaal andere karakters, Abby klein en een druktemakertje, Puck groot en de rust zelve. En dat verschil maakt het juist zo leuk.
Misschien leuk om te weten is dat we Abby hebben opgehaald bij Myranda Bos in mei 2019. Nadat we door Twan van Heugten waren 'goedgekeurd' belde ze ons om uit te leggen hoe we een hondje konden ophalen in Friesland en daarbij merkte ze op dat "ze er zelf ook nog eentje van zes maanden oud had zitten". We hadden al de telefoon al neer gelegd toen we elkaar aankeken en zeiden: waar woont ze? Wij zaten in onze recreatiewoning in Elsendorp (z.o.Brabant) en Friesland was een eind rijden, op zich geen probleem maar wie weet woonde Myranda dichterbij. Dus gelijk terug gebeld, ze bleek toen in Leiden te wonen en vond het prima dat we Abby zouden komen halen. Ze stuurde foto’s en we waren gelijk verliefd. De volgende dag kwamen we bij haar aan, ze deed de deur open met Abby op haar arm. Die gaf ons meteen een lik over onze neus, het was gelijk dik aan en dat is nog steeds zo.
In augustus daarop kwam Puck. Die zat in Ede bij een gastgezin, pas vier maanden jong. Dat was niet meteen dik aan, ze was wat afstandelijk maar werd wel gelijk vriendjes met Abby, gezusters in het kattenkwaad, samen de tuin slopen, ja gezellig! Bij het gastgezin had ze de hele vijver overhoop gehaald en waarschijnlijk miste ze hen. We hebben haar gewoon haar gang laten gaan en nu is het ooit afstandelijke puppy de allerliefste hond, zachtaardig, geduldig, gehoorzaam en in huis de rust zelve maar buiten een echte jager. Als ze een spoor ruikt gilt ze het hele bos bij elkaar! Helaas voor haar mogen ze niet los, niet van jullie, niet van de boswachter en zeker niet van ons. Moet er niet aan denken ze kwijt te raken. We zijn helemaal gek met ze.
Zo gek dat we zelfs voor ze verhuisd zijn naar een grotere kavel aan de rand van het recreatiepark met voor ons een nieuw huis en voor hun een veel grotere tuin waarin ze heerlijk kunnen spelen en luieren, het liefst op ons zonnebed, jaja. En heerlijk blaffen naar nieuwsgierige koeien in de wei, tof joh.
Officieel wonen we in Utrecht in een appartement en voordat we de meiden hadden wisselden we zomer- en winterseizoen af. Maar nu (ook een beetje dankzij corona) zijn we bijna permanent in Elsendorp. Veel beter voor de hondjes, nu iedere dag lekker de in tuin en veel wandelen in het bos. We zijn allebei gepensioneerd hebben alle tijd voor onze knuffeltruffels. We hopen dan ook nog lang veel plezier met elkaar te beleven en dat zal vast wel lukken want een hond houdt je gezond!
We kunnen natuurlijk een boek volschrijven over onze belevenissen maar dat kan iedere andere shhh-beagle bezitter ook. Het belangrijkste is tijd en geduld hebben. Deze hondjes moet je niet té streng opvoeden maar met zachte hand de juiste richting wijzen. Dan heb je een hondenleven lang plezier met elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten